In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Luuc met Stellar Blade.

Wanneer iemand een soulslike mijn kant op schuift, bedank ik altijd vriendelijk. Over de jaren heb ik geregeld zitten pootjebaden om te zien of ik games als Bloodborne, Elden Ring en de andere spellen van FromSoftware wel aan zou kunnen. Veel training, geduld en frustratie bracht me vaak langs de eerste twee tot drie bazen, waarna ik de handdoek in de ring gooide. En toen was daar dit jaar ineens Stellar Blade.

Geen soulslike

Toegegeven, Stellar Blade is geen ‘echte’ soulslike. Het spel van Koreaanse ontwikkelaar Shift Up is eerder een hack ‘n slasher met wat spelmechanieken die in soulslikes ook veel gebruikt worden. En dan gaat het niet alleen om het rusten bij een kampvuur om je levensbalk weer vol te krijgen en de bijbehorende reset van vijanden in de spelwereld.

Stellar Blade’s vechtsysteem zet het pareren van aanvallen centraal. Zo bouw je Eve’s Beta Gauge op, wat je nodig hebt om speciale aanvallen te lanceren. Natuurlijk moet je de patronen van vijanden en bazen goed leren, want anders is het vrij snel met je gedaan. Het is bekende kost voor de doorgewinterde soulslikeliefhebber, maar de eerste uren waren voor ondergetekende alles behalve gemakkelijk.

Gelukkig wist het begin van Eve’s strijd tegen de Naytibas genoeg te boeien om me te motiveren door te blijven vechten. Om beter te worden en mezelf uit te dagen daadwerkelijk de patronen te leren van de verschillende soorten monsters die van deze postapocalyptische wereld hun thuis hadden gemaakt.

Niet de beste, wel de meest relaxte

Het verhaal van Stellar Blade wordt naarmate je verder speelt nooit fantastisch. De wendingen zie je aankomen, het schrijfwerk is hier en daar tenenkrommend en de Engelse stemmen slaan ook wel eens de plank mis. Vanuit narratief oogpunt is het dus niet de beste game van het jaar, maar gelukkig maakt het hierboven omschreven vechtsysteem onwijs veel goed.

Toch is het vooral de combinatie met kleine elementen uit de spelwereld zelf die het ook een hele relaxte game maken. Tussen de pittige gevechten waarbij je met samengeknepen billen zit door, zet Shift Up een atmosfeer neer waarvan je alleen maar tot rust kunt komen. Enerzijds komt het door die kampvuren waar je Eve ook nieuwe vaardigheden kunt leren. Anderzijds weten de melodieuze tonen van de K-Pop-achtige soundtrack je constant te ontspannen, terwijl je op zoek bent naar één van de vele soorten frisdranken die als verzamelobjecten door de levels verspreid zijn.

Laat dat laatste nou precies één van mijn favoriete aspecten zijn van Stellar Blade, gezien ik net een paar weken terug was uit Japan toen de game eind april verscheen. In Tokio, Kyoto en Osaka kon je je kont niet keren zonder een frisdrankautomaat te zien. Ieder blikje dat ik als Eve verzamelde en terugbracht naar de speciale frisdrankautomaat in Xion, bracht me weer even terug naar mijn reis door dat prachtige land. En dat hielp me met ontspannen.

Springplank naar FromSoftware-games

Juist dat leren ontspannen is wat me door Stellar Blade heen heeft geholpen, want gedurende mijn dertig uur met de game vond ik baasgevechten zelden gemakkelijk. Telkens ging ik door tot op het tandvlees om een Alpha Naytiba te verslaan. En als het niet lukte, kwam ik mede door de muziek weer snel tot rust om opnieuw de strijd aan te gaan.

Nadat de aftiteling over het scherm scrolde, was de euforie ongekend. En in mijn achterhoofd begon ik me gelijk af te vragen: kan ik nu een FromSoftware-game aan? Die vraag probeerde ik onbeantwoord te laten, maar enkele dagen later dook ik opnieuw in Elden Ring. Het was poging drie en die klikte, want ik wist mezelf dik negentig uur te verliezen in de openwereldgame.

Tenminste, tot ik opnieuw op vakantie ging voor bijna een maand en het avontuur daarmee abrupt op pauze werd gezet. Een pauze die nog altijd niet voorbij is, maar ondertussen is wel nog een andere soulslike-achtige game aangepakt: Black Myth Wukong.

Toch: onder aan de streep heb ik al die andere mooie virtuele avonturen te danken aan Stellar Blade. Het was die game, waarin je de overgeseksualiseerde Eve in allerlei weinig verhullende pakjes kunt hijsen, die me liet inzien dat ik soulslikes prima aan kan. En daarvoor ben ik Stellar Blade ontzettend dankbaar.

 Lees hier alle Favorieten van de Redactie op een rij

Blizzcon wordt ook dit jaar niet gehouden. Wel vindt het evenement plaats op 12 en 13 september 2026.

Vorig jaar werd Blizzcon ook al niet gehouden, en fans hoopten dan ook dat het evenement dit jaar weer terug zou keren. Zij moeten, zo blijkt nu, nog een jaar langer geduld hebben. Blizzard liet niet weten waarom het evenement dit jaar niet doorgaat.

"In 2026 kan men niet alleen de gebruikelijke evenementen zoals de openingsceremonie, diepgaande panels, de Darkmoon Faire, vriendelijke competities, hands-on gameplay en meer verwachten. We willen deze iconische viering ook op betekenisvolle wijze verheffen om een onvergetelijke ervaring te bieden", aldus Blizzard.

"We bouwen aan dit evenement zoals we aan onze games werken: met een diepe inzet voor onze spelers, met respect voor de connecties die spelers met onze universums hebben en als een viering van de sterkte van onze banden die we via ons gedeelde avontuur hebben gevormd."

Blizzard - bekend van gamefranchises als Diablo, (World of) Warcraft, Starcraft en Overwatch - heeft enkele turbulente jaren achter de rug. Het bedrijf werd in 2023 samen met Activision overgenomen door Microsoft. Begin vorig jaar vielen er 1900 ontslagen bij Xbox, Bethesda en Activision Blizzard, en vertrok Blizzard-directeur Mike Ybarra bij het bedrijf. Toen werd ook aangekondigd dat er een nieuwe survivalgame waar Blizzard al jaren aan werkte was geannuleerd.

Kaitlyn Dever, de actrice die in het aankomende tweede seizoen van HBO-serie The Last of Us de rol van Abby vertolkt, heeft aangegeven zich bewust te zijn van de haat rondom het personage op internet.

Dat meldde ze in een interview met ScreenRant. "Het is moeilijk om dat niet op internet mee te krijgen, en het is moeilijk om mijzelf er van te weerhouden er zo nu en dan naar te kijken, zeker gezien mijn rol. Ik wil het personage eer aan doen en de fans trots maken door haar op een bepaalde manier tot leven te wekken."

Dever vervolgt: "Mijn hoofdfocus lag echter op de samenwerking tussen (showrunners) Neil (Druckmann) en Craig (Mazin), en er zeker van te zien dat ik de kern bereik van wie ze is, wat haar motiveert en haar emotionele staat; haar woede en frustratie en rouw. Ik wilde er zeker van zijn dat ik daar mijn meeste energie op richtte."

Afgelopen weekend werd er op SXSW een panel gehouden rondom het aankomende tweede The Last of Us-seizoen. Daar werd ook een nieuwe trailer getoond. Uit de trailer en het panel, dat hier volledig terug is te bekijken, blijkt ook dat de Cordyceps-sporen uit de games die in het eerste seizoen ontbraken in het tweede seizoen hun opwachting maken.

Het tweede seizoen verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zijn er vijf jaar na de gebeurtenissen uit het eerste seizoen verstreken. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.