Het is traditie op Gamer.nl om aan het einde van het jaar uitgebreid terug te blikken en vooruit te kijken. Dat doen we uiteraard met de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2019 en Top 100 van 2020, maar in deze rubriek kiezen Gamer.nl-redacteuren individueel hun favoriete game van dit jaar. Vandaag vertelt Ron Vorstermans over Tetris 99. Soort van.

Tetris 99 is niet mijn game van het jaar! Door zijn nietsontziende eindbazen krijgt Sekiro die eer. Weet je wat raar is aan Sekiro? Dat ik die game na een half jaar ausruhen weer oppakte en meteen een moeilijke minibaas versloeg. Het zwaardvechten heeft zich blijkbaar genesteld in mijn spiergeheugen. En welverdiend, want Sekiro is gemaakt met dezelfde meedogenloze focus die van spelers wordt vereist. Sekiro is zo’n game die precies de juiste hoeveelheid wortel voorhoudt. Sekiro schreeuwt continu: je kunt dit, ook al lijkt het nu onmogelijk. Ik heb echt intens van die uitdaging genoten.

©GMRimport

Enfin, ik schrijf dit artikel niet over Sekiro en dat heeft een goede reden. Ik kon er niet mee leven dat niemand over Tetris 99 wilde schrijven. Dat zegt ook wel wat over dit gamejaar. Ik heb nog nooit zoveel moeite gehad met het samenstellen van een GOTY-lijst voor de podcast. Er waren geen duidelijke uitschieters, maar bovenal was er weinig vernieuwends. Ja, we praten weer over crpg’s, Outer Wilds is een frisse adventuregame en met battle chess zag een nieuw genre het levenslicht, maar verder is het wachten op de nieuwe consoles en de vele titels die naar 2020 zijn uitgesteld.

En dan is er nog dat ene Japanse bedrijf dat systematisch onvoorspelbaar blijft

Nintendo is zo slecht in consistent zijn dat Nintendo soort van avant-garde is. Je zou mij moeiteloos kunnen wijsmaken dat Nintendo in 2020 een Nintendo 64 Mini zonder HDMI-aansluiting gaat aankondigen Ik bedoel: het is 2019 en de Switch is nog steeds nauwelijks een online console. Multiplayergames als Splatoon 2 bevatten matchmaking-foutjes die we kennen uit het tijdperk van de inbelmodem. Om te chatten heb je een app op je telefoon nodig die zó slecht geïntegreerd is dat veel Switch-bezitters niet eens weten dat die app bestaat.

Ja, dat klopt allemaal, maar het is Nintendo, denk je waarschijnlijk. ‘De magie van Nintendo.’ Gelul natuurlijk. Je kunt als bedrijf niet overleven op enkel de hoop dat alles goedkomt of door te teren op je naam. Kijk maar naar Bioware. In de praktijk is Nintendo gewoon een berekend creatief bedrijf dat Japanse normen en waarden hoog in het vaandel heeft staan. Dat verklaart ook Tetris 99. Tetris is een tijdloze GameBoy-klassieker en battle royale-games zijn populair; Nintendo was slim genoeg beide te combineren. Tetris 99 is bovendien simpel in opzet en daarom erg geschikt om te combineren met een online service.

©GMRimport

Tot dusver de zakelijke analyse, want dat Tetris 99 daadwerkelijk bestaat en mijn meest gespeelde game van 2019 is, is compleet, compleet, compléét krankzinnig. Laten we wel zijn: ieder bedrijf in de game-industrie wilde in 2019 een puntje van de Fortnite-taart. Iedere uitgever kwam met een battle royale-game met ‘een haakje’. Oh, de haakjes. Geen cirkel, maar een vierkante map! Fortnite, maar zonder het bouwen! Perks! Battle royale in vr! Noem het maar op of mijn mailbox zag het in persberichtvorm langskomen. De battle royale-hypetrein rijdt nog steeds: ook in 2020 verwachten we nog een heleboel soortgelijke modi.

Ik vind het typisch Nintendo om zich aan die strijd tussen allemaal piefpafpoefgames te onttrekken, maar toch de leukste, meest originele game in het genre op te leveren. Bovendien ben ik volledig verliefd op het idee dat iemand Tetris 99 daadwerkelijk gepitcht heeft. Dat iemand bij Nintendo dacht: Fortnite is populair, Tetris was ooit een ding, laten we ze combineren, want het is 2019 en dit is wat de mensen willen. En dat toen iemand dacht: wat een goed idee.

In die zin is Tetris 99 de meest Nintendo-achtige Nintendo-game van de afgelopen tien jaar. Vooral omdat Tetris 99 wel een battle royale-game is, maar niet een die inspringt op de bestaande vraag. Dat zou natuurlijk veel te logisch zijn.

De eerder deze week uitgekomen singleplayer-rpg Avowed had bijna een focus op multiplayergameplay gehad.

Dat laat regisseur Carrie Patel weten aan Bloomberg. De game werd in eerste instantie een "multiplayer-Skyrim" genoemd, maar in 2021 ging de ontwikkeling volledig op de schop. Voor die tijd werd het spel als een multiplayergame ontwikkeld. Sterker nog: de ontwikkeling van de game is in totaal twee keer volledig herstart.

Patel onthult ook dat er bij Obsidian behoefte is aan eventuele vervolgen op of dlc voor Avowed. "Nu we deze geweldige spelwereld hebben gebouwd, en het ontwikkelteam ook hebben laten wennen aan deze content en gameplay in deze wereld, zou ik er graag meer van zien."

Avowed is nu verkrijgbaar voor Xbox Series X en S en pc en staat ook op Xbox Game Pass. Ron Vorstermans beloonde het spel met een 9 in zijn review: "Het schrijfwerk is fenomenaal, het vechten vloeit als een actiegame, de spelwereld is iedere vierkante centimeter waard en zelfs de kleinste verhaaltjes zijn memorabel. Avowed is misschien geen grensverleggende, dynamische rpg, maar weet precies waar het goed in is, en zet daar met volle overtuiging op in. Het resultaat is de beste Microsoft-rpg van de afgelopen jaren."

Netflix is betrokken bij de verfilming van Sloclaps kungfugame Sifu.

In 2022 werd al aangekondigd dat er een film werd gemaakt gebaseerd op Sifu door Story Kitchen, het bedrijf dat ook achter de Sonic the Hedgehog-films en de aankomende Streets of Rage- en Tomb Raider-verfilmingen zit.

Deadline heeft deze week gemeld dat Netflix nu ook betrokken is bij het project en dat TS Nowlin - bekend van de The Maze Runner-films - het script schrijft. Volgens geruchten zal John Wick-regisseur Chad Stahelski met zijn bedrijf 87Eleven Entertainment als producent functioneren.

Eerder gingen er geruchten dat Derek Kolstad, de schrijver van de John Wick-scripts, het script voor Sifu zou schrijven, maar dat lijkt nu dus niet meer het geval te zijn - tenzij hij samenwerkt met TS Nowlin.

De film moet min of meer hetzelfde plot als de game aanhouden, waarbij de hoofdrolspeler elke keer dat ze verslagen worden een stuk ouder wordt. De film wordt beschreven als "John Wick ontmoet M. Night Shyamalan's film Old".