Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2020 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over de spellen die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze hebben gemaakt. Want ondanks de coronacrisis bleven die games ‘gewoon’ uitkomen. Vandaag: Marcel Vroegrijk met Spiritfarer én Hades.

Kunnen we het met elkaar eens zijn dat 2020 een raar jaar was? Van de ene op de andere dag zag de wereld er compleet anders uit, maar sinds die tijd lopen de dagen, weken en maanden voor mijn gevoel nogal in elkaar over. Ooit was het maart, toen was het ineens december en in de tussentijd is het ook nog een paar maanden augustus geweest. Bij gebrek aan buitenactiviteiten werd gamen voor mij nog belangrijker dit jaar. Eigenlijk niet eens de games zelf, maar meer hun releasedag. Tenminste één datum waar je naartoe kon leven, een ijkpunt om de brei aan dagen mee uit elkaar te houden.

In seizoenen denken had toch geen zin meer, want die hadden al hun betekenis verloren. Wat is de zomer nog waard als je niet lekker met vrienden op het terras kunt zitten? En wat heb je aan een lente zonder songfestival? Mijn kalender bestond enkel uit de paar games waar ik naar uitkeek. 2020 begon daarom pas in juni, want ik had niets met Animal Crossing: New Horizons en nog minder met Final Fantasy 7 Remake. Het lange wachten was op The Last of Us: Part 2. Daarna kwam gelukkig meteen juli met Ghost of Tsushima. Maar het was pas echt raak in augustus en september, met achtereenvolgend de releases van Spiritfarer en Hades.

©GMRimport

©GMRimport

Genreficatie

In Spiritfarer heb ik vijftig uur gestopt, in Hades wel dubbel zoveel. Terwijl het toch twee games zijn binnen genres waar ik weinig mee heb. Ik snap goed waar de populariteit van Animal Crossing vandaan komt, maar het spreekt me gewoon niet aan. Sterker nog: het staat me heel erg tegen. Met Stardew Valley heb ik precies hetzelfde probleem. Toch zou ik heel graag een persoon zijn die dit soort spellen leuk vindt, want je kunt er zoveel tijd in kwijt. Daarom was ik extra blij met Spiritfarer, want dat is in essentie Animal Crossing en Stardew Valley, maar dan gemixt met een metroidvania. En dat is dan weer wel heel erg mijn genre.

Bij Hades gebeurde iets soortgelijks. Ik zie overduidelijk de aantrekkingskracht van het roguelike-genre en weet ook echt wel dat Dead Cells en Spelunky hierin een klasse apart zijn. Ik heb alleen meer nodig dan dat, want de belofte van mogelijk iets verder komen is voor mij niet genoeg. Blijkbaar was een goed verhaal het ontbrekende puzzelstukje, want bij Hades bleef ik wel doorgaan, ook nadat ik het al meermaals had ‘uitgespeeld’. Ik had gewoon die heerlijke Supergiant-saus nodig.

Doodleuk

Wat ik verder van Spiritfarer vond kun je in mijn recensie lezen, en wat Hades zo goed maakt in die van Ron. Ik wil het nu hebben over wat deze twee spellen met elkaar verbindt, namelijk dat de dood een essentieel onderdeel is van hun verhaal. Bij Spiritfarer begeleid je diertjes naar het hiernamaals door ze te helpen met afscheid nemen. Vaak moeten ze nog iets uit hun verleden verwerken voordat ze klaar zijn om te gaan. Zijn die zaken gedaan, dan moet jij de knoop doorhakken en met hen de oversteek maken. In principe kun je ze nog uren op je boot laten rondlopen, maar daar worden ze alleen maar ongeduldig en ongelukkig van. En het verhaal gaat op die manier ook niet verder. Ik vond het mooi hoe ik uiteindelijk degene bleek die nog het meeste moeite had met loslaten.

©GMRimport

©GMRimport

In Hades is doodgaan juist de normaalste zaak van de onderwereld. De kans dat je in één keer uit de hel ontsnapt is heel klein en zelfs al zou dat lukken, dan nog moet je zo’n tien keer sterven om de aftiteling van het spel te zien. Dat is wat Hades zo mooi maakt. Doodgaan voelt nooit echt als falen, omdat de beloning van een run niet zit in wat je krijgt als je ontsnapt, maar in wat er gebeurt zodra je terugkeert naar het bewaringshuis van Hades. Daar praat je met bekende en minder bekende figuren uit de Griekse mythologie. In mijn meer dan honderd uur met Hades ben ik nogal verliefd geworden op al die personages. Ik betrapte mezelf erop dat ik tijdens een run stiekem hoopte dat ik al voor de eindbaas dood zou gaan. Des te sneller was ik weer thuis. Lekker van de zon genieten in Griekenland zat er toch niet in.

In 2020 ben ik dus wat meer out-of-the box gaan gamen. Aangezien ik niet meer met een gerust hart mijn huis kon verlaten, waren die virtuele uitstapjes naar andere genres meer dan welkom. Het ultieme escapisme van Hades en de cruisevakantie van Spiritfarer hebben me er doorheen gesleept.

Little Boxes

Take me away

From these little boxes

Ubisoft heeft laten weten dat de content in Animus Hub - de aankomende, overkoepelende gamehub van waaruit Assassin's Creed Shadows en toekomstige AC-ervaringen beschikbaar worden gesteld - gratis zal worden aangeboden.

Eerder deze week lekten er illustraties van cosmetische items voor Assassin's Creed Shadows, waaronder een mount en diverse kledingstukken en wapens. Toen werd geclaimd dat deze beschikbaar komen via de Animus Hub, de gamehub die voorheen bekendstond als Assassin's Creed Infinity, van waaruit nieuwe content voor de gamereeks aangeboden gaat worden.

Een woordvoerder van Ubisoft heeft op de officiële subreddit inmiddels iets meer duidelijkheid gegeven. Waar veel gamers veronderstelden dat gelekte content onderdeel zou uitmaken van een betaalde battle pass, blijkt het om gratis content te gaan. Volgens de woordvoerder wordt de extra content die via de Animus Hub aangeboden gaat worden "helemaal gratis". Daarbij zullen spelers "zonder iets te hoeven betalen toegang krijgen tot content en missies". Hij benadrukte ook dat er "geen betaalde abonnementen of betaalde battle passes" via de Animus Hub aangeboden gaan worden.

Hoe de Animus Hub precies gaat functioneren in samenwerking met Assassin's Creed Shadows zal bekendgemaakt worden wanneer de releasedatum van Shadows nadert.

Assassin's Creed Shadows had eigenlijk dit najaar moeten verschijnen, maar werd eerder dit jaar uitgesteld naar 14 februari 2025. Onlangs liet Ubisoft nog weten dat de nieuwe releasedatum haalbaar is. Overigens gaan er geruchten dat het bedrijf de komende vijf jaar elk halfjaar een nieuwe 'ervaring' binnen de reeks wil uitbrengen.

Met de start van het eerste seizoen van Call of Duty: Black Ops 6 en Warzone werden de verdiende Doubel XP-tokens van Modern Warfare 2- en 3-spelers aan de nieuwe game toegevoegd. Het bleek echter om een fout gegaan en ze zijn inmiddels weer verwijderd.

Veel gamers hadden nog diverse Double XP-tokens over in Modern Warfare 2 en 3. Met deze tokens kan er twee keer zo snel XP vrijgespeeld worden voor levels en wapens. Toen Black Ops 6 eerder dit najaar uitkwam, bleek dat de overgebleven tokens niet mee waren verhuist naar de multiplayer van die game. Toen het eerste seizoen van Black Ops 6 afgelopen donderdagavond begon, bleek echter dat de tokens alsnog waren toegevoegd - tot blijdschap van veel spelers.

Die blijdschap was echter van korte duur, want inmiddels zijn ze weer uit de game gehaald. In recente patch notes valt te lezen dat Treyarch "een probleem heeft opgelost waardoor incorrect oude XP-tokens geactiveerd konden worden in Black Ops 6". Ondanks de positieve reactie van veel spelers, besloot de ontwikkelaar de tokens dus toch weer te verwijderen.

Afgelopen donderdagavond is het eerste seizoen van Black Ops 6 en Warzone begonnen. Er zijn nieuwe multiplayermaps, modi, skins en nog veel meer toegevoegd. Zoals gebruikelijk is er ook een betaalde battle pass beschikbaar. Hier is meer informatie over de inhoud van het nieuwe seizoen te vinden, en Activision heeft hier de complete patch notes gepubliceerd. Het eerste seizoen heeft ook een easter egg aan de Nuketown-map toegevoegd, zoals hier gelezen kan worden.