In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Marcel met Elden Ring, Youri met Elden Ring, Erwin met Elden Ring, Erik met Elden Ring en Jocelyn met Elden Ring.

Ik zou hier heel tegendraads kunnen vertellen hoe de avonden dat ik met vrienden The Quarry speelde me dit jaar stiekem het meeste spelplezier hebben gezorgd. Of hoe Ghost Song mijn honger naar meer metroidvania’s op de valreep nog wist te stillen in een mager jaar waarin Hollow Knight: Silksong opnieuw weigerde uit te komen. Ik zag het ook nog wel gebeuren dat hier een lovend stuk zou staan over Signalis, want dankzij die ‘moderne’ survival-horrorgame snap ik eindelijk waarom mensen vroeger zo enthousiast werden van al dat gesluip en gepuzzel in het klassieke Resident Evil.

Toch zouden dat allemaal leugens zijn. Ik heb Elden Ring letterlijk een half jaar lang iedere dag gespeeld. Als het mijn game of half the year is, dan moet het ook wel mijn game of the year zijn. Het voelt alleen een beetje plichtmatig om het weer te hebben over waarom ik Elden Ring zo goed vind. Als je mijn mening wilt lezen, kun je de review er altijd nog op naslaan. Ik geef het woord liever aan de lieve mensen om mij heen, die minstens net zo hard van de game hebben genoten. We begrijpen elkaar nu nog beter, en wat is er nou mooier dan op dezelfde golflengte kunnen praten over je favoriete tijdsbesteding?

Youri, oud-hoofdredacteur Gamer.nl:

“Elden Ring is helemaal geen game voor mij. Ik houd niet van moeilijke games, niet van duistere games en niet van lange games. Het waren de vergelijkingen met Zelda: Breath of the Wild - die me wel meer dan honderdvijftig uur wist te boeien - die mij het toch deden proberen. Op zoek naar datzelfde gevoel van avontuur en verwondering. Wel met een paar afspraken met mezelf zodat ik niet gefrustreerd zou raken. Dus af en toe gewoon informatie googelen, overleggen met vrienden, NPC Summons gebruiken en bovenal lekker een andere kant opgaan als het te moeilijk wordt. En tot slot: het alvast accepteren dat ik die game niet ga uitspelen. Mijn avontuur, mijn regels. 

©GMRimport

Met dat alles in het achterhoofd heb ik mijn eerste stappen in een FromSoftware-game gezet. Het was onvergetelijk. Dat gevoel van avontuur en verwondering was er zeker. Sterker, Breath of the Wild viel erbij in het niet. Dagelijks gaf ik mijn beste vriend een update over mijn voortgang - over vernederd worden door een eindbaas (die achteraf geen eindbaas bleek te zijn, maar gewoon een trol), over tactieken die ik gebruikte, over m’n build, maar bovenal over de uithoeken die ik had verkend en de bizarre shit die ik was tegengekomen. Ik ging naar bed met Elden Ring en ik stond ermee op.

Er zijn maar weinig games die in mijn gedachten blijven als ik niet aan het spelen ben, maar Elden Ring is er zo een. Ook al ben ik heel ver voor het einde gestopt toen ik vastliep en een andere game ging spelen. Maar het avontuur dat ik heb beleefd was geweldig, de herinneringen zijn er nog en dat is me heel veel waard. Misschien stap ik de wereld nog wel weer eens in, want Elden Ring heeft mijn gedachten - en mijn harde schijf - nooit verlaten.”

©GMRimport

Erwin, redacteur van Gamer.nl en co-host van de gamepodcast Spelkost:

“Bloodborne was de eerste game van FromSoftware die ik heb uitgespeeld, maar dat komt doordat ik aan de hand werd meegenomen door een goede vriend. Via coöp kon ik voor het eerst de pracht achter deze helse games meemaken, zonder angst om vast te komen zitten. Elden Ring zou mijn kans zijn om het eens helemaal zelf te doen. Ik begon aan de game met het idee dat ik wel zou zien hoever ik zou komen in mijn eentje, maar ik was ook gemotiveerd en had de tijd en ruimte om deze wereld rustig te ontdekken.

Wat ik niet had verwacht is dat ik compleet meegesleept zou worden. De vrijheid die Elden Ring je geeft in vergelijking met de vorige FromSoftware-games is een game changer. Lukt iets niet? Dan ga je wat anders doen, want overal waar je kijkt is iets waardevols te vinden. Zij het een item, een wapen, een tof gevecht of een mooi vergezicht. En meer dan eens al die dingen tegelijk. De reis die Elden Ring mij heeft gegeven is onvergetelijk. Dit is waar ik al mijn hele gamende leven naar uit had gekeken zonder het te weten. Elden Ring is niets minder dan een droomgame. En ik ben heel erg trots dat ik deze droom in mijn eentje heb uitgespeeld.”

Erik, redacteur van Gamer.nl en Erik van de Ron & Erik Podcast:

“Eerlijk gezegd leerde Sekiro mij al om te genieten van veel te moeilijke gevechten en het steeds opnieuw proberen, het opzoeken en oprekken van mijn eigen gamegrenzen en het constant beter worden in het herkennen van aanvalspatronen en het timen van tegenaanvallen en ontwijkingen. Maar het was Elden Ring die mij leerde om ernaar te smachten. 

©GMRimport

©GMRimport

©GMRimport

Toen de game er eindelijk was, raakte ik op de meest positieve manier geobsedeerd. Ik had al meerdere keren tegen mensen gezegd: “Elden Ring, dat wordt een game waar ik het hele jaar mee ga doen, die ik een beetje tussen alles door speel. Als ik eventjes genoeg heb van een ander spel, dan pak ik Elden Ring er weer bij.” Zelden heb ik er zo naast gezeten, want ik kon niet stoppen met spelen. Ik hou van het gevoel van een groots avontuur, ik hou van de onvergeeflijke combat en de gigantische bazen, ik hou van de rustige wereldkaart zonder icoontjes, ik hou van de nachtmerries, draken, onverslaanbare ridders en van mijn gigantische schild. 

Maar het meest hou ik van hoe ongelooflijk dom deze geniale game is. Welk ander spel zou zijn meest toffe content zo goed verstoppen, dat je het zonder guide (of in mijn geval: Marcel die bij me meekeek) waarschijnlijk niet eens kan vinden? Alleen maar zodat het voelt als een enorme ontdekking als je in een verborgen hoekje toch iets cools vindt? Daardoor voelt mijn playthrough helemaal als mijn eigen avontuur, eentje die ik nooit ga vergeten.”

Jocelyn, co-host van de podcast ‘Een Geanimeerd Gesprek’:

“‘She is the Moment.’ Ik riep het regelmatig als ik het over Elden Ring had. Want dit spel was meer dan een game. Het was een moment. En tegelijk was het ook een game van momenten die me altijd bij zullen blijven. Voor het eerst de wijde wereld ingaan en meteen geroast worden door een mafkees die me maidenless noemt; van een vulkaan worden geslingerd door een rare insectenstier; met m’n kaak op de vloer een mysterieus gebied ontdekken vol twinkelende sterren; na honderd pogingen schreeuwend Malenia verslaan. Zo kan ik nog wel even doorgaan. En dat deed ik ook. Ondanks dat ik qua gameplay blijer word van Bloodborne of Sekiro, bleef ik Elden Ring spelen, smachtend naar mijn volgende moment. Oh ja, en er zat ook nog een lief paardje in.“

Elden Ring is verkrijgbaar voor pc, PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en Xbox One. Lees hier voorgaande artikelen uit de Favorieten van de Redactie-rubriek.

Het in 2019 uitgekomen Death Stranding is inmiddels door meer dan twintig miljoen mensen gespeeld.

Dat maakte bedenker Hideo Kojima bekend via social media. De game is al sinds november 2019 verkrijgbaar, maar was in eerste instantie alleen op PlayStation 4 beschikbaar. Inmiddels is de game ook op PlayStation 5, pc, Xbox Series-consoles, Mac en smartphones speelbaar.

Vervolg Death Stranding 2: On the Beach staat gepland voor een release op 26 juni, zo werd onlangs bekendgemaakt. Diverse acteurs en actrices uit de eerste Death Stranding keren terug, waaronder Léa Seydoux, Norman Reedus en Troy Baker. Ook Shioli Kutsuna en Elle Fanning hebben rollen in de game.

De eerste Death Stranding is de eerste game die Kojima ontwikkelde met zijn studio Kojima Productions nadat hij de banden brak met uitgever Konami, waar hij de Metal Gear-reeks voor ontwikkelde. Het spel biedt een uniek concept, waarbij spelers door een post-apocalyptisch landschap lopen om pakketten te bezorgen. Zoals gebruikelijk bij games van Kojima worden gameplaysegmenten afgewisseld met soms langdurige filmpjes waarin vooral het verhaal en dialogen centraal staan.

Michel Musters beloonde Death Stranding in 2019 met een 9,5 op Gamer.nl: "Met Death Stranding behandelt Hideo Kojima grote thema’s als het hiernamaals, ouderschap, de connectie tussen mensen en zelfs klimaatverandering en het uitsterven van de mensheid. Hij brengt dit alles op even fabuleuze als verwarrende wijze in beeld. De kerngameplay – het vervoeren van pakketjes en ondertussen je evenwicht zien te bewaren – lijkt in eerste instantie tegenstrijdig simpel. Klikt het eenmaal, dan biedt het concept oneindig veel voldoening. Gecombineerd met de online functies die in de campagne zijn geïntegreerd, resulteert het in een van de meest unieke virtuele ervaringen ooit."

The Last of Us-ontwikkelaar Neil Druckmann heeft zich voor het eerst uitgesproken over een belangrijk plotpunt uit de gamereeks: wat hem betreft heeft Joel "de juiste keuze gemaakt".

Let op: Hierna volgen grote spoilers voor de eerste The Last of Us-game en het eerste seizoen van de gelijknamige HBO-serie.

In The Last of Us wordt het meisje Ellie naar een groep genaamd de Fireflies gebracht. Ellie is namelijk immuun voor een virus dat de gehele mensheid treft. De Fireflies zijn van plan om Ellie te opereren om er zo achter te komen of er een medicijn voor het virus gemaakt kan worden, maar zijn wel genoodzaakt haar te doden. Joel, de man waarmee Ellie de reis naar de Fireflies heeft afgelegd, besluit op het laatste moment echter de Fireflies te doden, Ellie te redden en haar zodra ze wakker wordt uit haar narcose te vertellen dat ze niets voor de mensheid kon betekenen.

Dit einde van The Last of Us heeft al jaren discussie bij gamers opgeleverd - heeft Joel de juiste keuze gemaakt? Regisseur Neil Druckmann heeft nu tegen IGN verteld dat hij van mening is dat Joel dat inderdaad heeft gedaan. "Ik geloof dat Joel de juiste keuze maakte. Als ik Joel was geweest, hoop ik dat ik ook zou kunnen doen wat hij deed om mijn 'dochter' te redden."

Craig Mazin, die samen met Druckmann de HBO-verfilming runt, geeft iets meer nuance. Ook hij geeft aan dat hij waarschijnlijk hetzelfde zou doen. "Maar ik zou graag denken dat ik het niet zou doen. Dat is ook juist het interessante moraal van het verhaal. En daarom is het einde van de eerste game zo spraakmakend en geweldig."

Het tweede seizoen van The Last of Us verfilmt het in 2020 verschenen The Last of Us: Part 2, dat zich vier jaar na de eerste game afspeelt. In de serie zit er echter vijf jaar tussen het eerste en tweede seizoen. De game wordt in ieder geval opgedeeld in meerdere seizoenen, al is nog niet bekend hoeveel precies. Het tweede seizoen bestaat uit zeven afleveringen. De eerste aflevering verschijnt op 14 april op HBO Max.