In deze rubriek vertellen Gamer.nl-redacteuren over de game die het afgelopen jaar de meeste indruk op ze heeft gemaakt. Vandaag: Tom met Banishers: Ghost of New Eden.

Het afgelopen jaar zijn er tal van fantastische games verschenen die met recht prijken op menig lijstje met favorieten. Over die games gaat mijn verhaal dit jaar niet. Ik had graag gedeeld hoe geweldig ik Metaphor: ReFantazio vond, of Dragon’s Dogma 2, of hoe Shadow of the Erdtree ervoor zorgt dat Elden Ring wéér de game van het jaar is, maar aan al die titels ben ik nog niet toegekomen. In plaats daarvan gun ik mijn persoonlijke spotlight aan een titel die iedereen allang weer is vergeten: Banishers: Ghost of New Eden.

Setting boven gameplay

Banishers is de nieuwste actie-rpg van Don’t Nod, waarin twee ‘banishers’ –een soort mediums en spokenjagers in één – door het Noord-Amerika van 1695 reizen om de lokale bevolking te helpen met hun bovennatuurlijke problemen. Als je de reviews erop naslaat, zie je dat de gevechten vooral heel repetitief en niets om over naar huis te schrijven zijn. De camera vormt een grotere vijand dan je daadwerkelijke tegenstanders, het lock-on-systeem is compleet wispelturig en elk gevecht is gewoon een herhaling van het vorige. Wél de moeite waard zijn de setting en de spelwereld waar het verhaal zich in afspeelt.

De historische setting is er een die je niet veel terugziet in spellen, maar wel enorm tot de verbeelding spreekt. In 1695 was de bevolking van Noord Amerika nog druk bezig met het opbouwen van hun nederzettingen en draaide het leven nog voor een aanzienlijk deel om overleven in de wildernis. Er was strijd tussen de Engelsen en de Fransen, verschillende vormen van het Christelijke geloof konden niet door één deur en bijgeloof was ook aan de orde van de dag. De game zit vol met verwijzingen naar situaties en gebeurtenissen die rond die tijd plaatsvonden, wat bij iemand met bovengemiddelde interesse in geschiedenis (zoals ik) elke keer weer een glimlach op het gezicht tovert.

Zo’n setting is rijp voor interessante conflicten tussen personages en biedt veel mogelijkheden tot bovennatuurlijke mysteries. Het oplossen van die conflicten en mysteries is een van de leukste elementen van Banishers. Het is oprecht leuk om elke keer uit te vogelen waarom iemand gekweld wordt door een geest. Heeft het slachtoffer het verdiend omdat ze verschrikkelijke misdaden hebben begaan tegen de geest toen deze nog leefde? Of is de geest gewoon de boeman en verdient die het om verbannen te worden? Het maken van deze morele keuzes is op zich al heel interessant, maar in Banishers hangt daar ook nog eens het lot van de hoofdpersonages van af.

Ik houd van Antea en Red

Een eerlijke waarschuwing voor wie Banishers nog niet gespeeld heeft: er volgen milde spoilers over gebeurtenissen uit het begin van de game. Het verhaal van Banishers draait namelijk niet alleen om de jacht op spoken, maar nog veel meer om de liefde tussen de twee hoofdpersonages, Antea Duarte en Red mac Raith. Tijdens een van de eerste opdrachten die het stel aanneemt, komt Antea te overlijden en ‘leeft’ ze vervolgens voort als geest: datgene waarvan zij en Red hebben gezworen ze altijd zonder discussies naar het hiernamaals te sturen. Maar nu het om Antea zelf gaat, zijn de zaken natuurlijk veranderd. Er bestaat immers ook een ritueel waarmee je geesten weer tot leven kunt wekken, ook al is het niet zeker of het werkt. Het tweetal wordt voortdurend voor de keuze gezet om te kiezen tussen doen wat juist is – Antea haar rust geven – of doen wat ze in het diepst van hun hart misschien wel het liefst willen: meer tijd samen doorbrengen.

Zowel Antea als Red zijn menselijke en toffe personages waaraan ik al snel gehecht raakte. Ze zijn een stel zoals je in spellen veel te weinig ziet. Ze zijn beide echt dol op de ander en voelen zich vertrouwd met elkaar en dat merk je ook echt in de chemie die ze hebben. Het is niet een prille, theatrale liefde die er te dik bovenop ligt, maar juist een dieper gegroeide band tussen twee mensen die beide eigenlijk heel anders zijn. Van de meeste koppels in spellen weten we vooral dat ze samen zijn omdat de game het ons vertelt. Als het een romance is tussen je eigen personage en een teamgenoot, is er buiten een handvol speciale scènes geen tijd of blijk van echte liefde (ik kijk naar jou, Dragon Age…). Maar bij Red en Antea is al vanaf de eerste scène duidelijk dat ze bij elkaar horen. Als Antea met enige moeite verkondigd hoe belangrijk het is dat zij kan toetreden naar het leven na de dood, reageert Red met zowel begrip als een pijn in het hart die je volledig begrijpt.

Het hart op de juiste plaats

Ik ben er van overtuigd dat er veel moeite en liefde is gestoken in het schrijfwerk van Banishers. Het is jammer dat het spel op technisch vlak verder niet uitmuntend of onderscheidend is en makkelijk bedolven raakt onder de vele andere titels die dit jaar zijn uitgekomen. Don’t Nods eerdere historische actie-rpg, Vampyr, had datzelfde probleem, terwijl de verhaallijn en setting daar ook enorm tof waren. Maar Vampyr was op gebied van gameplay veel armetieriger dan Banishers.

Banishers: Ghosts of New Eden is niet de beste game uit 2024. Als je net als ik nog aan Metaphor of Dragon’s Dogma moet beginnen, gok ik dat die spellen je meer omver gaan blazen. Maar Banishers is wel de leukste nieuwe game die ik dit jaar heb gespeeld. Het is een titel waarvan ik hoop dat meer mensen hem eens proberen. Hopelijk moedigt dat Don’t Nod aan om meer spellen te blijven te maken waarbij de historische setting, de personages en de verschillende verhaallijnen zoveel tot de verbeelding spreken als ze bij Banishers doen.

Lees hier alle Favorieten van de Redactie op een rij

Phil Spencer, de baas van de gamedivisie van Microsoft, heeft benadrukt dat Nintendo een belangrijke partner is en dat er Xbox-games op Nintendo Switch 2 uit zullen komen.

Dat meldde hij in een interview met Variety. "We hebben de eerste Switch ondersteund en willen dat ook voor Switch 2 doen", zo vertelde hij. "Nintendo is een geweldige partner. (Games uitbrengen op Nintendo-consoles) is een unieke manier voor ons om mensen te bereiken die niet op pc of Xbox spelen. Op die wijze kunnen we onze gemeenschap van mensen die om onze franchises geven laten groeien. Dat is erg belangrijk voor ons, omdat we zo in onze games kunnen blijven investeren."

Spencer vervolgde: "Ik geloof erg in wat Nintendo betekent voor onze industrie en dat we ze blijven ondersteunen. En wij krijgen ook ondersteuning van hen voor onze franchises, dat is een belangrijk onderdeel van onze toekomst."

Ondanks dat de Nintendo Switch 2 eerder deze maand volledig uit de doeken werd gedaan en een releasedatum van 5 juni kreeg, werden er geen grote Microsoft-titels voor de console onthuld. Er gaan al wel geruime tijd geruchten dat spellen als Halo: The Master Chief Collection en Microsoft Flight Simulator naar de console komen. Daarbij heeft het bedrijf tijdens de rechtszaak met de Federal Trade Commission al akkoord gegeven de Call of Duty-franchise naar Nintendo-platforms te brengen. Sowieso heeft Spencer begin dit jaar al bevestigd dat er Xbox-games naar Switch 2 zullen komen.

Microsoft gaf eerder al aan dat het bedrijf aan een Xbox-handheld werkt. Spencer werd in het interview met Variety dan ook gevraagd of hij niet denkt dat dit botst met de doelgroep van de Switch-consoles. "Verschillende creators en andere platformhouders inspireren mij. Maar ik geloof in de plannen die we hebben. We zijn overduidelijk aan het veranderen wat Xbox betekent en we ontmoeten spelers op veel verschillende plekken. Er zijn drie miljard mensen op aarde die games spelen en ik word elke dag wakker met de gedachte over hoe Xbox relevanter kan zijn voor die drie miljard mensen."

Hij had het antwoord op die kwestie ook al paraat: "Door een leider te zijn in hoe onze games en onze platformfeatures op zoveel mogelijk plekken beschikbaar zijn, of dat nou op de cloud is, of op pc, of mensen die op console spelen. Ons doel is om onze franchises te laten groeien en ons platform belangrijk te laten zijn voor een zo groot mogelijk gedeelte van die drie miljard gamers."

Niantic, het bedrijf waar Pokémon Go tot voor kort werd ontwikkeld, ontslaat 68 werknemers.

Dat blijkt uit documentatie gevonden door Game Developer. Het gaat daarbij specifiek om Niantic Spatial, de nieuwe naam van het bedrijf nadat diens gamedivisie werd overgenomen door Scopely. De ontslagen worden pas op 20 mei doorgevoerd en het is dan ook niet bekend binnen welke afdelingen deze ontslagen vallen.

Eerder dit jaar werd aangekondigd dat Scopely 3,5 miljard dollar betaalde voor de gamedivise van Niantic. Daarmee heeft Scopely games als Pokémon Go, Monster Hunter Now en Pikmin Bloom in handen gekregen. Toen werd gemeld dat alle werknemers van de gamedivisie van Niantic over zouden gaan naar Scopely.

De hierboven gemelde ontslagronde vindt dus niet plaats binnen de gamedivisie, dat nu onderdeel uitmaakt van Scopely. In plaats daarvan vallen de ontslagen bij Niantic, dat geen games meer ontwikkelt maar zich richt op AI.