Ik heb een probleem. Er is te veel. Te veel series. Te veel films. Te veel… games. Hoe is dat in hemelsnaam zo gekomen? De elf jaar oude Harry was blij als hij twee of drie keer per jaar een grote game kon kopen. ‘Groot’ betekende dan ‘tekst adventure’. Of, iets later, een Konami-game zoals Metal Gear voor de MSX.

Jaha, ik ben oud. En ik weet ook wel: er is niks zo vermoeiend als iemand over ‘vroeger’ te horen praten. Ja ja, opa, we weten het nu wel. Vroeger was het allemaal heul erg. Nog erger is wanneer ‘opa’ begint over hoeveel beter het toen was. Bijvoorbeeld als het over games gaat. Want toen ging het nog over gameplay en niet over marketing! Lootboxes met een kek pakje? Grinden moest je. En we waren dankbaar voor dat grinden!

Maar nu? Nu ben ik op het punt aangeland dat als ik vanaf vandaag nooit meer een game zou kopen, ik op basis van mijn PS Plus- en Xbox Gold-games alleen al jaren zoet kan zijn. En mijn Steam-lijst? Forget about it! Pas liep ik er eens doorheen en van meer dan de helft van de games (zowel Live, Plus als Steam) wist ik niet eens dat ik ze had. Games zijn iets geworden wat gewoon ‘verschijnt’. ’Het hoofd van de elf jaar oude Harry zou ontploffen als hij wist hoe groot zijn gameverzameling ooit zou worden zonder er veel voor te hoeven doen.

©GMRimport

Nou ja, ik weet ook wel dat ik dingen gedaan heb om die spellen aan mijn lijst toe te voegen. Zoals het aanschaffen van Humble Bundles. Of op ‘koop’ drukken bij een Steam Sale, omdat je een game voor minder dan twee euro nou eenmaal aanschaft. Daar moet je niet over nadenken. Voor je het weet is-ie weer twintig euro. Kan mij het schelen dat ik Thirst nooit ga spelen. Ik weet niet eens wat Thirst is! Het enige wat belangrijk is: hij kostte een euro! Eén EURO! Die digitale bibliotheken lijken bijna te leven, als een tuin die je negeert en overwoekert. Maar dan met games. En digitaal. Oké, de analogie valt hier in stukken.

Vergeet de analogie. Het houdt ook niet op bij die aangroeiende lijsten van toch relatief oude titels. Want tegelijk komt maandelijks een berg nieuwe spellen uit, die allemaal om aandacht vragen. Niet zo heel lang geleden was er bij mij nog een soort natuurlijk filter aanwezig. Ik heb niet genoeg geld om elke volledig geprijsde game aan te schaffen, zelfs niet met alle zakken omkoopgeld die ik als gamerecensent van de grote uitgevers krijg. Was dat hardop? Eindredactie, kan dat laatste er uit? (nee, onze bezoekers weten hopelijk dat dit de grootste onzin is – eindredactie)

We hoeven niet nu al een ultra deluxe editie van de volgende Ubisoft-, Activision Blizzard- of EA-game te kopen

Maar nu komen spellen ook nog eens gratis uit. Spellen waar je vroeger gewoon zestig euro (120 gulden) voor betaalde. Spellen als Apex Legends, die het lef hebben om niet alleen als een donderslag bij heldere hemel op pc en spelcomputers te verschijnen, maar ook nog eens heel goed zijn. We zijn op het punt aangeland dat je zelfs voor nul euro honderden uren aan gameplezier kan hebben (afgezien uiteraard van de benodigde hardware).

Nu klinkt dit misschien alsof ik er over klaag. En dat is ook zo. Dit moet gestopt worden. Ik hou het zo niet meer bij. Vooral niet met spellen aan de horizon waar ik naar uitkijk, zoals The Division 2, Persona Q2, Defector en zo vele anderen. Het zou veel beter zijn als we weer terug gingen naar vroeger, met veel minder spellen die niet allemaal tegelijk voor niks op mijn scherm verschijnen.

Nee, natuurlijk is dat niet beter. De oplossing is niet ‘minder games op de markt’. De oplossing is kritischer naar games kijken. En vooral om te beseffen dat er zoveel is, dat het niet nodig is om als een dolle de laatste releases in huis te halen (of nog erger, te reserveren). Waar de drang om spellen nu te spelen ook voortkwam uit schaarste, is het nu het gevolg van opgeklopte marketing die een bijna hysterisch verlangen probeert op te roepen om toch vooral de boot niet te missen bij de laatste blockbuster van miljoenen dollars.

©GMRimport

Al die hype, die bombardementen aan previews, trailers, persconferenties en commercials, maken het makkelijk om te vergeten dat wij als gamers in een heel riante positie zitten. We hebben de luxe om even te wachten en het stof van een release te laten neerdalen voor we er geld aan uitgeven. We hoeven niet nu al een ultra deluxe editie van de volgende Ubisoft-, Activision Blizzard- of EA-game te kopen. We kunnen ook gewoon wachten tot er wat reviews zijn en dan kijken of we er überhaupt geld in willen steken. Als we dat met zijn allen doen, komt dat de kwaliteit van spellen alleen maar ten goede. Een uitgever haalt het niet meer in zijn hoofd om een gedrocht als Fallout 76 uit te brengen vóór het spel echt klaar is. En severproblemen van multiplayerspellen op dag één? Joh, ga effe iemand anders pesten met je slechte infrastructuur. Wij gamers wachten wel tot je het gefikst hebt voor we geld aan je geven. Het is niet alsof we in de tussentijd niks anders te spelen hebben.

Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen:

Afgelopen week is een forse 2.0-update voor Lords of the Fallen uitgebracht door Hexworks.

Met de update worden er grote wijzigingen doorgevoerd aan de in 2023 uitkomen actie-rpg. Zo wordt geboekte progressie in de online-co-op nu door beide spelers gedeeld en is er een Friend Pass-systeem, waardoor een tweede speler mee kan doen zonder dat diegene de game heeft gekocht.

Ook zijn er diverse verbeteringen aangebracht aan de gevechten en het rondbewegen in de spelwereld, waardoor de gameplay beter aanvoelt. Aanvallen en ontwijkmanoeuvres voelen sneller en is er nu een knop waarmee gesprongen kan worden. Wanneer wapens vijanden raken, is de impact ook beter voelbaar, en de user interface is op de schop gegaan om het simpeler en duidelijker te maken. De tutorial is ook verbeterd.

Er wordt al geruime tijd gewerkt aan een vervolg op Lords of the Fallen, die voor zover bekend in 2026 moet verschijnen. Het origineel kan nu met fikse korting worden aangeschaft op pc, PS5 en Xbox Series-consoles.

De pas aangekondigde Nintendo Switch 2-versie van Cyberpunk 2077 maakt gebruik van AI-upscaletechnologie Deep Learing Super Sampling (DLSS).

Dat heeft ontwikkelaar CD Projekt Red aan Digital Foundry bevestigd. Daarmee is het de eerste Switch 2-game waarvan officieel bevestigd is dat er DLSS wordt gebruikt. "We gebruiken een versie van DLSS die beschikbaar is voor Nintendo Switch 2-hardware, aangedreven door Nividia's Tensor-cores. De game gebruikt DLSS in alle vier de modi: in handheld en docked, en de prestaties- en kwaliteitsgerichte variaties van elk van die opties."

Op wat voor manier DLSS precies wordt ingezet in de game, is niet bekend, maar waarschijnlijk is het bedoeld om de game in een zo hoog mogelijke resolutie en met een zo hoog mogelijke framerate te laten draaien. CD Projekt Red liet weten dat het bedrijf streeft naar een resolutie van 1080p in alle grafische modi wanneer de Switch 2 docked is. In handheldvorm wordt er naar een resolutie van 720p gestreefd.

De Switch 2-versie van Cyberpunk 2077 werd tijdens de onthulling van de eerste games voor de console en de releasedatum aangekondigd. Het spel zal net als de Switch 2 zelf vanaf 5 juni verkrijgbaar zijn. Het gaat om de Ultimate Edition van de game. Daarin zit niet alleen de hoofdgame en de diverse uitgekomen updates, maar ook de vorig jaar verschenen uitbreiding Phantom Liberty. Hieronder is de aankondigingstrailer nog eens te zien.