Recentelijk kocht ik Star Wars Jedi: Fallen Order op PlayStation 5, terwijl ik een Series X heb waarop Fallen Order ook is inbegrepen bij Game Pass. Waarom koop ik in vredesnaam games die al dan niet bij Game Pass of PS Plus Extra zijn inbegrepen? Ik ben blij dat je dat vraagt.

Begin dit jaar speelde ik The Legend of Zelda: Breath of the Wild uit. Ik ben daar in 2017 aan begonnen en pakte de game op verschillende momenten op, om hem daarna weer even weg te leggen. Soms wilde ik weer eens even op avontuur, wat tempels ontdekken, wat nieuwe kleding vinden, drankjes mixen en geheimen zoeken. De titanen had ik allang verslagen. Het enige wat me nog restte was Ganon verslaan. Iets wat ik uiteindelijk heb gedaan, vijf jaar nadat ik het spel voor het eerst opstartte.

Breath of the Wild is niet de enige game die ik op deze manier speel. Ik heb deze knipperlichtrelatie bijvoorbeeld ook met de Metal Gear-games, Red Dead Redemption 2, Batman Arkham Knight en de Phoenix Wright-spellen. Ik verwacht ook dat Elden Ring mij op dezelfde manier jaren bezig zal houden. Ik heb er nu zo’n dertig uur in zitten en heb hem even weggelegd voor wat andere spellen. Ik kom er vast en zeker weer bij terug, om weer eens een weekend (of langer) die fantastische open wereld te verkennen. Wanneer ik dat wil, op mijn eigen tempo.

©GMRimport

Eigen tempo

Dat ‘eigen tempo’ is voor mij cruciaal. Spellen zijn voor mij het ultieme ’mij-moment’. Ik stap in een verhaal, een wereld, een ervaring waar ik de ‘echte wereld’ even helemaal los kan laten. Even hoef ik me niet druk te maken over externe factoren of agenda’s. De games zijn van mij, ik speel ze wanneer ik dat wil en doe er zo lang over als ik zelf wil.

Die rust van ‘mijn game, op mijn tempo’ ontbreekt voor mij op Game Pass en PS Plus Extra. Ik weet dat spellen van deze diensten gaan verdwijnen. Misschien niet vandaag of morgen, maar op een zeker moment absoluut. Al is het maar het moment dat Microsoft en Sony besluiten om de servers af te sluiten, zoals bijvoorbeeld bij de Nintendo eShop op de 3DS, de multiplayerservers van Halo 2 en diverse mmo’s. Maar ook omdat ik helemaal niet zeker weet of ik wel tot in de lengte van jaren voor Game Pass en PS Plus wil blijven betalen, enkel om toegang te houden tot spellen. Spellen die ik, als ik ze echt belangrijk vind, gewoon nu kan kopen.

Je denkt misschien: “Dat is allemaal ver weg! Je hebt alle tijd om Jedi Fallen Order op Game Pass uit te spelen. Het is een spel van twintig uur!”

©GMRimport

Tuurlijk, als ik de hele dag niets anders om handen had, zou dat zo zijn. Maar mijn leven zit zo niet meer in elkaar. Ik heb een eigen bedrijfje te runnen, ik moet deadlines halen, geef optredens en lezingen en heb de normale en belangrijke sociale verplichtingen. Ik ken mezelf inmiddels ook een beetje en weet dat ik doorgaans langer doe over een spel dan blijkbaar gebruikelijk is. Als ik dan besluit om tijd in een langer spel te investeren, wil ik niet het gevoel hebben dat ik daarbij afhankelijk ben van de grillen van een online dienst die op een zeker moment de stekker uit ‘mijn’ spel haalt en ik hem alsnog moet kopen om hem op ‘mijn manier’ uit te spelen. Of te herspelen, zoals ik nu doe met Uncharted 4. Ik wil naar de kast lopen, het spel eruit halen en mijn ervaring voortzetten.

Vrijblijvendheid versus diepgang

Dat wil niet zeggen dat PlayStation Plus en Game Pass voor mij geen functie vervullen. Korte, overzichtelijke games zoals bijvoorbeeld Spider Man: Miles Morales speel ik graag via het ‘gratis’ aanbod van mijn betaalde diensten. Ook vind ik het erg leuk om games uit te proberen die ik anders nooit zou kopen voor de volle prijs, zoals Forza Horizon of Days Gone. Dan is de vrijblijvendheid juist een enorm voordeel. Even mijn teen in het zwembad steken en kijken of ik iets gemist heb. Maar de ervaring voelt ergens ook leeg. Iets mijn hoofd weigert een echte relatie met een spel aan te gaan als ik hem niet zelf bezit. Dat uitproberen van spellen voelt een beetje als een avondje langs de tv zenders zappen. Het is vermaak, maar de connectie gaat niet diep.

©GMRimport

De essentie van mijn bezwaar tegen het spelen via Game Pass en Plus Extra, is ik die de controle over mijn vrije tijd voor een deel uit handen geef en betaal voor het privilege om spellen niet te bezitten. Dat er ergens toch een soort deadlinetimer begint te lopen als ik een langere game ‘huur’ via Game Pass of Plus Extra. En vooral: dat ik daarmee bijdraag aan het onterechte idee dat games iets vluchtigs zijn zonder eeuwigheidswaarde. Dat is misschien wat de grote bedrijven willen wat je denkt, maar wat mij betreft is er geen houdbaarheidsdatum aan wanneer ik eindelijk Elden Ring uitspeel. Of dat nu volgende maand is of nadat Elden Ring 4 op PlayStation 6 verschenen is. Mijn tijd, mijn game, mijn tempo. 

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."