Een E3 is dit jaar belangrijker dan ooit
De hoop dat ik in de zomer van dit jaar gevaccineerd en wel op een terrasje zit, heb ik alweer opgegeven. Toen minister De Jonge eind december zei dat 2021 een mooier jaar zou worden dan 2020, liet ik me nog meevoeren door zijn optimisme. Inmiddels is dat vertrouwen volledig verdwenen. Het o zo noodzakelijke perspectief ontbreekt en dat klinkt zelfs tot in de gamewereld door. Het is daarom dat we de E3 juist dit jaar heel hard nodig hebben.
Ik was dan ook verheugd toen ik het nieuws las dat de organisatie achter de E3, de Entertainment Software Association (ESA), 15 tot en met 17 juni graag een digitale variant wil organiseren. Of het er echt van gaat komen is nog maar de vraag, want de ESA wil hiervoor naar verluidt een flinke smak geld zien van deelnemende uitgevers. En dat is lastig te verkopen aan bedrijven die vorig jaar zelf noodgedwongen online videopresentaties of persconferenties moesten geven en toen zagen dat hen dat prima afging. Want als het ontbreken van de E3 iets duidelijk maakte, dan is het dat de grote partijen die beurs helemaal niet nodig hebben om hun games aan een massapubliek te slijten. Nintendo, Sony en Microsoft, alsook ‘kleinere’ bedrijven, trokken kinderlijk eenvoudig miljoenen kijkers met hun eigen digitale evenementen.
©GMRimport
Maar ik dan?
Ze gaan helaas wel voorbij aan wat ik zelf nodig heb. Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik vond dat hele Summer Game Fest van game-evangelist Geoff Keighley helemaal niks. Toegegeven: er zijn inderdaad maandenlang mondjesmaat nieuwe spellen aangekondigd en er werden meer details onthuld over games waarvan we al wisten dat ze eraan kwamen. Het was alleen erg veel droge pap en weinig krenten. Als je het binnen het tijdsbestek van een paar persconferenties voorgeschoteld krijgt, valt dat niet zo op, maar vorig jaar was het vaak weer weken wachten tot het volgende digitale evenement. Ik vond het de term Game Fest onwaardig. Dan is een groep hangjongeren die de hele zomer goedkoop blikbier drinkt op een parkeerplaats ook een festival.
De losse producties van Sony, Microsoft en Nintendo waren al stukken beter, want dat zijn stiekem een soort mini-E3-persconferenties uitgesmeerd over het hele jaar. Zo is er wat meer ruimte om de diepte in te gaan bij de grotere games, of juist aandacht te geven aan kleinere titels die anders zouden ondersneeuwen. Toch zie ik veel liever een E3. Daarvan weet ik tenminste precies wanneer het is. Dat is tegenwoordig wel anders. Weet je nog hoelang we moesten wachten totdat Microsoft en Sony eindelijk de Xbox Series X|S en PlayStation 5 volledig uit de doeken deden? Uiteraard had corona daar ook mee te maken, maar dat was echt niet de enige reden. ‘Vroeger’ was het tenminste duidelijk: dan kreeg je tijdens de E3 sowieso de prijs en releasedatum te horen.
Nintendo Zodirect
Nu bewandelt iedereen zijn eigen weg en die wegen zijn redelijk ondoorgrondelijk. Zo staat er voor de komende tijd nog geen Nintendo Direct, State of Play of Xbox Showcase gepland. Hoe moet ik nu weten wanneer er games aangekondigd worden? 24 februari is het bijvoorbeeld exact drie jaar geleden dat Hollow Knight uitkwam. Dat lijkt me nou een mooi moment om Hollow Knight: Silksong uit te brengen voor de pc en Switch. Of dat ook gaat gebeuren? Geen idee, want een Nintendo Direct wordt tegenwoordig steeds korter van tevoren aangekondigd. Soms staat de video zelfs meteen online en kun je direct doorspoelen naar het einde voor de grootste aankondiging. Maar het is tot dusver nooit geweest dat Silksong nog dezelfde dag via de eShop te downloaden is.
©GMRimport
Publiciteit kent geen tijd
En dan Elden Ring. Oh, Elden Ring. Wat een ramp! Er is op YouTube
dat dagelijks een nieuwsupdate over Elden Ring plaatst. De strekking van alle video’s is nagenoeg identiek: vandaag weer geen nieuws. Maar je weet het nooit. Morgen kan zomaar de dag zijn dat er wel iets te vertellen valt. Wie zal het zeggen. Zonder E3 hebben we geen idee wanneer uitgever Bandai Namco wel eindelijk iets nieuws laat zien van Elden Ring. Dat was het grote voordeel van de beurs: een vast moment waarop alle uitgevers helemaal losgingen met hun belangrijkste titels. Nu is het ieder voor zich.
Ik vraag me sowieso af of die individualistische benadering een lang leven beschoren is. De miljoenen views van een Nintendo Direct of State of Play zijn natuurlijk niet voor iedere uitgever of ontwikkelaar weggelegd. Ik kan me zo voorstellen dat het voor sommige ontwikkelaars wel degelijk fijn is om een groter podium te krijgen. Een beetje zoals met de wildgroei aan streamingdiensten: eerst stond alles op Netflix, nu is er een aparte service voor haast iedere productiemaatschappij. Er komt een moment dat het weer richting één of twee dominante diensten gaat, want niemand heeft geld of tijd voor tien van die dingen. En ik heb al helemaal geen zin om voor iedere uitgever apart bij te houden wanneer ze mogelijk iets aan gaan kondigen.
Dit klinkt waarschijnlijk allemaal vrij kinderachtig. Waar gaat het nou helemaal over? Het is een kwestie van wachten, meer niet. Wachten vind ik echter geen enkel probleem. Ik wil gewoon weten waar ik aan toe ben. Geef me maar een E3 dit jaar, dan kan ik wel wachten tot juni. Gelukkig lijkt Geoff Keighley dit ook te snappen. Eerder deze week liet hij doorschemeren dat Summer Game Fest dit jaar niet van mei tot en met augustus loopt, maar stukken korter, ‘minder dan een maand’ zelfs. Ik heb een wild voorstel: maak er anders drie dagen van, ergens halverwege juni.
Elke zaterdag verschijnt er een column op Gamer.nl die ingaat op actuele gebeurtenissen. Lees ook vorige columns:
