We hebben een fantastisch gamejaar achter de rug en hebben allemaal volop games gespeeld dit jaar. Naast de gezamenlijk gekozen Top 25 van 2018 en de Top 100 van 2019 vertellen Gamer.nl-redacteuren in deze rubriek individueel over hun favoriete games van 2018. Vandaag: Joe met Gran Turismo Sport.

Toegegeven: toen grootmeester-gamedesigner Kazunori Yamauchi tijdens de Paris Games Week in 2015 Gran Turismo Sport aankondigde, verwachtte ik er niet veel van. De frontman van Polyphony Digital onthulde op dat moment een samenwerking met de internationale autosportfederatie FIA en wilde daarmee de wereld van het competitieve online racen betreden. Terwijl juist Gran Turismo, de franchise die ooit baanbrekend was als ‘caRPG’ met een carrièrestand en vele honderden verzamelbare auto’s, altijd conservatief en soms zelfs klungelig was omgesprongen met het fenomeen ‘racen over het internet.’ Vooral Gran Turismo 5 sloeg die plank behoorlijk mis, nota bene in een periode dat consolegames volop inzetten op online multiplayer. ‘GT’ was wat mij betreft vergane glorie.

©GMRimport

Waarheidsgetrouwe balans

Dat veranderde volledig in 2017, eigenlijk al na mijn eerste hands-on kennismaking met GT Sport. Vooropgesteld dankzij het heerlijk fijngevoelige rijgedrag (nog altijd de basis van elke goede racegame) met een perfecte, waarheidsgetrouwe balans tussen uitdaging en plezier, waardoor je daadwerkelijk het gevoel hebt serieus met racen bezig te zijn. Ook de pure liefde voor autocultuur bleek uitstekend vastgelegd, met oog voor detail op elk automodel en tal van mogelijkheden om die te tonen – van musea tot een in-game tijdlijn met eigen foto’s, replays en kleurstellingen van spelers.

Belangrijker nog: Polyphony slaagde er daadwerkelijk in om te innoveren. In de zogeheten Sport Mode strijd je online tegen andere spelers met vooraf bepaalde (gelijkwaardig afgestelde) auto’s, circuits en tijdstippen – een systeem waarvoor slim leentjebuur is gespeeld bij simrace-icoon iRacing. Dit competitieve component was (en is nog steeds) zeker niet zonder problemen, vooral op het gebied van straffen voor botsingen, die weer impact hebben op je licentiewaardering voor kundig en sportief rijgedrag. Toch scoorde de game bij mij goed genoeg om ‘m uit te roepen tot dé game van vorig jaar.

Wereldkampioenschap virtueel autoracen

Twaalf maanden later ken ik die eer graag nogmaals toe aan Gran Turismo Sport. Vooral omdat Yamauchi-san zijn belofte heeft waargemaakt: het FIA-certified Gran Turismo Championship dat dit jaar gehouden werd, viel nog het beste te beschrijven als een officieel wereldkampioenschap virtueel autoracen. Zelf waagde ik slechts één halfslachtige poging om me te plaatsen voor een kwalificatiewedstrijd, maar ik mocht wel getuige zijn van het Europese finale-event in Madrid. Dat liep uit op een meeslepend simracefestijn, waarin de focus daadwerkelijk lag op de prestaties van de beste spelers in de game. Dit in tegenstelling tot de GT Academy van tien jaar geleden, waarin de snelste GT-spelers een worst werd voorgehouden in de vorm van een contract om in het echt te mogen autoracen. Door het Gran Turismo Championship wordt de kunst van het simracen niet langer als opstapje naar de autosport gezien, maar als een (e-)sport op zich.

De hele campagne inspireerde me als levenslang liefhebber van racegames enorm. Tegelijk met het kampioenschap van 2018 organiseerde ik met een groep bekenden (‘amateurs van niveau’) een eigen kampioenschapje, waarin we elke dinsdagavond achter de tv kropen om even serieus als eerlijk tegen elkaar te strijden op het virtuele asfalt. Tussendoor spraken we niet alleen over onze eigen wedstrijden, maar ook over de gelivestreamde race van het wereldkampioenschap. Beide competities leverden eerder in de regel dan bij uitzondering superspannende wedstrijden op, waarin menig Formule 1 Grand Prix een puntje kan zuigen.

©GMRimport

Onbegrepen visie

De trieste werkelijkheid is overigens dat lang niet alle spelers meegaan in deze nieuwe spelopzet. Volgens de statistieken hebben inmiddels zo’n zes miljoen mensen de game gespeeld, waarvan nog geen half miljoen meer dan tien online races heeft gereden. Ruim driekwart heeft de Sport Mode zelfs helemaal niet aangeraakt. Blijkbaar verwacht men van Gran Turismo nog altijd een conventionele opzet – zoals de campagnestand met vele singleplayerkampioenschappen die Polyphony begin 2018 alsnog aan het spel toevoegde. Je zou dus kunnen stellen dat de visie van Yamauchi-san niet wordt begrepen.

Des te meer valt het te prijzen dat GT Sport-spelers nog elke maand getrakteerd worden op een gratis nieuwe baan en dito set auto’s – waarmee de teller nu op een respectabel aantal van 271 staat. Niet dat het voor mij zoveel uitmaakt, want ik heb geen moment de modellen en circuits gemist die de sprong van PlayStation 3 naar PlayStation 4 niet overleefden. De huidige selectie bevat meer dan genoeg uitgekiende, gebalanceerde en unieke racemonsters en -locaties om me al meer dan een jaar wekelijks mee te vermaken. In de laatste tien jaar is het maar zelden voorgekomen dat ik zo consequent een racegame speelde.

Misschien dat ik me in 2019 zelfs serieus ga wagen aan iRacing, een game waarvoor ik me hobbymatig eerder weinig interesseerde – vooral door vastgeroeste consoleliefde. Gran Turismo Sport heeft me laten zien dat je dat soort conventies soms gewoon moest loslaten.

Tot en met deze vrijdag 4 januari kan je op Gamer.nl elke dag een nieuwe Favoriet van de Redactie verwachten waarin we de games behandelen die ons in 2018 het meest hebben gegrepen.

Het uit China afkomstige NetEase - onder andere bekend van Marvel Rivals - zou van plan zijn om meer dan twaalf ontwikkelstudio's te sluiten.

Dat blijkt uit een reportage op Game File, de betrouwbare nieuwsbrief van gamejournalist Stephen Totilo. Eerder deze week werd de Amerikaanse tak van NetEase dat meehielp aan de ontwikkeling van Marvel Rivals al ontslagen. Daarnaast vielen er ontslagen bij het door NetEase gefinancierde Liquid Swords, de nieuwe studio van een van de oprichters van de Just Cause-ontwikkelaar.

Dit zou volgens Totilo nog maar het topje van de ijsberg zijn. Hij claimt dat meer dan een dozijn studio's mogelijk worden gesloten of verkocht, en dan met name de studio's van het bedrijf die buiten China gevestigd zijn. Dit zou een bewuste strategie zijn van het bedrijf om minder focus op deze teams buiten zijn thuisland te creëren.

NetEase is een van de grootste gamebedrijven ter wereld. NetEase heeft de afgelopen jaren samen met gerenommeerde ontwikkelaars overal ter wereld nieuwe gamestudio's opgericht, en het lijkt er dus op dat sommige van deze studio's nu dreigen gesloten of verkocht te worden.

Zo heeft NetEase geïnvesteerd in Rebel Wolves, een studio bestaande uit voormalige ontwikkelaars van CD Projekt Red waar men aan Blood of Dawnwalker werkt. Met Dragon Quest-Ryutaro Ichimura werd PinCool opgericht, het bedrijf kocht Heavy Rain- en Detroit: Become Human-studio Quantic Dream, Like a Dragon-bedenker Toshihiro Nagoshi opende met NetEase Nagoshi Studio en No More Heroes-ontwikkelaar Grasshopper Manufacture werd gekocht. Het is maar een kleine greep in de investeringen en aankopen die het Chinese bedrijf de afgelopen jaren heeft gedaan.

Ondanks de geruchten onthulde NetEase deze week recordcijfers voor het afgelopen kwartaal. Er werd een stijging van 1,5 procent aan omzet op het gebied van games en services waargemaakt ten opzichte van dezelfde periode vorig jaar. Die omzet stond het afgelopen kwartaal op 2,9 miljard dollar. Marvel Rivals heeft inmiddels 40 miljoen spelers.

Overigens claimt Bloomberg in een artikel over NetEase-CEO William Ding dat hij overwoog Marvel Rivals te annuleren voor release. Ding zou het niet hebben zien zitten om Disney te betalen voor de rechten op Marvel-personages. Ook werd besproken of het mogelijk was om de superhelden voor zelfbedachte personages te vervangen. NetEase zelf ontkent deze claims en claimt sinds 2017 een nauwe samenwerking met Marvel te hebben.

De live-action Street Fighter-film die eerder al werd aangekondigd heeft een nieuwe regisseur, namelijk Kitao Sakurai.

Dat meldt The Hollywood Reporter. Sakurai is vooral bekend van de in 2021 verschenen Netflix-film Bad Trip met komediant Eric André in de hoofdrol. Sakurai regisseerde ook The Eric André Show. Verder heeft hij enkele afleveringen van de Twisted Metal-televisieserie geregisseerd.

Hij neemt het stokje over van Danny en Michael Philippou, twee broers uit Australië die afgelopen jaar de film niet meer bleken te kunnen regisseren vanwege een mismatch in planning.

Concrete details over de live-action film zijn er nog niet. Wel zou de eerder aangekondigde premièredatum van 20 maart 2026 nog haalbaar zijn. Capcom, de ontwikkelaar en uitgever van de gamereeks, is wel betrokken bij de verfilming.

Er zijn al vaker (animatie)films gebaseerd op Street Fighter uitgekomen. Een van de bekendere voorbeelden is de in 1994 verschenen gelijknamige film met Jean-Claude van Damme als Guile en wijlen Raúl Juliá als M. Bison. In 2009 verscheen Street Fighter: The Legend of Chun-Li, met Kristin Kreuk als Chun-Li.

De meest recente game in de fighterreeks is Street Fighter 6, dat beschikbaar is op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S en pc. Tom Kerkhof beloonde de game met een 9: "Door de gelikte presentatie, inventieve besturing en de uitgebreidste singleplayer-ervaring die de franchise ooit heeft gehad, is Street Fighter 6 toegankelijker dan ooit. Het spel oogt geweldig en speelt zelfs nog beter. Dit is zonder twijfel een van de leukste vechtspellen van de afgelopen tijd – en daarmee ook een van de beste delen uit de reeks."