De nieuwe Prince of Persia doet denken aan Metroid Dread en Super Smash Bros. Het heeft de botten van een goede metroidvania, al zijn er wat kleine mankementen die nog aangepakt moeten worden.

Al sinds 2010 is er geen nieuwe Prince of Persia-game verschenen. Na een mislukte reboot in 2008 verschenen nog wat kleine spin-offs, waarna de door de film geïnspireerde game Forgotten Sands de serie in een winterslaap stuurde. Nu Prince of Persia terugkeert, grijpt de reeks terug op zijn roots. The Lost Crown is geen groots 3D-spektakel, maar een 2D-game waarin je met acrobatiek en vechtkunsten je een weg door de wereld baant.

Verwacht geen puur traditionele Prince of Persia. The Lost Crown pakt elementen uit diverse games uit de reeks en maakt er wat nieuws van. Het 2D-platformen uit de eerste titels is terug, maar hoofdrolspeler Sargon springt, dasht en walljumpt alsof je in The Sands of Time zit. Het resultaat is een game die eigenlijk vooral aanvoelt als een hedendaagse metroidvania.

We kregen op GamesCom een kort level voorgeschoteld. Sargon gaat met een groep op pad om de ontvoerde prins Ghassan te redden uit een vervloekte stad, waarbij iedereen een eigen kant opgaat. Visueel is er weinig op aan te merken. De stijl doet vooral denken aan The Sands of Time, met hier en daar een twist. De soundtrack was wat onopvallend - van de hiphop uit de eerste trailer was tijdens het spelen niets te bekennen. Het is een game die er uitziet zoals je verwacht, zonder dat er iets heel noemenswaardig opvalt of tegenvalt.

Meer Dread dan Hollow Knight

We werden losgelaten in een vrij lineair level waarbij we hier en daar konden verkennen, maar over het algemeen één kant op werden gestuurd. De game is vooral bezig om je van vijand naar vijand te sturen - waar monsters in andere metroidvania's vaak een bijzaak zijn, lijken ze de kern te zijn van The Lost Crown. Wat dat betreft lijkt de game meer op titels als Metroid Dread dan op Super Metroid of Hollow Knight.

De stad is gevuld met ondode soldaten die je te lijf gaan zodra je ze tegenkomt. Die bevecht je met een simpel vechtsysteem dat verrassend veel nuance bevat. Je kunt slaan, ontwijken en blokkeren, hebt met de juiste timing een parry en ook een paar speciale vaardigheden die je kunt activeren als je genoeg energie hebt. Vijanden laten zich met gemak de lucht in lanceren, waardoor het geheel gek genoeg aanvoelt als een potje Super Smash Bros. Gevechten draaien niet om het maken van complexe combo's, maar om het juist positioneren van je tegenstander, hem de lucht in krijgen en zo de situatie onder controle houden.

Raar moeilijke eindbaas

Heel moeilijk waren die gevechten overigens niet. We gingen een paar keer dood, maar alleen toen we aan het experimenteren waren met het parry-systeem. Dat is visueel overigens tof: bij een succesvolle parry kleurt het scherm rood en zie je enkel de silhouetten van jou en de tegenstander, die je uitschakelt alsof je in een samoeraifilm zit. Maar toen we op safe speelden, gingen we bijna nooit dood.

Tenminste, tot we bij de eindbaas kwamen. Die kon in een paar klappen ons uitschakelen en vereiste minutenlang meppen om zijn levensbalk omlaag te krijgen. Qua balans wat krom - we zaten uiteindelijk een minuut of tien vast totdat we het uiteindelijk opgaven. Hopelijk steekt dat in de uiteindelijke game beter in elkaar.

Hele stukken over te slaan

Wat dat betreft zaten er wel wat meer gekke momentjes in onze hands-on. Bij het verkennen moesten we de stad verkennen door te platformen en puzzels op te lossen, maar al snel bleek dat een double jump en dash naar de muur ons oneindig omhoog liet klimmen terwijl we ieder obstakel oversloegen. Niemand kon ons vertellen of die dash-sprong een bewuste toevoeging in de game is, maar het lijkt er op dat hier twee mogelijkheden zijn: de game is dusverre onaf dat er exploits in zitten die je vanaf de eerste minuut kunt opmerken, of de demo is zo onhandig gemaakt dat we power-ups hadden die we nog helemaal niet mochten hebben. We hopen op dat laatste, want dat zou geen invloed hebben op het eindproduct.

Het zijn zorgpuntjes, maar The Lost Crown heeft de botten van een goede, al zij het wat lineaire en op actie gerichte metroidvania. De manier waarop je door de wereld beweegt en vecht voelt goed. De bredere structuur van de game moet nog blijken, gezien we slechts een klein stukje te zien kregen, maar we zijn na de Gamescom-demo voorzichtig enthousiast.

Prince of Persia: The Lost Crown verschijnt op 18 januari 2024 voor Nintendo Switch, PlayStation 4 en 5, Xbox One en Series en pc.

Capcom heeft onlangs Title Update 1 voor Monster Hunter Wilds uitgebracht, een forse gratis update met nieuwe content voor de game.

De Title Update voegt een nieuw monster en nieuwe jachten toe, alsmede een nieuw Grand Hub-gebied. Het nieuwe monster is Mizutsune, een favoriet van veel spelers. Het monster kwam voor het eerst voor in Monster Hunter Generations en keert nu dus terug. Spelers moeten wel Hunter Rank 21 bereiken om het tegen Mizutsune op te kunnen nemen.

Vanaf Rank 16 is er ook een nieuwe Grand Hub beschikbaar, een nieuwe locatie voor jagers om met elkaar te socializen. Spelers kunnen hier toegang tot krijgen door met Tetsuzan te praten in het bovenste gedeelte van Suja in de Peaks of Accord. Een tweede gratis Title Update volgt ergens in de zomer.

Capcom heeft overigens gewaarschuwd voor mensen die cheats gebruiken in de game - vooral in combinatie met externe programma's. "Om Wilds een leuke en eerlijke ervaring voor onze spelers te maken ondernemen we actie tegen accounts die valsspelen in rankings, bijvoorbeeld door het gebruik van externe programma's." Accounts die zich hier schuldig aan maken kunnen restricties ontvangen.

Nintendo en Fromsoftware hebben een uitgebreid interview gepubliceerd waarin regisseur Hidetaka Miyazaki meer vertelt over de aankomende Nintendo Switch 2-game The Duskbloods.

Kort na de onthulling in de Direct-uitzending deze week kwam er al wat meer informatie over The Duskbloods naar buiten. Zo bleek dat het om een PvPvE-game voor maximaal acht spelers gaat, waarbij spelers het zowel tegen computergestuurde vijanden als tegen elkaar opnemen.

In een interview op de Nintendo-website deelt Miyazaki meer info over de game. Zo starten spelers in een hub-gebied waar men een personage kan kiezen en deze naar eigen smaak aan kan passen. Vervolgens wordt men naar de online multiplayer getransporteerd, waar het meestal de bedoeling is om als laatste over te blijven. Soms zijn er echter ook andere doelen, zoals samen een baas zien te doden. Spelers verdienen beloningen die ze weer kunnen gebruiken om hun personage aan te passen en te verbeteren wanneer ze terugkeren naar het hub-gebied.

Spelers besturen zogeheten 'Bloodsworn'. Dit zijn wezens die menselijke krachten zijn ontstegen dankzij het speciale bloed dat door hun aderen stroomt. Ze nemen het tegen elkaar op in een gewelddadig gevecht voor 'First Blood', terwijl het einde van de mensheid nabij is. Vanwege het einde van de mensheid zijn er gebieden in de spelwereld te vinden die uit verschillende tijdperken lijken te komen.

Miyazaki onthult ook dat de game oorspronkelijk in ontwikkeling was voor de eerste Switch, maar dat Nintendo Fromsoftware benaderde om voor te stellen de game op de Switch 2 uit te brengen. Dankzij onder andere GameChat heeft de Switch 2 een sterkere focus op online gaming, wat goed bij het spel past.

Overigens laat Miyazaki weten dat de game ook leuk moet zijn voor spelers die niet graag tegen andere spelers vechten. "Ik ben daar zelf ook niet zo van, en ik wilde iets maken dat ook leuk is voor spelers zoals ik." Zo bevatten potjes persoonlijke doelen die unieke beloningen opleven.

The Duskbloods verschijnt ergens in 2026 voor Nintendo Switch 2. Hieronder kan nog eens de onthullingstrailer worden bekeken.