De cynicus wordt met Elden Ring Nightreign op zijn wenken bediend. Een Fortnite-achtige, om multiplayer draaiende roguelite, ontwikkeld door de puristen bij Fromsoftware. Is dan niets meer heilig? Wie is nog veilig van aasgieren en geldwolven als zelfs de maker van Elden Ring zich geroepen voelt om zulke trends na te jagen? Alles aan Nightreign riekt naar opportunisme. Totdat je het gaat spelen, zo blijkt wel uit de netwerktest van afgelopen weekend.
Elden Ring Nightreign is veel, overweldigend veel soms, maar het is geen game die zielloos inspeelt op wat momenteel populair is. Daarvoor is het veel te raar en ontoegankelijk. De ondertiteling is in het battleroyale’aans, maar de taal die wordt gesproken is dezelfde als in Elden Ring. Toch heeft het maar bar weinig meer met die game te maken. Het is rare een remix met meer BPM (bazen per minuut). En waar de kaart van Elden Ring alsmaar groter blijkt dan je denkt, wordt het speelveld in Nightreign steeds kleiner.
Karakters kweken
Of dat iets voor jou is, hangt heel erg af van of en hoe je Elden Ring hebt gespeeld. Of beter gezegd: hoe je het graag zou willen (blijven) spelen. Ben je net zoals ik en heb je inmiddels zeven personages van level 35 in Elden Ring? Ik snap je helemaal. Ik heb ook een vriezer vol vergeten voornemens. Allemaal vol goede hoop begonnen uiteraard. Omdat ik graag ook eens een magiër wilde spelen. En een stiekeme sluiperd die met twee dolken alle vijanden vanuit de schaduw verschalkt.
Ik ging nog zo lekker tijdens een van mijn replays van Elden Ring. Na nog geen uur stond ik al oog in oog met Godrick, the lord of all that is golden. En ik had hem de eerste keer gelijk neer. Met die overwinning nog vers in het geheugen stormde ik voorbij zijn troon, want mijn ambities smeulden te hard om alweer te ruste gelegd te worden. De lagunes van Liurnia of the Lakes doemden op aan de horizon. Mijn adem verstokte. Wat is dit toch adembenemend mooi, dacht ik. Maar no way dat ik dit weer helemaal ga spelen. Ik heb betere dingen te doen. Tenzij iemand anders ook zin heeft in nog een run.
Ben jij net zo? Dan heb ik goed nieuws voor je. Elden Ring Nightreign is gemaakt voor mensen zoals jij en ik. Mensen die graag die persoon willen zijn die een hele nieuwe run doet met dat ene wapen, omdat het er zo sick uitziet. Maar ook mensen die die persoon stiekem helemaal niet zijn en ook nooit zullen worden. Daarvoor is het leven te kort. Dat, of onze aandachtspanne.
Van de regen in de drop
Met Elden Ring Nightreign doet ontwikkelaar Fromsoftware een poging om zijn zo verfijnde formule om te vormen tot een hectische, tijdsgebonden multiplayergame. Er is een cirkel die periodiek kleiner wordt, wat maakt dat je je iedere speelsessie opgejaagd voelt. Je hebt maar een paar minuten om sterker te worden, of dat nu is door kampen met vijanden te verslaan, een mijn te verkennen, of met wat mazzel een zeldzaam wapen te ontdekken. Na een kwartier worden jij en minimaal twee andere spelers (tenzij je solo speelt) naar een verplicht baasgevecht geleid. Opschieten geblazen dus, anders overleef je de eerste nacht niet.
In die zin is Nightreign de antithesis van Elden Ring. Fromsoftwares eerste openwereldgame gaf spelers juist de vrijheid om een andere afslag te nemen als zij nog niet opgewassen waren tegen de grote baas. Een paar uur voorzichtig de map verkennen en je winkansen waren met je level meegestegen, hoog genoeg althans om weer een nieuwe poging te wagen. Niets van dat in Nightreign. Hier maak je ook voortdurend keuzes, maar het is of/of, niet en/en. Ga je naar een van de kerken voor een extra Flask of Crimson Tears, of beklim je snel een Sorcerer’s Rise voor een nieuw wapen of een permanente upgrade? Kies, maar doe het nu of doe het niet. Hesitation is defeat. Je hebt twee dagen van ieder pakweg een kwartier en daarna ben je alweer bij de ‘eindbaas’. Meer tijd is er niet.
Haastige spoed is Elden goed
Gelukkig is het tempo evenredig opgevoerd. Nightreign is alsof je Elden Ring op anderhalve keer snelheid speelt. Je rent als een bezetene, er is een heuse wall jump en je krijgt geen schade meer als je van een te hoge hoogte valt. Niks staat je in de weg om door te blijven gaan. Checkpoints werken nog hetzelfde, maar activeren automatisch als je er langs sprint. En levellen is geen kwestie meer van wikken en wegen welke punten je waarin stopt. Je kunt in level omhoog of je kunt het niet. Welke attributen dat precies sterker maakt, is afhankelijk van de klasse die je kiest.
En ja, die had je in Elden Ring ook al, maar daar was het vooral een suggestie. Hier is het meer een dringend advies, want iedereen is weer net ergens anders goed in. En dan kom je weer terug bij die magiër, of die stiekeme sluiperd die met twee dolken alle vijanden vanuit de schaduw verschalkt. In Nightreign kun je kiezen uit acht verschillende klassen met ieder zo hun vaardigheden en eigenaardigheden. De Guardian (beter bekend als de vogelman) kan bijvoorbeeld hoog de lucht in en vervolgens een enorme snoekduik naar beneden maken. En de Duchess (die met de dolk) maakt iedereen in je gezelschap tijdelijk onzichtbaar.
De lijntjes tussen de verschillende klassen zijn misschien wat meer uitgestippeld, maar je kunt er tegelijkertijd makkelijker dan ooit buiten kleuren. Eigenlijk kan iedereen alles, want er zijn niet echt voorwaarden om een bepaalde toverspreuk te leren. Als jij een toverstaf vindt met die spreuk erop, dan vindt de game het gezegend. Die wapens zijn allesbepalend en hebben allemaal ook een passieve bonus die gewoon blijft gelden, of je het wapen nu gebruikt of niet. In totaal kun je er zes bij je dragen, wat maakt dat je wel degelijk een heel andere build kunt maken dan waar je mee begon.
Een verschil van dag en nacht
Of dat leuk is, hangt denk ik wel een beetje af van hoe goed je Elden Ring (nog) kent. In de uiteindelijke versie zal vast een tutorial zitten, maar dan nog vergt het veel (voor)kennis. Weten hoe wapens werken, wat spreuken doen, hoe bazen zich gedragen: het is niet per se vereist, maar je gaat ook niet tussendoor uitgebreid beschrijvingen zitten lezen. Het is proberen en dan hopelijk leren van het lesje dat je krijgt tijdens het eerstvolgende gevecht. Maar goed, dan weet je dat ook weer voor de volgende keer.
Uit de netwerktest blijkt nog niet of dit daadwerkelijke leuk blijft. Naar alle waarschijnlijkheid is het slechts een kleine greep uit de elementen die Nightreign allemaal van Elden Ring gaat remixen. Een royalty-vrije preview die niks zegt over de uiteindelijke balans of houdbaarheid. De basis is in ieder geval even betoverend als bevreemdend. Het is de legendarische game die je kent, maar ook weer niet. Nightreign voelt eerder als een uit de hand gelopen mod, gemaakt door fans van Souls-games en van speedrunnen. Ok, vooruit, en misschien toch ook een beetje van Fortnite. Van alles is random, er duiken bazen uit eerdere Dark Souls-games op, er is een krimpende cirkel…
Elden Ring Nightreign is misschien niet wat je wilde zien als eerstvolgende game na Elden Ring: Shadow of the Erdtree, maar ook Fromsoftware doet steeds langer over zijn games. Laat ze in de tussentijd maar lekker experimenteren met dit soort kleinere projecten. Dan kan Hidetaki Miyazaki zich ondertussen volledig toeleggen op de remaster van Bloodborne.
Elden Ring Nightreign is vanaf 30 mei verkrijgbaar voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc.
