Toen Pokémon aan het einde van de jaren negentig in de Westerse wereld een ongekende rage voortbracht, gingen velen er van uit dat deze bevlieging van korte duur zou zijn. Wie vandaag de dag een willekeurig schoolplein bezoekt zou haast zeggen dat de tijd sindsdien heeft stilgestaan. Pokémon is namelijk springlevend en in 2019 nog net zo relevant als twintig jaar geleden.

Door deze populariteit en het ongekende succes van de Nintendo Switch was het aftellen totdat we een nieuwe Pokémon-game op deze veelzijdige spelcomputer mochten verwelkomen. Na voorproefjes in de vorm van Pokémon Let’s Go Pikachu en Let’s Go Eevee is het de taak van Pokémon Sword en Shield om de huidige Nintendo-hardware van een volwaardig Pokémon-avontuur te voorzien. Dat avontuur is er één dat zich zeker heeft laten inspireren door het succes van Pokémon Go en de eerdere Switch-titels, maar dan mét alle vertrouwde elementen van vroeger.

Vertrouwd, maar net iets beter

De kern van de serie is in Pokémon Sword en Shield dan ook onveranderd: als kersverse pokémon-trainer trek je erop uit om zoveel mogelijk toffe wezentjes aan je verzameling toe te voegen en op te voeden in een poging het samen tot pokémon-meester te schoppen. Om die titel te behalen moet je kampioen van de Pokémon League worden en daarvoor moet je weer eerst acht bijzonder getalenteerde gymleiders verslaan. Deze verhaallijn is al zo oud als de serie zelf – niets nieuws onder de zon dus. Tijdens je reis door de nieuwe Galar-regio staat deze tocht naar de kampioenstitel echter meer centraal dan voorheen.

Dat levert dan ook een bijzonder prettig gestroomlijnde ervaring op. Met één enkel doel voor ogen is er opeens merkbaar meer ruimte voor vrije verkenning en het ontdekken van de vele Pokémon die overal in de wereld te vinden zijn. Tevens zijn er vele kleine verbeteringen toegevoegd die er voor zorgen dat je avontuur niet nodeloos wordt onderbroken, tenzij je daar zelf voor kiest. Zo zijn er geen speciale vaardigheden nodig om irritante wegversperringen te omzeilen - ook al komt het hier en daar nog steeds voor dat het spel je verplicht de goede kant op wijst. In elke Pokémon-center kun je zonder verdere voorwaarden je pokémon een nieuwe naam geven, aanvallen laten vergeten of juist weer laten herinneren. Voor het wisselen van teamleden hoef je daar dit keer dan juist weer niet naar toe. Nu kun je je pokémon op elk gewenst moment omwisselen vanuit het hoofdmenu. Hetzelfde geld overigens voor het terugreizen naar eerder bezochte gebieden.

Ook wat betreft het kweken en trainen van Pokémon wordt het spelers dit keer makkelijker gemaakt. Veel van de diepgaandere elementen die voorheen verscholen zaten achter onduidelijke spelmechanieken zijn nu veel toegankelijker. De meeste spelers zullen hier weinig van merken, maar voor liefhebbers van het competitieve element van Pokémon is het een verademing dat aspecten zoals abilities, natures en individual values nu ontzettend eenvoudig aan te passen zijn.

Gotta catch ‘em all...

Al die kleine verbeteringen komen de ervaring enorm ten goede, maar zijn ondergeschikt aan de magie van de spelwereld en de fantastische monstertjes die er in te vinden zijn. Het gevoel een grote wereld te mogen ontdekken, waar in elk bos en op elke vlakte weer nieuwe, onbekende wezens opduiken, is tijdloos. In Pokémon Sword en Shield zit het wat dit betreft wel goed. De Galar-regio is een gebied waarvan de vormgeving en folklore duidelijk zijn gebaseerd op het Verenigd Koninkrijk. Dat betekent dat je je tijdens je reis begeeft door industriële gebieden, grasvlaktes vol met schapen – pardon, Wooloo - en glooiende heuvellandschappen die ieder op indrukwekkende en geheel karakteristieke wijze in beeld worden gebracht.

De pokémon die dit idyllische eiland bevolken zijn eveneens geïnspireerd door de natuur of legendes die we met onze overzeese buren associëren. Denk daarbij bijvoorbeeld aan de eerdergenoemde Wooloo, een aandoenlijk schaapje, of de misschien nog wel liever Yamper, die sprekend lijkt op een Welsh corgi. Met bijpassende nieuwsgierigheid drentelen deze beestjes door de grasvelden van Galar, waar spelers ze al van veraf kunnen zien lopen. Door pokémon op deze manier in het spel te verwerken voelen ze veel meer als een organisch deel van de spelwereld.

Naast normale flora en fauna zijn er ook pokémon te vinden die zijn gebaseerd op eenhoorns, kobolden en andere bovennatuurlijke wezens. Het grote merendeel van deze nieuwe ontwerpen is zeer geslaagd. Zowel de pokémon als de Galar-regio zelf zijn de onbetwiste sterren van de games. Met zoveel leuke ontwerpen is het haast onmogelijk om je slechts tot een zestal pokémon te beperken, al helemaal wanneer de uitstekende balans waarmee nieuwe gezichten en oude bekenden door de spelwereld zijn verspreid ervoor zorgen dat elke route of nieuw gebied weer iets nieuws en onverwachts biedt.

…Nou ja, bijna dan

Ondanks het feit dat er boordevol bekende pokémon de revue passeren, is er toch een redelijke kans dat je persoonlijke favorieten ontbreken. In Galar is er klaarblijkelijk geen ruimte voor meer dan achthonderd verschillende wezens, waardoor een groot deel van de welbekende Pokédex aan het einde van het spel ongevuld blijft. Tijdens het spelen vormt dit geen probleem: er zitten alsnog zoveel verschillende pokémon in en het is fijn dat op deze manier de nieuwe wezens ook de kans krijgen om te schitteren. Het is daarnaast ook niet bepaald een nieuwe ontwikkeling: in eerdere spelwerelden van de serie was de set inheemse pokémon ook telkens beperkt. Pas na het doorlopen van de verhaallijn ontgrendelde je de mogelijkheid je Pokédex uit te breiden, vaak door middel van het overzetten van Pokémon uit eerdere spellen.

Maar het is juist door het ontbreken van die laatste mogelijkheid dat menig fan al voor de release van het spel in rep in roer werd gebracht. Game Freak heeft al bekendgemaakt dat ook in een later stadium het overzetten van Pokémon uit andere spellen niet mogelijk wordten dat de beschikbare Pokédex daadwerkelijk beperkt blijft tot wat je tijdens je avontuur tegen het lijf kunt lopen. Dat is een behoorlijke domper voor een game uit 2019, waarvan je mag verwachten dat er tal van mogelijkheden zijn om in deze behoefte te voorzien. Onoverkomelijk is het niet, maar het geeft een onprettige nasmaak aan een game die ondanks zijn onmiskenbare charme op technisch vlak gebied al niet een hoogvlieger is.

Babystapjes

Game Freak weet met Pokémon Sword en Shield wel een prima Pokémon-avontuur af te leveren, maar slaagt er niet in wezenlijke vernieuwingen aan te brengen. De spellen mogen dan uitkomen op de Switch, toch voelen ze een beetje aan als veredelde 3DS-titels. Pokémon hebben bijvoorbeeld nog steeds halfslachtige gevechtsanimaties en steden zijn vaak wat leeg en stil. Een van de voornaamste nieuwe speltoevoegingen, het Dynamax-systeem, weet ook weinig indruk te maken. Pokémon kunnen alleen in bepaalde gevechten Dynamax activeren, waarna ze reusachtig en veel krachtiger worden. Hoewel dit maar drie beurten duurt, is de toename in kracht is absoluut significant. Door het te negeren schiet je jezelf dus in de voet. Dat is interessant voor gevechten, maar spreekt verder niet tot de verbeelding. Pokémon worden – op enkele specifieke uitzonderingen na – alleen maar heel groot en dat is vooral suf. Na de introductie van Mega-evoluties en Z-Moves voelt dit echt als een tegenvaller.

De Wild Area is wat dat betreft een stuk geslaagder. Het gebied functioneert als een soort vrij toegankelijke Safari Zone waar veel te verkennen valt en allerlei zeldzame en continue wisselende pokémon te vinden zijn. Het gevoel van vrijheid en de mogelijkheid om hier telkens terug te keren en iets nieuws te vinden is een welkome verfrissing. De Wild Area is echter alsnog relatief klein en op visueel vlak ook niet heel gevarieerd, waardoor het er alle schijn van heeft dat het slechts een experiment is om een echte open wereld aan een Pokémon-game toe te voegen. Binnen de Pokémon-franchise gaat alles nou eenmaal met babystapjes. Game Freak acht de serie duidelijk nog niet helemaal klaar voor een daadwerkelijke open wereld, maar wellicht is de Wild Area een mooie voorzet voor de toekomst.

Onverminderd fascinerend

Als de ontwikkelaars net iets meer aandacht hadden besteed aan de afwerking van hun nieuwe ideeën, dan hadden Pokémon Sword en Shield zomaar de ultieme Pokémon-games kunnen zijn. In de huidige vorm grijpen de spellen echter naast die titel. Dat zegt overigens meer over de kwaliteit van de serie in zijn algemeen, want tenslotte gaat het nog steeds om ontzettend vermakelijke spellen. De technische onvolmaaktheden en het gebrek aan echte vernieuwing storen gelukkig nauwelijks. Uiteindelijk gaat Pokémon immers om het verzamelen van toffe, lieve, stoere of koddige monstertjes die onze harten weten te stelen - en daarin zijn Pokémon Sword en Shield onverminderd fascinerend.

Pokémon Sword en Shield zijn vanaf 15 november beschikbaar op Nintendo Switch. Voor deze review is Pokémon Shield gespeeld.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Activision heeft een nieuwe video van Call of Duty: Black Ops 6 uitgebracht die zich specifiek op de inhoud van de singleplayercampagne richt.

In deze zogeheten 'Intel Drop' worden er verschillende ontwikkelaars aan het woord gelaten over de campagne, en worden er ook beelden van getoond. Het was al bekend dat de campagne zich tijdens de Golfoorlog in de jaren negentig afspeelt.

Volgens lead narrative designer Murray Kraft voelt de campagne "alsof je door een zomerblockbuster speelt", en bezoeken spelers locaties overal ter wereld, waaronder Irak, de Soviet-Unie, Koeweit en Washington, DC. "De variatie in de game is spectaculair en er is veel om te verkennen. Dat kunnen spelers op hun eigen manier doen; we laten verschillende strategieën toe in deze gebieden." Ook toont de video de 'Safehouse', een soort thuisbasis tussen missies door die ook geüpgraded en aangepast kan worden.

Door missies in de singleplayermodus uit te spelen en de Safehouse uit te breiden, worden er ook beloningen die bruikbaar zijn in de multiplayermodus en Zombies ontgrendeld, die in de illustratie hieronder zijn te zien. Tot slot kan hieronder ook een video worden bekeken waarin het Black Ops-verhaal tot nu toe wordt samengevat.

Call of Duty: Black Ops 6 bevat een singleplayercampagne, multiplayer met zestien nieuwe maps en een Zombies-modus met rondes. Nieuw aan de game is het Omnimovement-systeem, waarmee spelers in alle richtingen kunnen rennen, glijden, springen en duiken. Bekijk hier de recentelijk uitgekomen launchtrailer.

Call of Duty: Black Ops 6 verschijnt op 25 oktober voor PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One en pc. Het spel staat vanaf dag één ook op Xbox Game Pass. De game komt op alle platforms tegelijkertijd uit en er is geen Early Access-periode voor mensen die reserveren.

Een groepsgeding in de Verenigde Staten beschuldigt Ubisoft er van op illegale wijze gebruikersdata te delen met Facebook-eigenaar Meta.

Dat schrijft Bloomberg Law (via VGC). De persoonlijke informatie van mensen die via de Ubisoft Store een game zouden kopen of een Ubisoft+-abonnement zouden afsluiten, zou bij Meta terechtkomen. Dit zou gebeuren via de Pixel-trackingsoftware van Meta die aanwezig is in de Store en Ubisoft+. De uitgever zou bezoekers daarbij niet verwittigen van het feit dat deze data, dat ook wel personally identifiable information (PII) wordt genoemd, verzameld wordt en met Meta gedeeld wordt.

Als gevolg daarvan zouden alle zoekopdrachten en aankopen uit de Ubisoft Store en Ubisoft+-downloads bekend zijn bij Meta wanneer men ook Facebook bezoekt. Dit kan bijvoorbeeld gebruikt worden om specifieke content of marketing naar een Facebook-gebruiker te sturen.

Dit alles breekt volgens de aanklager de 'Video Privacy Protection Act' in de VS, omdat het "specifiek de identiteit van een individu" aan hun aankoopgeschiedenis koppelt. Deze wet bestaat al sinds 1988 en was oorspronkelijk bedoeld voor om de privacy van klanten van videotheken te waarborgen, maar is sinds 2013 aangepast om bijvoorbeeld ook streamingdiensten zoals Netflix in het gareel te houden.

Concrete details over de daadwerkelijke rechtszaak zijn er op moment van schrijven nog niet, maar het doel van de aanklager is in ieder geval om een rechtszaak met jury te starten en financiële compensatie te zoeken voor iedereen die hierdoor is getroffen. Ook wil men een uitspraak van de rechter teweegbrengen die er voor zorgt dat de Pixel-technologie van de Ubisoft Store gehaald wordt, of dat bezoekers eerst hun toestemming moeten geven voordat hun data gedeeld mag worden.

De aanklacht is de zoveelste kopzorg voor het Franse bedrijf achter de Assassin's Creed-, Far Cry- en Just Dance-franchises. Eerder bleek al dat Star Wars Outlaws niet naar verwachting verkocht, werd Assassin's Creed Shadows uitgesteld, met een dalende beurswaarde tot gevolg. Ondertussen onderzoekt de uitgever samen met aandeelhouder Tencent naar opties om het bedrijf te stabiliseren - mogelijk zelfs door een overname van Ubisoft.

Voetbalorganisatie Fifa en game-uitgever Konami gaan een samenwerking aan om eFootball onderdeel te maken van het Fifae World Cup eSports-toernooi.

Dat hebben de bedrijven aangekondigd. Sinds EA en Fifa hun samenwerking in 2022 stop hebben gezet, is er geen officiële game met de Fifa-licentie meer beschikbaar. EA brengt sinds vorig jaar dan ook de EA Sports FC-spellen uit, en Fifa liet eerder al weten zelf met games te komen.

Die games zijn er echter nog niet, en tijdens de aankomende 2024-editie van Fifae World Cup eSports zal eFootball, de huidige voetbalfranchise van Konami, speelbaar zijn. De meest recente versie van de game heet simpelweg eFootball en is afgelopen september verschenen.

De kwalificaties voor de Fifae World Cup eSports beginnen vandaag, en later dit jaar zullen er twee toernooien rondom eFootball worden gehouden: eentje voor consoles en eentje voor mobiel. Meer informatie is te vinden op fifa.gg en de eFootball-website.

Het is belangrijk om te benadrukken dat deze aankondiging niet betekent dat eFootball een naamsverandering krijgt en officieel als Fifa door het leven zal gaan, of dat Konami toestemming heeft gekregen om officiële Fifa-games te maken. Toch is het een opvallende aankondiging, aangezien Konami met de PES-reeks jarenlang de grootste concurrent van EA's Fifa-reeks was.