Ontwikkelaar Crystal Dynamics heeft vanaf begin af aan duidelijk gemaakt dat Marvel’s Avengers een levend universum moet worden. Met een coöperatieve multiplayermodus die voortdurend wordt voorzien van nieuwe content zou Marvel’s Avengers, jaren mee moeten kunnen. De als inleiding bedoelde verhaalmodus en de coöperatieve multiplayer liggen kwalitatief dan ook ver uit elkaar. Wel verrassend is dat de ‘singleplayermodus’ hierbij de afgetekende winnaar is.

Het verhalende gedeelte van Marvel’s Avengers weet perfect in te spelen op de innerlijke Marvel-fan door niet iemand als Captain America of Iron Man centraal te stellen, maar juist de jonge superheld-in-de-dop Kamala Khan. De fantasietrip voor Marvel-fans begint gelijk wanneer Kamala Avengers Day betreedt; een soort openlucht Marvel-conventie. Met als grootste verschil dat de bezoekers zich niet vergapen aan cosplayers, maar aan de echte superhelden in levenden lijve. Als de toekomstige Ms. Marvel plots Thor tegen het lijf loopt, is zij niet de enige die piept van enthousiasme.

Ms. Marvel lijmt de boel aan elkaar

Die euforie is echter van korte duur. Het gigantische luchtschip van de Avengers gaat na een aanslag in vlammen op. Door het smerige goedje dat hierbij vrijkomt, verandert Kamala in de zeer flexibele Ms. Marvel. Vervolgens ontvouwt zich een klassiek origins verhaal, waarin Kamala niet alleen haar eigen superkrachten ontdekt, maar ook de gevallen Avengers weer bij elkaar brengt.

Hoewel het verhaal niet écht weet te verrassen (je weet immers vanaf het begin al welke Avengers er allemaal zijn), is het een aaneenschakeling van fanmateriaal. Regelmatig krijg je naast Kamala ook de andere Wrekers onder de knoppen. Allemaal beschikken ze over grofweg dezelfde soort aanvallen, zoals een lichte en een zware aanval en een aanval op afstand. Maar waar Iron Man bijvoorbeeld met zijn repulsors schiet, gooit Captain America met zijn schild (wat overigens héérlijk klinkt), Thor met zijn hamer (wat óók al zo bevredigend klinkt) en trekt The Hulk gewoon een vers brokstuk uit de grond om richting de noodlottige vijand te gooien. Zo komen bij iedereen de individuele eigenschappen goed tot hun recht.

Diepgewortelde multiplayer-DNA

Door de eenduidige besturing schakel je moeiteloos tussen de verschillende helden, maar je kunt ook de tijd nemen om een specifieke superheld meester te worden. De verhaalmodus is namelijk bij lange na niet voldoende om alle vaardigheden voor de verschillende helden vrij te spelen. Deze game is gemaakt om nog veel langer door te spelen. Het multiplayer-DNA zit dan ook diep in Marvel’s Avengers geworteld en het verhalende deel kan niet los gezien worden van de coöperatieve gevechten.

Zo krijg je tijdens de ‘singleplayer’ al een aantal keer missies voorgeschoteld die je kunt spelen met meerdere spelers. Worden er via matchmaking geen compagnons gevonden, dan vullen computergestuurde helden de lege plekken in. Deze missies vallen wel gelijk uit de toon: de omgevingen steken kaal af bij de locaties die je in je eentje doorspeelt, doelstellingen zijn generiek en de interactie tussen de Avengers mist de geloofwaardige touch die Kamala en Bruce Banner in het begin ten tonele voeren.

Onversneden superheldenlol in een tandartspraktijk

Die lijn wordt onverminderd voortgezet wanneer je eenmaal Avengers Initiative opstart: het échte multiplayergedeelte van de game. Dat speelt zich af na de campagne, als de wereld nog steeds geplaagd wordt door diverse dreigingen en de Avengers overal nodig zijn om conflicten de kop in te drukken. Sommige missies zijn binnen een paar minuten geklaard, anderen nemen aanzienlijk meer tijd in beslag, maar geen van de online activiteiten weet de singleplayer echt te overtreffen.

Interieurs worden gretig hergebruikt en hebben doorgaans de ambiance van een tandartspraktijk. Meestal is het uiteindelijke doel niet meer dan een paar generatoren stukslaan, een paar controlepunten verdedigen of een paar S.H.I.E.L.D-agenten beschermen. Daarnaast moet je natuurlijk iedereen die je tegenkomt op zijn gezicht stompen, want dat is waar Marvel’s Avengers vooral om draait: vechten en nog eens vechten, het liefst zo spectaculair mogelijk.

Soms resulteert dat in onversneden superheldenlol, soms wordt de chaos simpelweg te veel. Als vibranium schilden, goddelijke hamers, groene vuisten, kogels, lasers, brokstukken, onderdelen van robots en uitgestrekte ledematen het scherm vullen, hebben niet alleen je ogen moeite om de chaos bij te houden. Thors ultieme superkracht is dat hij met zijn bliksemschichten ook de framerate naar zijn grootje helpt.

War(rige) Table

De multiplayer wordt echter vooral gehinderd door de overdaad aan menu’s en statistieken. Dat begint al bij de War Table, dat sowieso al niet bepaald de prijs voor meest overzichtelijke missiekiezer verdient. Verhaalmissies, endgame missies en nieuwe multiplayermissies staan allemaal kriskras door elkaar op verschillende tabbladen, waardoor het soms even zoeken is naar een geschikte activiteit.

Daarbij heeft elke superheld zijn of haar eigen progressie en dus een eigen Power Level. Een missie is daarom soms met je ene Avenger niet eens te selecteren, terwijl het voor de ander juist te makkelijk is. Omdat al die activiteiten toch al zo generiek zijn en er geen chronologie in zit, zou de game best een knop kunnen gebruiken waarmee je rechtstreeks een willekeurige activiteit kan ondernemen met je favoriete held. Dan zou matchmaking waarschijnlijk ook voorspoediger gaan, want nu moet je aldoor maar net iemand vinden die dezelfde missie wil doen met een ándere held dan degene die jij al hebt geselecteerd.

Ook het gearsysteem gooit roet in het eten. Tijdens het spelen verdien je steeds nieuwe gear, en je kunt nieuwe gear kopen in de zogenoemde Outposts, de sociale zones van de game. Hoewel je per personage uitrusting voor je hoofd, torso, wapen en handen kan instellen, zit je uiteindelijk alleen maar een beetje met getalletjes te goochelen. Het verandert niets aan het uiterlijk van de superhelden - daar zijn de cosmetische items voor. Het is alsof Crystal Dynamics zelf ook doorhad dat het hele systeem weinig om het lijf heeft, want met één druk op de knop trek je automatisch de sterkste items aan. Wat is dan nog de toegevoegde waarde van het systeem?

Upgraden is mogelijk, maar het is zonde om daar je grondstoffen in steken als je bij iedere missie toch weer een karrenvracht aan (denkbeeldige) pantsers en handschoenen verdient. In de praktijk zijn alleen de Legendary-items de upgrade waard, omdat je die tot flink hogere levels kan opwaarderen en zo dus sneller toegang krijgt tot de missies die een hoger Power Level vereisen. Dat moet je dus wel voor elke held apart doen, anders zit je weer op die War Table te klooien met helden die een te laag level hebben. De vicieuze cirkel van micromanagen is een grind op zichzelf.

Grinden of toch betalen?

Desondanks zit er voldoende in het vat voor elke superheld. Naast de missies en het routinematige opwaarderen van je gear, zijn er bijvoorbeeld ook nog dagelijkse en wekelijkse uitdagingen waarmee je punten verdient als onderdeel van de Hero Challenge Cards. Die uitdagingen kun je overal voltooien. In een verhaalmissie, online, in je eentje: alles telt mee. Zo ontgrendel je per personage nieuwe kostuums, emotes en naamplaatjes. De game krijgt alleen een beetje de schijn tegen zich doordat je alles in de Challenge Cards ook kunt ontgrendelen met echt geld.

Als de online activiteiten heel erg tof waren en je ze met plezier keer op keer opnieuw speelde, was dat nog tot daar aan toe. Maar nu de missies na niet al te lange tijd ook in herhaling vallen, moet je wel erg veel grinden om de Challenge Card te voltooien en dus alle kostuums vrij te spelen. Je wordt daardoor bijna aangemoedigd om toch maar de echte portemonnee te trekken.

Avengers… Assemble!

Marvel’s Avengers heeft dus echt nog wel wat werk nodig om online door te breken. Naast dat de missies betrekkelijk snel vervelen, is de game technisch ook niet helemaal perfect. Soms val je door de grond, vijanden belanden in afgesloten omgevingen (handig als je alle vijanden móet verslaan) en er zitten redelijk wat grafische rariteiten in het spel. Crystal Dynamics voegt de komende tijd in ieder geval nieuwe personages toe, waaronder Hawkeye, Kate Bishop, Black Panther en exclusief op de PlayStation ook Spider-Man. Daarmee wordt Marvel’s Avengers alleen maar voor meer mensen aantrekkelijk, want spelen als je favoriete Marvel-held is de grootste trekpleister van de game.

Het vechtsysteem klopt, de krachten kloppen, de balans is goed: elke superheld is leuk om mee te spelen. Over de designs van de helden valt te twisten, maar de vrij te spelen kostuums lossen dat probleem voor de meeste mensen wel op. Ergens is het jammer dat er besloten is zoveel nadruk te leggen op de multiplayer, want momenteel is er vooral als singleplayergame veel lol aan Marvel’s Avengers te beleven. De multiplayer zit nu nog op niveautje The Incredible Hulk (2008). Laten we hopen dat Crystal Dynamics geen elf jaar nodig heeft om niveautje Endgame te bereiken.

Marvel’s Avengers is nu beschikbaar voor PlayStation 4, Xbox One, Google Stadia en pc. De game komt ook naar PlayStation 5 en Xbox Series X|S. Voor deze review is de game gespeeld op een PS4 Pro.

Meer reviews:

Neva, de nieuwe game van Gris-ontwikkelaar Nomada Studio, verschijnt op release ook voor PlayStation 4 en Mac.

Dat heeft de studio aangekondigd. Eerder werd al aangekondigd dat het spel op 15 oktober voor PlayStation 5, Xbox Series-consoles, Nintendo Switch en pc (via Steam) beschikbaar komt.

Neva wordt zoals gezegd ontwikkeld door Nomada Studio, de ontwikkelaar van het geprezen indiespel Gris. De nieuwe game combineert platformsecties, puzzels en gevechten. Het spel draait om Alba en haar band met een wolf. Samen verkennen ze een stervende wereld. Daarbij is de user interface minimaal en wordt de unieke grafische stijl van Gris voortgezet.

Hieronder kan naast de aankondigingstweet voor de PS4- en Mac-versie ook een eerder verschenen trailer van de game worden bekeken.

De moeilijkheidsgraad van het aankomende Metal Gear Solid Delta: Snake Eater wordt aangepast afhankelijk van welk cameraperspectief de speler gebruikt.

Dat laat creative producer Yuji Korekado weten in een interview met Famitsu (via VGC). Hij laat daarbij weten dat mensen wanneer ze de game beginnen moeten kiezen uit de 'oude' camerastandpunt die vaststaat, en een nieuwe camera in derdepersoonsperspectief die spelers naar gelieve kunnen bewegen.

Korekado legt uit waarom dit zo is: "De moeilijkheidsgraad van de game verandert drastisch afhankelijk van het perspectief. De nieuwe camera heeft een wijder, lineairder gezichtsveld en geeft je de mogelijkheid om te schieten terwijl je beweegt, dus dat is makkelijker dan we verwacht hadden. Maar toen we de moeilijkheidsgraad naar de nieuwe camera aanpasten, werd de game met de oude camera weer te moeilijk, dus besloten we er twee aparte modi van te maken. De oude camera is vergelijkbaar met de moeilijkheidsgraad van het origineel, en de nieuwe camera geeft een nieuwe uitdaging."

De remake van Metal Gear Solid 3 werd vorig jaar voor PlayStation 5, Xbox Series X en S en pc aangekondigd. Snake Eater speelt zich af in 1964, ver voor de andere hoofddelen in de Metal Gear-reeks. In het spel moeten spelers als een FOX-agent genaamd Naked Snake de Russische raketgeleerde Nikolai Stephanovich Sokolov zien te redden en een superwapen zien te saboteren.

Waar in andere Metal Gear-games vooral stedelijke en industriële gebieden worden verkend, doen spelers in Snake Eater een jungle aan. Naast stealth, actie en verhalende elementen bevat het spel ook survivalelementen. Zo kan er op dieren gejaagd worden en moeten spelers hun wonden en breuken helen. De remake draait in Unreal Engine 5.

Metal Gear Solid Delta: Snake Eater verschijnt op Xbox Series X en S, PlayStation 5 en pc. Een releasedatum is nog altijd niet bekend, er gaan er wel geruchten dat de game pas in 2025 uitkomt.

De eerste grote uitbreiding voor Diablo 4, genaamd Vessel of Hatred, kan aankomende nacht vanaf 1:00 uur Nederlandse tijd gespeeld worden.

Dat heeft Blizzard aangekondigd. De releasedatum was al bekend, maar nu is er ook een precieze tijd naar buiten gecommuniceerd. Via Battle.net en consoles is er een optie voor een pre-download beschikbaar.

In Vessel of Hatred bezoeken spelers een nieuwe regio genaamd Nahantu – een jungle vol met geheimen, nieuwe kerkers, Strongholds en monsters. Vessel of Hatred speelt zich meteen na Diablo 4 af en zet dat verhaal dus voort.

Nieuw is ook de Spiritborn-klasse, die ook wel de "grootste jagers van de jungle" worden genoemd. De klasse richt zich op behendigheid en gebruikt martial arts als moveset - aspecten uit taekwondo, karate, kickboksen, boksen en Muay Thai worden gecombineerd voor "de snelste, meest agressieve" klasse in de game.

Daarbij zijn al zijn moves gebaseerd op vier goddelijke Spirit Guardians die tijdens gevechten opgeroepen kunnen worden: een jaguar, duizendpoot, gorilla en adelaar. Alle skills kunnen met elkaar gecombineerd worden, al is het ook mogelijk voor spelers om volledig voor één Spirit Guardian te gaan.

Diablo 4 is beschikbaar op PlayStation 5, PlayStation 4, Xbox Series X en S, Xbox One, Steam en Battle.net. Ook is de game speelbaar via Xbox Game Pass. Hieronder zijn de eerder uitgekomen gameplaytrailer en cinematische liveaction-trailer te zien.