Ik kankort zijn, Golden Axe weet in praktisch geen enkel aspect uit testeken boven de middelmaat. Op elk element is wel wat aan te merken,van de besturing tot de graphics. De besturing van Tyris is een goedpunt om mee te beginnen. Deze is volledig gestoeld op het maken vancombo's en het ontwijken en counteren van aanvallen van detegenstander. Een standaard combo wordt uitgevoerd door lichte enzwaardere aanvallen met elkaar af te wi elen. Een vijandelijkeaanval, aangegeven als een blauwe of oranje aanval, kan echter decombo onderbreken. Door een oranje aanval te ontwijken of een blauweaanval te blokkeren, kan een tegenaanval worden uitgevoerd die extrakrachtig is. De uitwerking van het systeem voelteigenlijk maar lomp aan. Vooral als je door meerdere vijanden wordtomringd, voelt timing van de bewegingen van Tyris lang niet altijdaan alsof het overeen komt met het moment dat je op de desbetreffendeknop drukt. Aanbevolen wordt om een sprong te maken, waarna je eenneerwaartse aanval kunt maken. Maar als je na het maken van dezeaanval zonder iets te raken op het hoofd belandt van eentegenstander, ga je toch twijfelen aan de afwerking van hetgevecht ysteem. Later staan diverse magische aanvallen tot jebeschikking die je kunnen helpen bij het uiteendrijven van de kleinehordes vijanden. Het is trouwens frappant dat iemand in hetontwikkelteam het een goed idee heeft gevonden om de handmatigecamerabesturing te implementeren en deze onder te brengen onder derechteranaloge stick. Dit terwijl je de rechterduim keihard nodighebt om aanvallen uit te voeren.
De diverse ontledingen enlichamen die door midden worden gehakt door Tyris zouden deirritaties die door de matige besturing ontstaan enigszins kunnenverlichten. Echter, de impact van al het geweld en bloedvergiet wordtvolledig teniet gedaan door het gebrek aan feedback dat in beeld endoor middel van de rumble-functie aan je wordt doorgegeven. Als eenmes door een pak boter is nogal een understatement. Je gaat in feiteals een samurai zwaard door een stukje overtrekpapier heen en er zittotaal geen voldoening in het voltooien van een aanval.
Desubtitel Beast Rider duidt op de mogelijkheid om op dieren te kunnenrijden. Hierin stelt Sega niet teleur. In de mogelijkheidwelteverstaan, want de uitvoering ervan valt ook weer tegen. Jebegint je in ieder geval al snel af te vragen waarom je op een beestzou willen rijden. Het is sowieso even wennen als je voor de eerstekeer een lastdier bestijgt. Terwijl Tyris relatief snel door despelwereld is te manoeuvreren, voelt de besturing van éénvan de hagedisachtige beesten plotseling realistisch, maar traag aan.Dit wordt wel gecompenseerd door een aantal zware fysieke en magischeaanvallen, maar deze zijn zo beperkt dat je meteen verlangt naarTyris' eigen matige combo's. Behalve een paar sleutelgevechten en hetkunnen stukslaan van zware objecten, voegt het berijden van een beestniets toe aan het spel.
Zijn er dan nog positieve dingen op temerken aan Golden Axe? Ja: grafisch ziet de game er niet eens zoslecht uit. Vooral de vele dierlijke wezens en de grote eindbazenspreken tot de verbeelding. Sega heeft er gelukkig ook zorg voorgedragen dat het geen straf is naar de welgevormde derrièrevan Tyris te kijken. De voorgerenderde tu enfilmpjes zijn ook bestvermakelijk en geven een leuke kijk op de wereld die Sega heeftproberen neer te zetten.
Uiteindelijk is het spelen van GoldenAxe: Beast Rider niet eens een negatieve ervaring te noemen. Het isechter zo middelmatig uitgewerkt,dat het in geen enkel opzicht een bijdrage kan leveren aan hethack-&-slash-genre. Als je het voor elkaar krijgt je tijdens dezedrukke gamemaanden te vervelen, dan zou je deze game voor de lolmi chien eens kunnen proberen. Het geheel kabbelt wel een beetjevoort en voor je het weet ben je weer wat uurtjes verder en heb jebedacht welke game je eigenlijk nog zou gaan kopen. Gezien al hetmoois dat voor de boeg staat, loop je echter met een grote pas omGolden Axe heen.