Header

Full Throttle Remastered

Oud pareltje in leren jasje

In de nabije toekomst hebben motorbendes grote moeite om in het zadel te blijven tijdens de opkomst van zwevende auto's. De ruige bikers verzamelen zich in een van de weinige overgebleven barretjes om sterke drank achterover te slaan en aan hun motor te sleutelen. Belangrijk, want er is nog maar één bedrijf op de hele wereld dat motoren maakt. Biker Ben en zijn gang de Polecats worden in een duistere kroeg benaderd door het hoofd van dat bedrijf om met hem mee te rijden naar een aandeelhoudersvergadering, om te laten zien dat het bedrijf nog altijd stoer en ruig is. Maar natuurlijk gaat niet alles zoals gepland en slaat Ben uiteindelijk op de vlucht, gezocht voor een misdaad die hij niet heeft begaan.

Het klinkt zo wel een beetje als een duister sciencefictionverhaal, en dat is het soms ook wel, maar Full Throttle is ook gewoon ouderwets grappig, zoals je van de kla ieke adventures gewend bent. De grappen, het verhaal en de kleurrijke personages werken vandaag de dag nog net zo goed als in 1995, toen de game voor het eerst uitkwam. De droge observaties die Ben maakt over alles wat je bekijkt, de heerlijke gesprekken met de barman of de vrouwelijke mecanicien, of zijn reactie als je probeert zijn mond op voorwerpen te gebruiken: regelmatig krijg je de slappe lach van de flauwigheid die de game jouw kant op smijt. De sfeer wordt bovendien uitermate goed neergezet. De wereld zit vol met kleine details die een extra laag aan de omgevingen toevoegen en de hopeloosheid van deze futuristische setting sijpelt door elke pixel op het scherm.

Lekker puzzelen

Iedereen die de game nu voor het eerst gaat spelen heeft profijt van één fijne besli ing uit het verleden: de puzzels zijn een stuk logischer dan in andere kla ieke adventures. Dat komt vooral door Ben zelf. Waar personages in andere games nog wel eens complexe oplo ingen moeten verzinnen om bijvoorbeeld een huis binnen te komen, trapt deze stoere biker gewoon keihard de deur in. Zo, opgelost. Het gegoochel met voorwerpen in je inventaris wordt zo tot een minimum beperkt en het spel houdt er een lekker snel tempo op na.

De sterke punten van Full Throttle zijn dus nog steeds goed, maar de minpunten uit die tijd gelden ook nog steeds. Zo is de game nogal kort, binnen vier tot vijf uur ben je er wel doorheen. Dat is enorm zonde, omdat de goed vormgegeven setting erom schreeuwt om meer gebruikt te worden. In plaats daarvan kom je slechts in een enkele bar, een dorpje, een snelweg en een fabriek. Als je de game met zijn voorgangers vergelijkt, zie je ook waarom: Full Throttle zit tjokvol vloeiende animaties en mooi getekende cutscenes. In het audiocommentaar, dat je tijdens het spelen kunt beluisteren, vertelt ontwikkelaar Tim Schafer dan ook dat een groot deel van het spel op het laatste moment geschrapt moest worden. Het project ging al gierend over het budget omdat al die bewegende frames nogal wat tijd kostten.

Ook zijn er toch een paar haast onmogelijke puzzels waarvan je zeker de haren uit je hoofd gaat trekken, totdat je het antwoord online opzoekt. Schafer geeft zelf in het commentaar ook toe dat er een aantal raadsels zijn die achteraf te moeilijk waren en waar hij veel van heeft geleerd over het ontwerpen van zo'n puzzel. Tot slot zijn er nog wat scènes die technisch belabberd oud zijn geworden, vooral de momenten waarop je zelf een voertuig moet besturen. De gevechten op de motor en de destruction derby later in het spel hadden qua gameplay wel een update kunnen gebruiken.

Likje verf

Behalve die paar minpuntjes laat deze remaster vooral zien hoe goed het origineel eigenlijk was. Sterker nog, het had een remaster helemaal niet zo nodig. Tuurlijk, de game heeft een nieuw likje verf gekregen (nu in widescreen) en ook de muziek is van een update voorzien. Maar met een druk op de knop kun je wi elen tu en de nieuwe en de oude graphics, en dan zie je hoe mooi deze game voor zijn tijd al was. Sterker nog, de rauwe pixels van weleer geven de duistere sfeer mi chien wel beter weer dan de tekenfilm-look van de remake. Vooral tegen de duistere achtergronden vallen de cartoony tekeningen een beetje uit de toon, maar dat zou ook een kwestie van smaak kunnen zijn.

Deze nieuwe verpakking biedt verder weinig extra waarde. Het genoemde audiocommentaar is vermakelijk, maar biedt geen wereldschokkende inzichten in de ontwikkeling van het spel. Verder is er een verzameling artwork te bewonderen en dan heb je het wel zo'n beetje gehad. Dat we zo enthousiast worden van deze game komt dan ook vooral door het uitstekende schrijfwerk, de sterke voice-acting en de bijzondere wereld van het origineel. Waar de remaster wel in slaagt is fans een reden geven om dit spel weer eens te spelen en om nieuwkomers te laten zien wat de oude adventures zo goed maakte.

Deze game is getest op een PlayStation 4 en is ook beschikbaar voor Vita en pc.