De hoofdgames van de Pokémon-franchise raken in het slop. Met de 3DS-games (Ultra) Sun en Moon deed Game Freak een verwoede poging de formule wat op te frissen, om vervolgens terug te keren naar een vermagerde opzet met Sword en Shield. De spellen zijn een beetje hun glans verloren, maar Pokémon Legends: Arceus brengt daar verandering in.

Pokémon Legends: Arceus vraagt de speler zijn of haar scepsis opzij te zetten. Niemand minder dan pokémon-god Arceus stuurt je namelijk naar de Hisui-regio in het verleden, waar je werkt aan de eerste Pokémon-encyclopedie (Pokédex) ooit. Een interessant concept, maar de game doet er verhaaltechnisch weinig mee. Het speelbare personage gaat bijna klakkeloos akkoord met het gegeven en de opdracht. Als speler voel je daardoor een soort cognitieve dissonantie – en daarmee afstand tot het spel.

Zoals altijd zwijgt het zelfontworpen personage, zodat spelers hun eigen persoonlijkheid kunnen erop projecteren. Mogelijk was dit dus een bewuste keuze van Game Freak, maar tijdens het spelen kom je nooit helemaal van dat vreemde idee af. 

©GMRimport

Pokédex-pagina’s vullen

Gelukkig zit bovenstaande de gameplay van Pokémon Legends: Arceus niet in de weg. Want op het moment dat de ideeën klikken en je lekker bezig bent met ontdekken, vangen en vechten, dan is het spel moeilijk weg te leggen. Het vullen van de Pokédex gebeurt op verschillende manieren. Spelers moeten pokémon vangen, eten geven, met ze vechten of ze bepaalde aanvallen zien uitvoeren.

Zo is het mogelijk veel van dezelfde soort pokémon te vangen voor een volle pagina van één soort. Het loont echter ook een beest lang bij je te dragen voor het uitvoeren van specifieke aanvallen of het laten evolueren - per pokémon verschillen de taken die voltooid moeten worden voor een volle pagina. Spelers hebben dus alle vrijheid om interessante taken uit te voeren en minder boeiende dingen te negeren. Dat maakt Pokémon Legends: Arceus niet alleen zeer toegankelijk, maar ook dynamisch. 

Pokémon reageren daarbij op jouw aanwezigheid: sommige vluchten, terwijl andere juist komen vechten. Als speler moet je per beest uitvogelen hoe elke pokémon zich gedraagt en wat dan het juiste moment is om de Pokéball te gooien. Dat kan gewoon– voor het eerst in de serie – zonder een transitie naar een gevechtsscherm; alles speelt zich af in dezelfde wereld en dat is écht tof. De wereld van Pokémon voelt zodoende levendig aan, zoals in bijvoorbeeld New Pokémon Snap.

Constant andere teams

Anders dan in andere Pokémon-games rouleert je party met pokémon constant, en daardoor is de kans groot dat je kennismaakt met beesten waar je normaal geen aandacht aan besteedt. Je wil immers zoveel mogelijk taken van een vinkje voorzien. Met 242 pokémon in het spel is er behoorlijk wat af te vinken, zonder dat de sleur er snel in komt.

Het vechtsysteem draagt daar ook aan bij, want dat is deze keer goed op de schop gegaan. Na herhaaldelijk geflirt te hebben met nieuwe stijlen, bewijst Game Freak dat het nog steeds kan innoveren. Er komt bijvoorbeeld een nieuwe laag strategie bij kijken dankzij de Agile- en Strong-aanvallen. Bij Agile val je sneller aan en zijn je aanvallen minder krachtig, bij Strong ben je iets langzamer, maar ook sterker. Dat systeem houdt spelers scherp, aangezien ze daardoor soms twee keer achter elkaar kunnen aanvallen (of moeten incasseren). Bovendien hebben veel bekende aanvallen andere effecten, wat verrassend goed werkt.

©GMRimport

Gemiste kans

Helaas zijn de omgevingen waarin spelers en pokémon rondlopen oninteressant en ogen ze gedateerd. Wel zijn de pokémon die vrij rondlopen van ver al te zien. Datzelfde geldt voor de belangrijkste items die spelers onderweg verzamelen voor het maken van Pokéballs en andere spullen. De graphics zijn verder voornamelijk functioneel, maar dat is niet afdoende. Zeker niet na de grafische pracht van bijvoorbeeld beide Monster Hunter-games en Shin Megami Tensei 5 op de Switch.

Daarnaast is het een goed idee om de Hisui-regio op te delen in losse gebieden, in plaats van er één grote wereld van te maken. Op die manier blijft het verzamelen van pokémon overzichtelijk en lijkt er echt nagedacht te zijn over het leefgebied van elke pokémon. Dat is eigenlijk één van de weinige positieve punten van de omgevingen.

Verder missen potentieel interessante locaties een bepaalde mate van sfeer en invulling. Ruïnes zijn bijvoorbeeld erg leeg; iets wat eigenlijk op de gehele spelwereld van toepassing is. Bovendien is het jammer dat wilde pokémon niet op elkaar reageren. Daardoor voelt alles – ondanks het dynamische karakter van het spel – toch nog statisch aan . Wat ook niet helpt: pokémon hebben geen abilities (eigenschappen). Dat levert niet alleen minder interessante gevechten op, ook is dit een gemiste kans voor het vullen van de Pokédex. Verschillende eigenschappen hebben in de voorgaande games namelijk een effect op zowel de wereld als gevechten, waardoor het observeren van pokémon nóg interessanter had kunnen zijn.

©GMRimport

Toch het spelen waard

En toch is Pokémon Legends: Arceus het spelen waard. Wanneer spelers in het hoge gras een Abra observeren om het beste werpmoment te bepalen (Abra vindt het leuk om constant te teleporteren en speelt dus een soort Annemaria Koekoek) en het lukt om ongezien dichtbij genoeg te komen én hem te vangen, dan geeft dat een voldaan gevoel. Daarmee evenaart Legends: Arceus het gevoel dat Red, Blue en Yellow destijds ook op wisten te wekken. In die originele Game Boy-klassiekers trok je met kinderlijke verwondering de wereld in. Dat idee is hier ook aanwezig.

Pokémon Legends: Arceus laat wel nog een aantal steken vallen in de vorm van missende elementen of vreemde keuzes. Zo is het vreemd dat er Fairy-types aanwezig zijn in de regio (een type dat voor Pokémon X en Y niet bestond) en is het stom dat pokémon kunnen evolueren in vormen die eigenlijk pas later ‘ontdekt’ werden. Ook zijn er evoluties zijn die exclusief in de Hisui-regio bestaan, alsof dergelijke kennis verloren gegaan is door de jaren heen.

Maar wanneer spelers zich losrukken van traditionele kennis uit de eerdere games en de regio accepteren als een losstaand avontuur, dan blijft er meer dan genoeg over om van te genieten. Pokémon Legends: Arceus verbetert de Pokémon-formule niet eens drastisch, maar het is wel duidelijk dat Game Freak inzet op vernieuwing en het uitwerken van interessante(re) concepten. En zo is Game Freak op z’n best. Meer van dit, alsjeblieft.

Pokémon Legends: Arceus is nu beschikbaar voor Nintendo Switch. Voor deze review was geen vroege code beschikbaar gesteld.

De Europese Commissie en het Consumer Protection Cooperation Network hebben nieuwe richtlijnen gedeeld voor gamebedrijven: zij moeten de prijs van in-game producten die aangeschaft kunnen worden, daadwerkelijk met echte bedragen weergeven.

Dit om consumenten te beschermen en mogelijke verwarring over de prijs van virtuele producten weg te nemen. In veel games is het mogelijk om bijvoorbeeld items te kopen met een verzonnen, virtuele valuta. Deze valuta moet in veel gevallen eerst met echt geld gekocht worden. Bij de items wordt vervolgens veelal alleen de prijs in de verzonnen valuta weergegeven.

In een document (via Tweakers) beschrijven de Europese Commissie en het CPCN nieuwe richtlijnen voor de hierboven geschetste situatie. In-game valuta aanbieden en daar virtuele items voor verkopen is nog steeds toegestaan, maar alleen als bij die producten ook een prijs in euro's wordt vermeld. Op die manier bestaat er bij consumenten geen twijfel meer over hoe duur een product echt is en worden zij dus ook niet meer misleid.

het moet voor consumenten ook mogelijk worden dat ze altijd een exacte hoeveelheid in-game valuta kunnen kopen. In veel games kunnen nu alleen bundels met een bepaalde hoeveelheid in-game valuta worden aangeschaft. Sommige ontwikkelaars prijzen in-game items op dusdanige wijze, dat die prijs net boven zo'n valutabundel valt, waardoor consumenten dus genoodzaakt zijn een duurdere valutabundel aan te schaffen.

Vorig jaar bekritiseerde de Europese consumentenorganisatie BEUC al het feit dat gamebedrijven spelers manipuleren om meer geld uit te geven in games. Zij dienden toen een klacht in bij de Europese Commissie. De klacht stelde dat bedrijven achter games zoals EA Sports FC, Fortnite, Clash of Clans en Minecraft consumenten - waaronder minderjarige spelers - manipuleren bij het besteden van geld in games. De aanleiding van bovenstaande nieuwe richtlijnen is echter het Zweedse bedrijf Star Stable Entertainment AB, dat met zijn game Star Stable Online beschuldigd wordt van het manipuleren van consumenten.

Het lijkt er steeds meer op dat Atlus aan een remake van Persona 4 werkt. Nu is er een domeinnaam gevonden dat hier sterk naar hint.

YouTuber ScrambledFaz heeft de domeinnaam 'p4re.jp' gevonden die op 20 maart geregistreerd is. Hoewel dit niet per se bewijs is dat er een remake van Persona 4 in de maak is, verscheen er nog voor de aankondiging van Persona 3 Reload al een officiële domeinnaam genaamd 'p3re.jp'. Het lijkt dus wel om een aannemelijke indicatie te gaan.

Eerder dit jaar hintte zangeres Shihoko Hirata al mogelijk naar de komst van de remake. Ze plaatste op Instagram een bericht dat ze haar zangkunsten toepast tijdens "de opnames voor een nieuwe game". De foto die daarbij hoort lijkt MIT Studio te betreffen, waar ze ook soundtracks voor Persona 4, 5 en 3 Reload op heeft genomen. Meerdere fans plaatsten als reactie op de Instagram-post gifs van Persona 4, die Hirata vervolgens een like gaf.

Atlus heeft vooralsnog geen remake van Persona 4 aangekondigd, maar vorig jaar kwam wel een remake van Persona 3 uit. Het is dus zeker mogelijk dat het bedrijf ook het vierde deel in de reeks van een remake wil voorzien. Persona 4 ontving eerder al een verbeterde versie in de vorm van Persona 4 Golden.