Ask Iwata verwoordt de unieke denkwijze van wijlen Nintendo-directeur

Veel fans waren geschokt en verdrietig bij het horen over zijn overlijden. Gek is dat niet: waar Mario voor het grote publiek het gezicht van Nintendo was, had Iwata zichzelf in de jaren voor zijn dood bij fans tot een soort van onofficiële mascotte van het bedrijf ontpopt. Niet in de laatste plaats door zijn beleefde en vriendelijke verschijningen in de Nintendo Direct-uitzendingen. Hij kondigde nieuwe titels met veel plezier aan, pakte de Wii U zorgvuldig uit voor de camera, verontschuldigde zich zelfs wanneer hij vond dat hij daar reden toe had… en stond af en toe met een tros bananen in zijn hand naar het beeldscherm te staren.

De aanwezigheid van Iwata en collega’s Shigeru Miyamoto en Reggie Fils-Aime in Direct-livestreams en persconferenties maakte Nintendo in die tijd tastbaarder voor het grote publiek. Door de vriendelijkheid, openheid en bijwijlen hilarische manier waarmee het drietal naar buiten trad, veranderde het imago van het Japanse bedrijf langzaam maar zeker. In de jaren 90 stond Nintendo bekend als een ietwat stug keizerrijk, het gevolg van zowel het gigantische succes van de NES en SNES als het strenge leiderschap van voorgaande directeur Hiroshi Yamauchi.

Serieuzere concurrentie van Sony en Microsoft liet Nintendo pas op de plaats maken. Iwata zag hierin ogenschijnlijk ook een kans om Nintendo een toegankelijker imago te geven en zo een breder publiek aan te spreken. Het succes van de Wii en Nintendo DS is het bewijs dat hij gelijk had, en anders wel die ene E3-persconferentie waarin het drietal letterlijk als Muppet-poppen de show presenteerde.

Goed leesvoer

Het boek Ask Iwata pakt verschillende citaten van Iwata uit artikelen die hij – vaak in samenwerking met de redactie – voor de Japanse website Hobo Nikkan Itoi Shinbun schreef. Ook worden er elementen uit de interviewreeks Iwata Asks gebruikt. In die reeks, die op de website van Nintendo werd geplaatst, interviewde hij diverse ontwikkelaars om zo een blik achter de schermen te geven. Let wel: hoewel de titel van het boek anders doet vermoeden, is Ask Iwata geen bundel met allerlei interviews uit die reeks. In plaats daarvan leest het weg alsof Iwata zelf zijn leven als ontwikkelaar, manager en directeur beschrijft.

Alleen al daarom voelt het voor de gemiddelde Nintendo-fan goed om dit Engelstalige boek te lezen: het lijkt net alsof Iwata ons weer even toespreekt, om ons te scholen over de vele lessen die hij tijdens zijn carrière heeft opgedaan. Vroeg in het boek leren we over de passie voor programmeren die hij al op jonge leeftijd had, van games maken op een rekenmachine (!) tot via een computerzaak bij Kirby- en Super Smash Bros.-ontwikkelaar HAL Laboratory terecht te komen. Vrij snel daarna schakelt het boek over op een reeks wijze lessen over het managen van een ontwikkelstudio en bedrijf. Dat is extra interessant voor mensen in soortgelijke leidinggevende posities, maar iedereen kan er wel wijze lessen uit trekken.

Het vrij dunne boek (met 154 pagina’s heb je hem in een middag of twee uit) staat bomvol advies dat je niet alleen binnen bedrijven, maar ook in het leven an sich kunt toepassen. Toen Iwata de leiding over HAL Laboratory nam bijvoorbeeld, nam hij ondanks het dreigende sluiten van de studio de tijd om uitvoerig met alle werknemers te praten over hun ervaringen. Uiteindelijk hield hij twee keer per jaar dergelijke interviews met iedereen binnen het bedrijf. Tijdrovend, maar enorm leerzaam, zo vertelt hij – hoe kun je immers een bedrijf correct aansturen als je mensen niet het gevoel geeft dat ze gehoord worden, en al die informatie niet gebruikt om de toekomst uit te plannen?

Verderop in het boek gaat Iwata iets meer de diepte in over de interne processen bij Nintendo. Hoewel je Ask Iwata niet moet zien als een gedetailleerde beschrijving van ‘The Big N’, is het voor elke fan een genot om meer te lezen over Iwata’s ervaringen met Mario- en Zelda-bedenker Shigeru Miyamoto, de ontwikkeling van Earthbound (‘Mother’ in Japan) en het bedenken en uitwerken van verschillende consoles. Het boek sluit af met een even indrukwekkend als droevig hoofdstuk, waarin enkele collega’s – waaronder Miyamoto – terugblikken op hun ervaringen met Iwata. Dan wordt extra duidelijk wat een gemis een dergelijke creatieve en ervaren baas, collega en vriend is voor de mensen binnen Nintendo.

Eén van ons

Ask Iwata leest niet per se als een boek over games en is daarom juist zo interessant. Dit is een verhaal over een man die dankzij zijn jarenlange ervaring in verschillende posities binnen zijn industrie dondersgoed doorhad hoe hij de boel met veel succes moest runnen. Iwata voelde in de tijd van zijn directeurschap als ‘één van ons’ en doet dat tijdens het lezen van dit boek nog steeds. De quote op de achterkant van de cover spreekt dan ook boekdelen: “Op mijn visitekaartje ben ik een directeur. In mijn hoofd ben ik een game-ontwikkelaar. Maar in mijn hart ben ik een gamer.”

Ask Iwata kan als hardcoverboek gekocht worden voor 22,99 euro – o.a. via Amazon – en is ook als e-boek te koop voor 10,78 euro – o.a. via Bol.com.

0

Rampzalig

Conclusie

Plus- minpunten