Wat is een NAT-type en hoe verander je het?
Iedereen die wel eens een multiplayergame heeft gespeeld kent de frustraties: het is onmogelijk om in dezelfde server als je vrienden te gaan, je kunt geen lobby’s hosten, de voice chat werkt voor geen meter of je ping is hartstikke hoog. Gelukkig bestaat er een oplossing en dat heeft alles te maken met het zogeheten NAT-type van je netwerk. We leggen uit wat NAT is, wat je eraan hebt als hij open is en hoe je een open NAT kunt bereiken.
Dit artikel wordt mede mogelijk gemaakt door FRITZ! Lees hier wat dat betekent.
Om informatie te kunnen ontvangen van andere apparaten op het internet, zoals de server van een game, heeft ieder apparaat een IP-adres nodig. Helaas heeft de meest gebruikte versie van dit protocol, IPv4, maar ruimte voor 4,3 miljard adressen – te weinig om elk apparaat een adres te geven. Om dit probleem aan te kaarten werd in 1994 Network Address Translation (NAT) ontwikkeld om een openbaar IP-adres te delen met meerdere apparaten in een netwerk.
Vrijwel iedereen die in Nederland internet afneemt, krijgt één extern IPv4-adres toegewezen om te communiceren met de buitenwereld. Routers van internetproviders geven daarom alle apparaten binnen het netwerk een intern IP-adres dat gereserveerd is voor privégebruik, zoals 10.10.10.6 of 192.168.1.15. Verkeer van deze adressen krijgt vervolgens een retourlabel wanneer het naar buiten wordt gestuurd in de vorm van een willekeurige port (bijvoorbeeld 1015). De server aan de andere kant stuurt de respons naar de router met deze port erbij, zodat de router weet naar welk intern adres het moet.
©GMRimport
Problemen voor gamen
Voor de meeste toepassingen werkt dit systeem perfect, maar voor games levert het een probleem op als verkeer over meerdere porten binnen moet komen, bijvoorbeeld voor voicechat of het hosten van een game. De server weet het externe IP-adres van je console of pc wel, maar omdat de router geen ‘retourlabel’ heeft gemaakt voor de port die de server probeert te gebruiken, wordt het verkeer tegengehouden.
Een NAT-type geeft aan in hoeverre je router het verkeer over deze extra porten blokkeert. Hiervoor is geen standaard, maar doorgaans hanteert men de termen Open, Moderate en Strict. Sony gebruikt op PlayStation de aanduidingen Type 1, Type 2 en Type 3, waarbij 1 het meest open is en 3 het meest strikt. Het doel is altijd om het meest ‘open’ NAT-type te krijgen, omdat dit problemen tijdens het gamen voorkomt. Bij een strikt NAT-type is het vaak onmogelijk om voice- of videochat te gebruiken of een multiplayerlobby te hosten.
Het NAT-type veranderen
De meest betrouwbare manier om het NAT-type op open te krijgen is om de relevante porten door te sturen naar je pc of console. Dit zogenaamde port forwarding zorgt ervoor dat al het verkeer dat binnenkomt op die porten wordt doorgestuurd naar een bepaald apparaat, zonder dat het een retourlabel hoeft te hebben.
Het voordeel van port forwarding is dat het heel precies is – alleen de porten die nodig zijn om de game te spelen worden doorgestuurd naar je machine. Het nadeel is dat je voor iedere game zal moeten controleren of de juiste porten al worden doorgestuurd en, als dit niet het geval is, deze moet toevoegen. Daarom bieden meeste routers ook de optie om alle porten die niet gereserveerd zijn voor een retourlabel of al geforward worden door te sturen naar één apparaat.
Deze optie heet in de meeste routers Demilitarized Zone, of DMZ(-host). Hier hoef je alleen eenmalig het IP-adres van het apparaat in te vullen dat het verkeer van alle porten moet ontvangen. Dit heeft als voordeel dat je maar één keer iets hoeft in te stellen, met als keerzijde dat volledige toegang geven over alle porten een veiligheidsrisico kan vormen, met name op pc’s.
Beide opties werken prima als er sprake is van maar één apparaat dat lijdt onder een strikt NAT-type, maar als er meerdere zijn wordt het lastig om te bepalen welke port naar welk apparaat moet. Voor deze situaties is een systeem genaamd Univeral Plug and Play (UPnP) ontwikkeld. Als UPnP is ingeschakeld op een router, kunnen apparaten in het netwerk automatisch een port laten doorsturen naar zichzelf, zodat het NAT-type altijd ‘Open’ is.
De juiste router
Helaas leveren niet alle internetproviders een router mee die al deze opties biedt. Dankzij de vrije modemkeuze, die sinds 28 januari dit jaar van kracht is, is het gelukkig mogelijk om zelf een router aan te schaffen die wel de mogelijkheid biedt om een open NAT-type te krijgen.
©GMRimport
Een uitstekend voorbeeld van deze mogelijkheden vinden we in de FRITZ!Box 7590 AX. Deze router heeft ondersteuning voor UPnP, port forwarding, DMZ-instellingen en alle andere denkbare instellingen om een thuisnetwerk te beheren. Naast deze uitstekende opties beschikt de 7590 AX over wifi 6, de meest recente en snelste wifistandaard met snelheden die tot wel veertig procent hoger liggen dan vorige generaties wifi. Met behulp van andere FRITZ!-apparaten kan bovendien een meshnetwerk worden gemaakt.
De FRITZ!Repeater 1200 AX is een van deze apparaten en is dan ook de perfecte toevoeging voor de 7590 AX om wifidekking tot in alle hoeken en gaten van een huis te bieden. Het installeren van deze repeater is een kwestie van een stopcontact vinden en op de WPS-knop drukken van de repeater en de router: de 1200 AX neemt dan alle instellingen over van de basisunit zonder dat je iets hoeft in te vullen. Apparaten die geen wifi-ontvanger hebben, maar alleen een ethernetport, kunnen bovendien met de FRITZ!Repeater 1200 AX alsnog verbonden worden met zijn gigabit-ethernetport.
Een degelijke, moderne router maakt het niet alleen makkelijk om een open NAT-type te krijgen, ze beschikken vaak over betere wifi en meer mogelijkheden om het internetverkeer op je thuisnetwerk te regelen dan de router van de internetprovider. Met deze combinatie van software en hardware staat dan ook niks meer in de weg van gamen zonder frustraties.
