Het is een machtig gevoel om in de zware laarzen van de Space Marines te stappen. Met hun meer dan vierhonderd kilo zware genetisch gemanipuleerde lichamen en hun opvallende bepantsering maken ze behoorlijk indruk op het slagveld. Het zijn dan ook pure vechtmachines die nergens voor terugdeinzen. Met speels gemak hakken en schieten ze zich een weg door hordes Orks.
Dat machtige gevoel wordt goed overgebracht in Warhammer 40,000: Space Marine. Bij elke stap die we zetten, galmt een zware dreun door de omgeving. We voelen ons krachtig en ondanks het ma ieve voorkomen zijn we snel en wendbaar. Na een paar stappen in de wereld van Warhammer 40k te hebben gezet, komen we tegenover een kleine groep Orks te staan. Het is per slot van rekening oorlog en we zijn maar met één reden naar Graia gekomen: om de omgeving rood te kleuren met het bloed van deze beesten. De planeetgrote fabriek Graia produceert gigantische, lopende oorlogsmachines genaamd Titans. Hierdoor is het een vitale locatie om uit de handen van de moordlustige Orks te houden.
Momentum
Bij onze eerste kennismaking met de tegenstander laat het soepele gevechtsysteem zich gelijk al zien. Van een afstand schieten we twee Orks van een wachttoren af, terwijl een handvol over de grond komt aanstormen. Nu is de keuze aan ons of we ze kalm neerschieten of ze eerst dichterbij te laten komen om ze met ons Chainsword kennis te maken. Bloeddorstig als we zijn, kiezen we voor de laatste optie. Met een paar simpele drukken op de knop hakken we ons een weg door de groene monsters. Het Chainsword snijdt als een warm mes door de dikke huid van de Orks en de grond verzamelt het bloed en de ledematen van onze onfortuinlijke tegenstanders.
Met elke gevechtshandeling die we uitvoeren, bouwen we momentum op voor een allesvernietigende aanval. Na een vloeiende aaneenschakeling van klappen met het zwaard en schoten van het geweer is de meter, die aangeeft wanneer deze aanval gereed is, al vol. Het geeft ons de gelegenheid te kiezen tu en twee aanvalsvormen die nu tijdelijk tot onze beschikking staan. Met een knoppencombinatie verhogen we onze staat van bewustzijn en lijkt het alsof de tijd langzamer gaat. Hierdoor wordt het een koud kunstje om de overgebleven Orks één voor één een kogel door de hersenpan te jagen.
Weinig moeite
Er staat een ruim a ortiment aan wapens voor ons klaar om af te rekenen met de Orks. Het standaardwapen, de Bolter, doet uitstekend dienst om de meeste vijanden snel en gemakkelijk uit te schakelen, maar gelukkig is er ook wat bruter speeltuig aanwezig. Daarvan is de Adeptus Mechanicus Vengeance Launcher (een hele mond vol, maar kortweg een granaatwerper) het meest indrukwekkend. Dit gevaarte schiet maximaal vijf explosieven tegelijk af, die aan elk oppervlak blijven plakken. Je kunt ze afzonderlijk van elkaar af laten gaan, waardoor ze een groot tactisch nut hebben tegen overweldigende hoeveelheden vijanden.
Na een aantal levels te hebben voltooid worden de golven vijanden heftiger en gevarieerder. Space Marine wi elt op dat moment grote, zwaarbepantserde Orks af met hordes kleine Gretchins, maar echt moeilijk wordt het nooit. Als Space Marine zijn we zo krachtig dat we zelfs op de hoogste moeilijkheidsgraad weinig moeite hebben om af te rekenen met de tegenstanders. Dit zouden we kunnen wijten aan het sterke gevechtsysteem, waar je snel bekend mee bent en dat je soepel laat wi elen tu en de verschillende wapens. Aan de andere kant beseffen we ons gewoon dat de Orks in hun huidige vorm gewoon te weinig tegenstand bieden voor de bovenmenselijke Space Marines.
Het zijn gelukkig maar kleine delen van de campagne die we hebben gespeeld. Bovendien zijn deze er voornamelijk op gericht het gevechtsysteem in actie te laten zien. Dat het daarmee wel goed zit, bewijst het feit dat we op een vloeiende manier grote groepen vijanden afslachten, waarbij we soepel wi elen tu en de verschillende wapens en variëren tu en aanvallen van veraf en dichtbij. Het is ook voor mensen die minder begaafd zijn met een controller vrij simpel om grote combo’s uit de mouw te schudden. Gelukkig worden onze vaardigheden wat meer getest tijdens het kleine voorproefje van de rol van de Chaos-troepen in het conflict. Tegenover een groep Bloodletter Daemons is het al een stuk lastiger vechten, aangezien ze van links naar rechts warpen om je het mikken moeilijk te maken. Met een paar welgemikte klappen van ons zwaard moeten echter ook deze vijanden het onderspit delven en komt er een eind aan onze tijd als lid van de Space Marines.
Bombastisch
We gaan echter niet weg voordat we ook melding hebben gemaakt van de uitstekende soundtrack die nu al te horen viel. Hier werken twee grootheden in de industrie aan die eerder al een bijdrage geleverd hebben aan de soundtrack van games als God of War, StarCraft II en Quake. De muziek in Space Marines is bombastisch en enorm opzwepend in de actiegedeeltes. Het complementeerd de actie, die enorm goed in elkaar steekt en die wordt bijgestaan door een soepel gevechtsysteem. Wat we hebben mogen spelen heeft onze angst voor repetitieve gevechten echter nog niet weg kunnen nemen. Daar moet de volgende speelse ie dan maar voor zorgen, want er werd ons verzekerd dat het zeker moeilijker gaat worden. Met die geruststellende woorden keren we huiswaarts, in de wetenschap dat ontwikkelaar Relic Entertainment al vele jaren ervaring heeft met het Warhammer 40k-universum.