Waarom Persona toebehoort aan de Switch

Buitenstaanders zijn vast blij dat ze niet meer “Persona 5 on Switch when?” onder iedere tweet van Nintendo America zien staan. Ondertussen kunnen de spammers in kwestie zichzelf een schouderklopje geven, want al hun toegewijde gezeur is niet voor niets gebleken. Maar goed, het leek er anderzijds op dat Atlus – de ontwikkelstudio achter Shin Megami Tensei en de Persona’s – ons al die tijd voor de gek hield. Want kom op: Persona 5, die game hoort toch gewoon op de Switch?!

Wachten op ports

Toen Persona 5 na een ontwikkelperiode van vijf jaar in 2017 uitkwam voor de Playstation 3 en 4 werd het al gauw bejubeld als een van de meest indrukwekkende rpg’s aller tijden. Gamer.nl beoordeelde het destijds met een 9 en noemde het de fijnste game in de serie.

Persona 5 is vanzelfsprekend qua gameplay vergelijkbaar met haar voorgangers, waarbij sociale simulatie en 'dungeon crawling’ een cruciale rol spelen. In Persona 5 speel je als een stille hoofdrolspeler, codenaam Joker, die de leider wordt van een rebellerend collectief genaamd The Phantom Thieves of Heart. In een hedendaags Tokio infiltreer je met je groepsgenoten het onderbewustzijn van corrupte prominenten, zoals een frauduleuze kunstenaar of een maffiabaas, om hen ‘van gedachten te laten veranderen’. Dat doe je door zogenaamde Palaces (uitgebreide dungeons) te verkennen en daar een verborgen schat te stelen.

Persona 5 groeide in het Westen uit tot de bestverkopende titel in de serie. De game werd in 2017 zelfs genomineerd voor een Game of the Year-award en mocht zich daarbij voegen aan een rijtje met klassiekers als God of War, Super Mario Odyssey en Zelda: Breath of the Wild. In 2020 deed Atlus een schepje bovenop de Persona-hype door een uitgebreidere versie, Persona 5 Royal, uit te brengen op de Playstation 4. 

Super Smash 

Ondanks dat Persona heel lang fungeerde als Playstation-exclusive, heeft de Nintendo-community de reeks altijd omarmd. Dat is frappant, aangezien een groot deel van de Persona-fans dus nog nooit een 'echte' Persona-game heeft gespeeld.

Een belangrijke reden daarvoor is omdat er in het verleden een aantal spin-offs op Nintendo-consoles en -handhelds verschenen. Dat begon met een cross-over van Persona 3 en 4, genaamd Persona Q: Shadow of the Labyrinth, die exclusief uitkwam op de 3DS in 2014. De opvolger van die game, Persona Q2: New Cinema Labyrinth, vervolgde in 2018 als een van de laatste 3DS-titels en voegde personages uit Persona 5 toe aan de cast.

De twee 3DS-games bleven behoorlijke niches, maar sloegen duidelijk aan bij liefhebbers van (j)rpg’s. En het is voor te stellen dat, wanneer je als gamer geïntroduceerd wordt aan een ensemble cast vol toffe personages, het begint te kriebelen om de games te spelen waar zij oorspronkelijk vandaan komen. Het enige probleem was: dat kon niet op Nintendo-platforms.

Als we één moment moesten aanwijzen waarop het Persona-vuur onder Nintendo-fans echt begon te loeien, dan zou dat de aankondiging van Joker voor Super Smash Bros. Ultimate. zijn. Dat was nogal een verrassing voor de community, aangezien Joker het eerste Smash-personage was met bijna geen enkele verbintenis aan Nintendo (want laten we eerlijk zijn: Metal Gear Solid was behoorlijk populair op de GameCube).

Een groot deel aan mainstream gamers maakten daarmee dus kennis met de mysterieuze charmes en onfeilbare swag van Joker en de bijbehorende flitsende pop artstijl van Persona 5. Jokers veelzijdigheid als vechter en het feit dat een grote schare Smash-pros met hem aan de haal gingen, zorgde ervoor dat hij snel uitgroeide tot een notoir figuur binnen de game. Zoals gebruikelijk voor Smash-personages, ontwikkelde Nintendo ook een amiibo van Joker, wat hem tevens populair maakte bij Nintendo-verzamelaars.

Joker in Smash gold als een soort van bevestiging dat Nintendo Persona 5 naar hun console ging brengen. Waarom kwam er anders zo’n niche gamepersonage naar hun razend populaire vechtspel? Dat kon Nintendo toch niet duiden aan de hand van ondergesneeuwde spin-offs op de 3DS? Wonderbaarlijk werd er geen gebruikgemaakt van dat momentum, want nieuws over een port naar Switch bleef nog lange tijd uit. In 2020 kwamen Joker en zijn Phantom Thieves overigens wel naar Switch, maar dan in een heel andere vorm. Persona 5 Strikers, een musou-hack and slash-game, vervolgde het verhaal van de originele game, met exact dezelfde personages – een verhaal waar geen touw aan vast te knopen is als je nooit de originele Persona 5 hebt gespeeld.

Het geduld van een grote groep Nintendo-gamers begon inmiddels op te raken, met een stortvloed aan zure Persona-fans op social media en in de livechats bij Nintendo Directs tot gevolg. Het hielp daarbij niet dat in 2022 een Switch-port werd aangekondigd van Persona 4 Arena Ultimax: een arcade vechtersgame en spin-off van Persona 4 van bijna tien jaar oud. Het begon er een beetje op te lijken dat Nintendo hele andere prioriteiten had met Persona op de Switch dan verwacht. Of sterker nog, dat ze de fanbase gewoonweg aan het sarren waren. Dat er vervolgens ports van Persona 3, 4 en 5 werden aangekondigd voor Playstation 5, Game Pass en Steam – en niet voor Nintendo – was pas echt olie op het vuur.

Switch als de perfecte console voor Persona 

Jokers aanwezigheid in Smash en de meerdere spin-offs van Persona op Nintendo-consoles zijn enkele redenen waarom men uitkeek naar de hoofdgames op Switch. Maar er is ook nog een andere, heel belangrijke reden waarom Nintendo-spelers – maar ook traditionele Persona-fans – snakken naar de games op deze console. Dat heeft te maken met wat de Switch in eerste instantie zo’n succes maakte bij het grote publiek: het is een hybrideconsole.

Persona-titels zijn lange, intensieve games. Naast de momenten waarop je je letterlijk dagen bezighoudt met één dungeon in Persona 5, bevatten de games ook een aanzienlijke hoeveelheid dialogen. De games zijn feitelijk simulaties: een fantasierijk universum om met je neus in te duiken; een virtueel, tweede sociale leven om in thuis te komen. Persona’s zijn in de eerste plaats actie- en avonturengames, maar hebben ook veel weg van visual novels.

Ondanks dat het echt een genoegen is om de dungeons op een groot scherm te spelen – terwijl de Persona-symfonieën grandioos over de stereo klinken – biedt een Nintendo Switch dus de mogelijkheid om van de veelzijdige verhaallijnen te genieten in handheldmodus. Zo wordt het mogelijk om de langgerekte games overal mee naartoe te nemen – op reis in de trein, in je bed, in het park met de schermhelderheid op maximale stand – en telkens even een in-game dag te beleven.

Hoewel Persona 3 Portable en Persona 4 Golden al furore maakte op de handheldconsoles van Playstation, was Persona 5 echt voor het grotere scherm bedoeld. Eind oktober is de game dus voor het eerst speelbaar in handheld en dat is waarom ook een groot deel aan traditionele Persona-fans ernaar uitkijkt.

Want hoe je het ook wendt of keert, Persona’s hebben enorme potentie op handheld. Met een draagbare console die je op ieder moment van de dag, op welke plek dan ook en in elke fysieke houding aan kunt zetten, wordt het afronden van de campagne veel aantrekkelijker. Gamers die zich ooit gewaagd hebben aan Persona 5 en de game nooit afmaakten, of zo geïntimideerd waren dat ze er nooit aan zijn begonnen, kunnen de game alsnog nog een kans geven.

Als er dus een ding duidelijk is geworden gedurende de jaren dat de Nintendo-community wachtte op Persona 5, is wel dat de serie tijdloos is. Want toen Nintendo in de laatste minuten van hun Partner Showcase de drie Persona-hoofdtitels aankondigde, reageerden fans alsnog dolenthousiast. Binnenkort maakt een hele nieuwe generatie dus kennis met Atlus’ levenswerk, en veel spelers van het eerste uur zullen Persona herbeleven of een tweede kans geven. Dus: alsnog welkom op de Switch, Persona!

De port van Persona 5 Royal verschijnt op 21 oktober en de ports van Persona 3 Portable en Persona 4 Golden verschijnen op 19 januari volgend jaar. De games komen naast de Nintendo Switch ook voor het eerst uit op PS5, Xbox Series X en S en pc.