Dit is wellicht wat ironisch, want Brawl is waarschijnlijk de meest polariserende game uit de franchise. De een heeft goede herinneringen aan de filmische insteek en de vele toeters en bellen van de game, terwijl de ander het grauwere uiterlijk en de tragere gameplay slecht kan hebben. Het zorgde ervoor dat de Smash-community werd gesplitst in gamers die religieus Melee bleven spelen en fans die meer dan tevreden waren met Brawl. En eerlijk is eerlijk, tien jaar later is ook deze Super Smash Bros. nog een waanzinnig goede game.
Een onwaarschijnlijke samenkomst
Een van de redenen dat de verwachtingen zó hooggespannen waren, was het traject in aanloop naar de lancering van de game. Tu en 2006 en voor ons Europeanen juni 2018 bracht Nintendo om de zoveel tijd een prachtige CGI-trailer uit met een nieuw speelbaar personage. Een zeer memorabele aankondiging was natuurlijk Sonic the Hedgehog, voormalig aardsvijand van Mario en zijn vrienden, maar sinds de koerswijziging van Sega onderdeel van de familie. Ook de introductie van Solid Snake deed monden openvallen en bracht Super Smash Bros. dichterbij een viering van videogames in het algemeen.
Het rooster is dan ook, op een paar afwezige favorieten na, zoals Mewtwo en Roy, ontzettend divers. De vechters die bleven steken bij Melee waren veelal klonen van andere personages en verra ende nieuwkomers brachten vergane glorie weer onder de aandacht. Zo had niemand ooit verwacht dat bedenker Masashiro Sakurai Pit uit Kid Icarus nieuw leven zou inblazen en dat de vriendelijke R.O.B. uit zou groeien tot een van de populairste personages. Ook Toon Link, Olimar, Diddy Kong en Meta Knight zijn sinds Brawl vaste personages, met ieder een uniek arsenaal aan bewegingen.
Eentonig, maar episch
De manier waarop de personages samenkomen is een van de redenen waarom het publiek zo verdeeld is over Brawl. Nintendo moest en zou iedereen uit het universum met en tegen elkaar laten strijden in de verhaalmodus, genaamd Subspace Emi ary. Deze modus tovert de game om in een kruising tu en een platformer en een beat ‘em up, begeleid door een simpel plot. Subspace Emi ary bevat helaas vooral eentonige vijanden en saaie omgevingen, en werd daarom lang niet door iedereen gewaardeerd. Anderzijds bevat het verbazingwekkend veel gerenderde tu enfilmpjes, met waar je als Nintendo-liefhebber enkel van kunt genieten.
Dit komt ook door de van de game. Niet gek wanneer je je bedenkt dat Final Fantasy-componist Nobuo Uematsu, Chrono Trigger-veteraan Yasunori Mitsuda, Metroid-artiest Kenji Yamamoto en de legendarische man achter de Super Mario Bros.-soundtrack, Kōji Kondō, aan het roer stonden. Deze creatieve geesten zijn goed voor maar liefst 258 verschillende muziekstukken, waaronder vele remixen van kla ieke deuntjes.
Minder strak
De gameplay van Super Smash Bros. Brawl is een punt waar spelers het tot op de dag van vandaag het niet eens over kunnen worden. Brawl voelt simpelweg wat minder strak en rap aan dan Melee op de GameCube, mede door de zweverigere physics. In sommige opzichten lijkt de game te zijn ontworpen om het verschil in niveau tu en spelers met willekeurige elementen te compenseren. Zo is er een Final Smash-bal die, eenmaal gebroken, personages een spectaculaire aanval laat uitvoeren die andere spelers van de kaart veegt. Gelukkig kunnen competitieve spelers de optie uitschakelen, maar de struikelmechaniek van personages vormt een serieuzer obstakel. Vechters kunnen namelijk bij het heen en weer manoeuvreren snoeihard op hun gezicht gaan, wat voor zeer fanatieke spelers een doodzonde is. De game mist simpelweg wat stabiliteit.
Het maakt van Brawl niet meteen een chaotische partygame, want uiteindelijk zijn de mechanieken van de game zeer solide. In de basis speelt het ontzettend lekker en was het voor spelers die diep in Melee zaten geen moeite om de bewegingen van hun favoriete personage aan te leren, omdat die vrijwel identiek zijn. Sakurai heeft de game voor de harde kern wellicht te toegankelijk en onstabiel gemaakt om in te blijven hangen, maar voor de gemiddelde speler was Brawl zeer aantrekkelijk. Ook deze Super Smash Bros. heeft voor heel wat intense avondjes No items, Fox only, Final Destination gezorgd, ook al ging het allemaal wat trager.
Fijne toeters en bellen
Wat modi betreft trok Sakurai alles uit de kast. Behalve de All-Star- en Cla ic-modi kan alles in co-op worden gespeeld, waaronder de 100 Man Brawl en de Home-Run Contest. Ook is er een vrij uitgebreide stage builder, waarmee je achtergronden, muziek en voorwerpen kunt selecteren om een eigen arena te bouwen. In sommige opzichten is de stage builder zelfs superieur aan die van de Wii U vanwege een aantal handige menu-opties, maar het komt uiteraard niet in de buurt van Super Mario Maker. Toch is het een van de mogelijkheden die de game een eigen gezicht geeft. Brawl bevat bijvoorbeeld ook korte demo’s van kla ieke Nintendo-games, een gigantische kast met trofeeën voor uitdagingen en de optie om fantastische screenshots te maken, herhalingen op te slaan en menumuziek aan te pa en.
Handige spelers wisten de game zelfs nog verder uit te breiden door middel van mods op de eenvoudig te hacken Wii. Door een bestandje te kopiëren naar de SD-kaart van de console kan vrijwel alles worden aangepast: personages als Cloud en Goku toevoegen, het selectiescherm aanpa en, bewegingen voor personages vervangen en complete arena’s toevoegen. De meest bekende mod is Project M, onder andere gemaakt door ontwikkelaars van Brawl. In feite is Project M gewoon Super Smash Bros Brawl., maar dan met de snelheid en stabiliteit van Melee. Hoewel Nintendo nooit openlijk heeft gereageerd op de mod, werd er achter de schermen een hoop gedaan om de mod uit toernooien te houden, zoals Apex 2015. Volgens sommigen is het zelfs de reden dat het bedrijf meer toernooien is gaan reguleren, zodat Brawl onder de aandacht werd gebracht ‘zoals het hoorde’
Van droom naar werkelijkheid
Zelfs tien jaar na dato is het fantastisch om een potje Super Smash Bros. Brawl te doen, ook al is het een vreemde eend in de bijt. De game is wat trager dan zijn voorganger en competitieve spelers gruwelen van de willekeurige struikelmechaniek, maar stiekem hopen we dat de Switch-versie een hoop van Brawls kenmerkende eigenschappen overneemt. Een verbeterde verhaalmodus met nog meer verra ende personages zou al voldoende zijn, want op dit gebied heeft deze Super Smash Bros. van dromen werkelijkheid gemaakt.
Meer Reloads: