Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.
Het is al de derde keer dat we uitgenodigd worden om naar Red Dead Redemption te komen kijken op het kantoor van Rockstar. In tegenstelling tot de twee eerdere ontmoetingen, mogen we vandaag ook zelf de controller in de hand nemen en op eigen voet door de spelwereld draven. We spelen twee mi ies en kunnen tevens de wildernis induiken om wat lo taande uitdagingen te proberen. De conclusie is nu al te verklappen: dit wordt echt een hele, hele goede game.
Ethiek ontbreekt
De kwaliteit van Red Dead Redemption zit hem in de combinatie van eigenschappen. Ten eerste de setting van de game. Tijdens de overgang van de negentiende naar de twintigste eeuw verandert het leven in het zuidwesten van Amerika drastisch. De wettenloosheid van de negentiende eeuw wordt door een toenemende federale overheid in de kiem gesmoord. Ethische codes ontbreken echter nog en de zojuist opgerichte voorloper van de FBI is even genadeloos als de bandieten zelf. Ook neemt de industrialisatie een vlucht en maakt de traditionele samenleving kennis met nieuwe technologie.
Hoofdrolspeler John Marston is een product van de oude samenleving. Na een roerig verleden als crimineel gooit hij zijn leven radicaal om als één van zijn plannen falikant mislukt. Hij kiest voor een rustig leven, trouwt en krijgt een zoon. Tot het moment dat het Justice Department bij hem aanklopt en zijn hulp vraagt in de jacht op zijn voormalige criminele vrienden. John bedankt voor de eer, maar dit wordt hem niet in dank afgenomen. Zijn familie gaat eraan als hij niet meewerkt en dus wordt de cowboyhoed weer opgezet en de pistolen in de holster gestopt. Helemaal van harte gaat dit niet, wat intere ante opties openlaat voor het verhaal.Op de prairie
Red Dead Redemption speelt zich af in een adembenemende spelwereld. Je voelt de zon haast door je scherm heen branden wanneer je over de dorre, woestijnachtige vlaktes dwaalt. Kleine nederzettingen liggen tientallen kilometers van elkaar af, maar door een afwi elende invulling van de prairies is het reizen nooit vervelend. En wanneer de avond valt en je in de verte de oranje gloed over de bergtoppen heen ziet vallen, vergeet je echt even dat je een game aan het spelen bent.
Maar een rasechte game, dat is Red Dead Redemption wel. Want naast mooie plaatjes bekijken, is er ook meer dan genoeg te doen. De game wordt al 'GTA in het wilde westen' genoemd, maar hier doe je de game eigenlijk tekort mee. Natuurlijk, het sandbox-idee van GTA blijft fier overeind en vormt de spil van de game, maar stellen dat Red Dead Redemption het concept puur naar een rurale setting kopieert, is te kort door de bocht. In plaats van een kopie, is Red Dead Redemption een sandbox-game naar de kracht van een grootse, open spelwereld. Dit betekent onder andere dat je tijdens de mi ies meer mogelijkheden hebt om ook andere opdrachten aan te nemen. Reis je net richting een bepaalde nederzetting om iemand om te leggen, maar kom je onderweg een shoot-out tegen, dan is het goed mogelijk om je oorspronkelijke mi ie voor onbepaalde tijd aan de kant te zetten. Zo heb je meer vrijheid om te doen en laten wat je wilt en wordt het reizen ook aantrekkelijker. Een taxi waarmee je binnen een druk op de knop ergens bent, is er namelijk niet in Red Dead Redemption.
Over de schouder
En de mi ies zelf, die variëren van pure shoot-outs tot het kidnappen van één personage of het stelen van een bepaald voorwerp. Red Dead Redemption laat zich bijna identiek besturen als GTA IV, waardoor je in een mum van tijd de eerste vijanden omlegt. Het dekkingsysteem is verbeterd en wat spectaculairder gemaakt door John met een sliding achter een steen, schutting of muur te laten glijden. Ook het schieten zit net wat anders in elkaar. Angezien Marston vaak over z'n schouder schiet moet je soms van schouder wi elen om alle vijanden in je schotveld te krijgen. Het wi elen van wapens gaat simpel en de wapens zelf pa en ook perfect in de tijdspanne. Niets is leuker dan een molotov-cocktail richting een vijand gooien en hem vervolgens als een dolle stier over de prairie te zien rennen.
Lucky Luke
De opzet van Red Dead Redemption is grotendeels gericht op het terugvinden van de voormalige gangleden van John Marston. Je reist stad en land af op zoek naar aanwijzingen en verkrijgt deze door klusjes uit te voeren voor meest uiteenlopende personages. Wij voeren in één van de mi ies een opdracht uit voor een lokale sheriff, Johnson genaamd. Het doel is om de gunsten van de sheriff te winnen en hem later te gebruiken als je een ganglid om wilt leggen. Na een introductie van de sheriff zoals alleen Rockstar dat kan, loop je samen met hem door zijn dorp heen. Het Lucky Luke-gevoel drijft boven als je de lokale saloon herkent, wat paarden aan een paal vastgeknoopt ziet staan en na honderd meter alweer het einde van het dorp in zicht is. Sheriff Johnson springt op z'n paard en vraagt je ook op je paard te springen. Met een druk op het D-pad fluit Marston op z'n vingers en komt er vanuit de verte een prachtig dier aangetrappeld.
Paardrijden speelt een belangrijke rol in Red Dead Redemption en dus is het fijn om te weten dat de besturing prima in elkaar zit. Je kunt je paard in gang brengen door een druk op de X-knop en gaat sneller als je herhaaldelijk op de knop blijft drukken. Je paard kan echter niet minuten achter elkaar in volle vaart galopperen (aangegeven met een klein stamina-metertje) en dus moet je spaarzaam omgaan met de krachten van het beest. Volg je een ander personage ergens naartoe, dan is het tevens mogelijk om de A-knop ingedrukt te houden en hem of haar zo automatisch te volgen. Door de Euphoria-engine zien de bewegingen van je paard er enorm soepel en realistisch uit; je kunt de spieren en pezen letterlijke zien bewegen.
Jachtvlees
Nadat we met sheriff Johnson een kort ritje tu en de cactu en door gemaakt hebben, komen we aan bij de verstopplek van de gezochte bandiet. Een vuurgevecht van enkele minuten volgt, waarbij opvalt dat de vijanden natuurgetrouw reageren op het lichaamsdeel waar je ze neerknalt. Schiet je een vijand in z'n been, dan huppelt 'ie langzaam weg, waarna je alsnog het verlo ende schot kunt vuren. Na alle mini-schurken van kant te hebben gemaakt, heb je de keuze om de opperbandiet zonder pardon neer te schieten of met je la o te vangen. Je keuze heeft invloed op je Fame (bekendheid) en Honor (aanzien), de twee factoren die bepalen hoe de lokale bevolking op je reageert. Het behoeft geen uitleg dat het neerschieten van de bandiet een andere uitwerking op je aanzien heeft dan wanneer je hem levend achterop het paard van de sheriff bindt.
Na de mi ie is het tijd om de omgeving om de verstopplaats heen te verkennen. Rondsjokkend op het paard komen we allerlei dieren tegen. Prairiehonden bijten pardoes in je been, maar zodra je een schot vuurt, schieten ze de struiken in. Ook konijnen, aasgieren en zelfs een poema lopen over de vlaktes heen. We besluiten de jacht in te zetten op de poema, omdat zijn huid een kostbaar goed is dat in de dorpjes geruild kan worden voor nieuwe attributen. Nadat het beest gedood is, kun je hem scalperen. Wat overblijft is een zielig hoopje vlees, wat weer door de aasgieren aangevroten kan worden.
De paden op, de mijnen in
Dan is het tijd voor de laatste mi ie. De Rockstar-medewerker loodst ons naar een mijn toe, waarin we een bepaald wapen moeten jatten. Het personage dat je deze mi ie vergezelt heeft de bijnaam Irish en is een dronken malloot die nog in het krijt staat bij Marston. Uit de gesprekken tu en de twee wordt duidelijk dat ook Red Dead Redemption weer bol staat van de grappige dialogen. John vervloekt Irish meerdere malen, wat met z'n typische, knauwende accent alleen maar leuker klinkt. Aangekomen bij de mijn is het weer tijd voor een shoot-out, die ditmaal tot de diepste krocht van de mijn voortgaat.
Op de terugweg duwen we een mijnkarretje voort met daarin het wapen. John heeft een revolver in z'n ene hand en duwt het karretje voort met z'n andere hand, zodat we onderweg nog wat vijanden neer kunnen schieten. Teruggekomen uit de mijn, de mi ie eindigt met een spectaculaire achtbaanrit terwijl je aan het karretje hangt, blijkt Irish toch te vertrouwen te zijn. Hij staat met een koets klaar om het wapen richting de stad te vervoeren en je drukt hem nog op het hart dat er klappen gaan vallen als de buit niet aankomt.
Op dit moment eindigt de speelse ie en wordt Red Dead Redemption weer in de kenmerkende Rockstar-mist gehuld. Gelukkig weten we inmiddels wel genoeg van de game om te kunnen spreken van een absolute toptitel. De game heeft namelijk een diepe, diepe indruk gemaakt. Het spel is grafisch onovertroffen, de lichteffecten zijn majestueus met prachtig weerkaatsend licht over de bergen, en de game heeft een spelwereld die in alles leeft. De muziek past zich vervolgens ook aan naarmate de gevechten intensiever worden en zet het western-sfeertje alleen nog maar beter neer. Dit geldt ook voor de geluidseffecten, zoals een kuchende John Marston als er rook in z'n luchtpijp komt en de langs suizende kogels in een vuurgevecht.
Kortom, alles lijkt de kloppen in Red Dead Redemption en er is maar weinig dat het spel in de weg staat om één van de absolute toppers van dit jaar te worden. GTA in het wilde westen is het inderdaad ja, maar dan wellicht nog beter.
In Grand Theft Auto IV zette Rockstar met Niko Bellic een ijzersterk personage neer. Zijn achtergrond speelde in alles wat je deed een rol en je voelde zijn wanhoop. In Red Dead Redemption stelt Rockstar opnieuw een veelzijdig personage voor, met mi chien nog wel meer karakter dan Niko. John Marston is een cowboy die zijn leven gebeterd heeft, maar noodgedwongen terugkeert naar zijn roots. Strijdend voor zijn familie speelt hij een politiek spel op leven en dood, waarbij het pistool zijn voornaamste spreekbuis is. Tevens schittert hij in een ongekend mooie spelwereld, die je de stedelijke omgeving van Liberty City onmiddelijk doet vergeten. Welkom in het wilde westen van Red Dead Redemption, nu al een van de beste games van dit jaar.
Het is al de derde keer dat we uitgenodigd worden om naar Red Dead Redemption te komen kijken op het kantoor van Rockstar. In tegenstelling tot de twee eerdere ontmoetingen, mogen we vandaag ook zelf de controller in de hand nemen en op eigen voet door de spelwereld draven. We spelen twee mi ies en kunnen tevens de wildernis induiken om wat lo taande uitdagingen te proberen. De conclusie is nu al te verklappen: dit wordt echt een hele, hele goede game.
Ethiek ontbreekt
De kwaliteit van Red Dead Redemption zit hem in de combinatie van eigenschappen. Ten eerste de setting van de game. Tijdens de overgang van de negentiende naar de twintigste eeuw verandert het leven in het zuidwesten van Amerika drastisch. De wettenloosheid van de negentiende eeuw wordt door een toenemende federale overheid in de kiem gesmoord. Ethische codes ontbreken echter nog en de zojuist opgerichte voorloper van de FBI is even genadeloos als de bandieten zelf. Ook neemt de industrialisatie een vlucht en maakt de traditionele samenleving kennis met nieuwe technologie.
Hoofdrolspeler John Marston is een product van de oude samenleving. Na een roerig verleden als crimineel gooit hij zijn leven radicaal om als één van zijn plannen falikant mislukt. Hij kiest voor een rustig leven, trouwt en krijgt een zoon. Tot het moment dat het Justice Department bij hem aanklopt en zijn hulp vraagt in de jacht op zijn voormalige criminele vrienden. John bedankt voor de eer, maar dit wordt hem niet in dank afgenomen. Zijn familie gaat eraan als hij niet meewerkt en dus wordt de cowboyhoed weer opgezet en de pistolen in de holster gestopt. Helemaal van harte gaat dit niet, wat intere ante opties openlaat voor het verhaal.
Op de prairie
Red Dead Redemption speelt zich af in een adembenemende spelwereld. Je voelt de zon haast door je scherm heen branden wanneer je over de dorre, woestijnachtige vlaktes dwaalt. Kleine nederzettingen liggen tientallen kilometers van elkaar af, maar door een afwi elende invulling van de prairies is het reizen nooit vervelend. En wanneer de avond valt en je in de verte de oranje gloed over de bergtoppen heen ziet vallen, vergeet je echt even dat je een game aan het spelen bent.
Maar een rasechte game, dat is Red Dead Redemption wel. Want naast mooie plaatjes bekijken, is er ook meer dan genoeg te doen. De game wordt al 'GTA in het wilde westen' genoemd, maar hier doe je de game eigenlijk tekort mee. Natuurlijk, het sandbox-idee van GTA blijft fier overeind en vormt de spil van de game, maar stellen dat Red Dead Redemption het concept puur naar een rurale setting kopieert, is te kort door de bocht. In plaats van een kopie, is Red Dead Redemption een sandbox-game naar de kracht van een grootse, open spelwereld. Dit betekent onder andere dat je tijdens de mi ies meer mogelijkheden hebt om ook andere opdrachten aan te nemen. Reis je net richting een bepaalde nederzetting om iemand om te leggen, maar kom je onderweg een shoot-out tegen, dan is het goed mogelijk om je oorspronkelijke mi ie voor onbepaalde tijd aan de kant te zetten. Zo heb je meer vrijheid om te doen en laten wat je wilt en wordt het reizen ook aantrekkelijker. Een taxi waarmee je binnen een druk op de knop ergens bent, is er namelijk niet in Red Dead Redemption.
Over de schouder
En de mi ies zelf, die variëren van pure shoot-outs tot het kidnappen van één personage of het stelen van een bepaald voorwerp. Red Dead Redemption laat zich bijna identiek besturen als GTA IV, waardoor je in een mum van tijd de eerste vijanden omlegt. Het dekkingsysteem is verbeterd en wat spectaculairder gemaakt door John met een sliding achter een steen, schutting of muur te laten glijden. Ook het schieten zit net wat anders in elkaar. Angezien Marston vaak over z'n schouder schiet moet je soms van schouder wi elen om alle vijanden in je schotveld te krijgen. Het wi elen van wapens gaat simpel en de wapens zelf pa en ook perfect in de tijdspanne. Niets is leuker dan een molotov-cocktail richting een vijand gooien en hem vervolgens als een dolle stier over de prairie te zien rennen.
Lucky Luke
De opzet van Red Dead Redemption is grotendeels gericht op het terugvinden van de voormalige gangleden van John Marston. Je reist stad en land af op zoek naar aanwijzingen en verkrijgt deze door klusjes uit te voeren voor meest uiteenlopende personages. Wij voeren in één van de mi ies een opdracht uit voor een lokale sheriff, Johnson genaamd. Het doel is om de gunsten van de sheriff te winnen en hem later te gebruiken als je een ganglid om wilt leggen. Na een introductie van de sheriff zoals alleen Rockstar dat kan, loop je samen met hem door zijn dorp heen. Het Lucky Luke-gevoel drijft boven als je de lokale saloon herkent, wat paarden aan een paal vastgeknoopt ziet staan en na honderd meter alweer het einde van het dorp in zicht is. Sheriff Johnson springt op z'n paard en vraagt je ook op je paard te springen. Met een druk op het D-pad fluit Marston op z'n vingers en komt er vanuit de verte een prachtig dier aangetrappeld.
Paardrijden speelt een belangrijke rol in Red Dead Redemption en dus is het fijn om te weten dat de besturing prima in elkaar zit. Je kunt je paard in gang brengen door een druk op de X-knop en gaat sneller als je herhaaldelijk op de knop blijft drukken. Je paard kan echter niet minuten achter elkaar in volle vaart galopperen (aangegeven met een klein stamina-metertje) en dus moet je spaarzaam omgaan met de krachten van het beest. Volg je een ander personage ergens naartoe, dan is het tevens mogelijk om de A-knop ingedrukt te houden en hem of haar zo automatisch te volgen. Door de Euphoria-engine zien de bewegingen van je paard er enorm soepel en realistisch uit; je kunt de spieren en pezen letterlijke zien bewegen.
Jachtvlees
Nadat we met sheriff Johnson een kort ritje tu en de cactu en door gemaakt hebben, komen we aan bij de verstopplek van de gezochte bandiet. Een vuurgevecht van enkele minuten volgt, waarbij opvalt dat de vijanden natuurgetrouw reageren op het lichaamsdeel waar je ze neerknalt. Schiet je een vijand in z'n been, dan huppelt 'ie langzaam weg, waarna je alsnog het verlo ende schot kunt vuren. Na alle mini-schurken van kant te hebben gemaakt, heb je de keuze om de opperbandiet zonder pardon neer te schieten of met je la o te vangen. Je keuze heeft invloed op je Fame (bekendheid) en Honor (aanzien), de twee factoren die bepalen hoe de lokale bevolking op je reageert. Het behoeft geen uitleg dat het neerschieten van de bandiet een andere uitwerking op je aanzien heeft dan wanneer je hem levend achterop het paard van de sheriff bindt.
Na de mi ie is het tijd om de omgeving om de verstopplaats heen te verkennen. Rondsjokkend op het paard komen we allerlei dieren tegen. Prairiehonden bijten pardoes in je been, maar zodra je een schot vuurt, schieten ze de struiken in. Ook konijnen, aasgieren en zelfs een poema lopen over de vlaktes heen. We besluiten de jacht in te zetten op de poema, omdat zijn huid een kostbaar goed is dat in de dorpjes geruild kan worden voor nieuwe attributen. Nadat het beest gedood is, kun je hem scalperen. Wat overblijft is een zielig hoopje vlees, wat weer door de aasgieren aangevroten kan worden.
De paden op, de mijnen in
Dan is het tijd voor de laatste mi ie. De Rockstar-medewerker loodst ons naar een mijn toe, waarin we een bepaald wapen moeten jatten. Het personage dat je deze mi ie vergezelt heeft de bijnaam Irish en is een dronken malloot die nog in het krijt staat bij Marston. Uit de gesprekken tu en de twee wordt duidelijk dat ook Red Dead Redemption weer bol staat van de grappige dialogen. John vervloekt Irish meerdere malen, wat met z'n typische, knauwende accent alleen maar leuker klinkt. Aangekomen bij de mijn is het weer tijd voor een shoot-out, die ditmaal tot de diepste krocht van de mijn voortgaat.
Op de terugweg duwen we een mijnkarretje voort met daarin het wapen. John heeft een revolver in z'n ene hand en duwt het karretje voort met z'n andere hand, zodat we onderweg nog wat vijanden neer kunnen schieten. Teruggekomen uit de mijn, de mi ie eindigt met een spectaculaire achtbaanrit terwijl je aan het karretje hangt, blijkt Irish toch te vertrouwen te zijn. Hij staat met een koets klaar om het wapen richting de stad te vervoeren en je drukt hem nog op het hart dat er klappen gaan vallen als de buit niet aankomt.
Op dit moment eindigt de speelse ie en wordt Red Dead Redemption weer in de kenmerkende Rockstar-mist gehuld. Gelukkig weten we inmiddels wel genoeg van de game om te kunnen spreken van een absolute toptitel. De game heeft namelijk een diepe, diepe indruk gemaakt. Het spel is grafisch onovertroffen, de lichteffecten zijn majestueus met prachtig weerkaatsend licht over de bergen, en de game heeft een spelwereld die in alles leeft. De muziek past zich vervolgens ook aan naarmate de gevechten intensiever worden en zet het western-sfeertje alleen nog maar beter neer. Dit geldt ook voor de geluidseffecten, zoals een kuchende John Marston als er rook in z'n luchtpijp komt en de langs suizende kogels in een vuurgevecht.
Kortom, alles lijkt de kloppen in Red Dead Redemption en er is maar weinig dat het spel in de weg staat om één van de absolute toppers van dit jaar te worden. GTA in het wilde westen is het inderdaad ja, maar dan wellicht nog beter.