De hoogte- en dieptepunten van Nintendo - Deel 1

Hoogtepunt: Game Boy en Tetris

Waar de NES de consolemarkt veroverde, deed de Game Boy hetzelfde voor de handheldmarkt. Ondanks dat Sega’s handheld, de Game Gear, grafisch veel geavanceerder was, verkocht de Game Boy dankzij een opvallend ontwerp en een gigantische catalogus aan games tientallen miljoenen stuks. De legendarische puzzelgame Tetris vond zijn weg naar de Game Boy – nota bene dankzij Nederlander Henk Rogers – en droeg bij aan de populariteit van de handheld. Sindsdien is ‘Game Boy’ een begrip geworden dat synoniem staat voor handheld gamen. De Game Boy Color en Advance zijn nog altijd zeer geliefde platformen en de invloed van de handheldmarkt is nog altijd voelbaar in Nintendo’s huidige strategie omtrent de hybride Switch.

Dieptepunt: Wii U

Laten we voorop stellen, dat er met de Wii U als console weinig mis was. Het relatief kleine aantal games dat beschikbaar was, behoort tot de beste in de geschiedenis van sommige franchises. Denk aan absolute toppers als Donkey Kong Country: Tropical Freeze, Mario Kart 8, Super Smash Bros. Wii U en Bayonetta 2. Helaas was er naast deze titels een groot tekort aan spellen op de Wii U, want derde partijen, onafhankelijke ontwikkelaars en uiteindelijk zelfs Nintendo lieten het afweten. Dat resulteerde in een slecht imago voor de console en zeer tegenvallende verkopen.

Eigenlijk ging het al mis bij de naam en de marketing van de console. ‘Wii U’ deed sterk denken aan een nieuwe versie van de Wii en de vrij logge tabletcontroller werd door sommigen als een accessoire voor de Wii gezien. De onduidelijke onthulling tijdens E3 hielp daar niet aan mee. Ook wilde Nintendo de ‘hardcore’ gamer weer terugwinnen met het apparaat, maar deed de console qua grafische kracht flink onder voor de aankomende PS4 en Xbox One. De Wii U kwam daarmee in een soort vicieuze cirkel terecht. Omdat de console niet goed verkocht, waren weinig uitgevers bereid nieuwe titels er op uit te brengen en omdat er weinig games op het platform uitkwamen, verkocht de Wii U slecht. Wii U-bezitters kijken met gemengde gevoelens terug op dit tijdperk, maar de console was helaas een echte flop.

Hoogtepunt: Reggie Fils-Aime

Tijdens E3 2004 stelde de nieuwe, toenmalige vicepresident van sales en marketing bij Nintendo of America zichzelf voor: “My name is Reggie. I’m about kicking ass, I’m about taking names and we’re about making games.” Daarmee zette hij de toon voor wat een memorabele loopbaan zou worden, want Reggie werd min of meer het gezicht van de westerse tak van Nintendo en hielp het bedrijf enigszins af van het kinderachtige imago. Ook was hij regelmatig een lichtpuntje tijdens presentaties met toespraken over games als medium of sketches die we nooit meer zullen vergeten.

Denk aan de keer dat zijn ‘

’ voor Wii Fit, hij levend werd

door Bowser, veranderde in een

, Treehouse-werknemer Bill Trinen

(“Hey Bill, You’re Fired”), het

met voormalig president Satoru Iwata en vroeg wat er

is met mensen die geen 3DS hebben of willen. Helaas vertrok hij vorig jaar bij Nintendo en nam Doug Bowser zijn rol over, maar gelukkig hebben we een hoop goede herinneringen overgehouden aan Fils-Aime.

Dieptepunt: Power Glove

Lef en creativiteit hebben Nintendo ver gebracht, maar soms gaat het ook mis. Neem de Power Glove uit 1989, een grote handschoencontroller voor de NES. Naast verschillende programmeerbare knoppen diende de Power Glove ook als heuse motion controller voor games als Back Street Brawler. Dat is ook direct het probleem, want bewegingen werden verre van nauwkeurig opgepikt en knoppen indrukken was onhandig. De ondersteuning door games liet op z’n zachtst gezegd ook te wensen over en zodoende stierf de Power Glove een stille dood. Gelukkig hebben we er nog een goede

aan overgehouden.

Hoogtepunt: Aankondiging van Zelda: Twilight Princess

Een hoogtepunt dat nog bij velen in het geheugen staat gegrift, is de

van The Legend of Zelda: Twilight Princess. Fans waren enigszins verdeeld na Links uitstapje naar een cartooneske wereld in de vorm van Wind Waker, en werden tijdens E3 2004 prettig verrast toen aan het einde van Nintendo’s persconferentie een laatste trailer opdook.

Een trailer die – met een koormuziek op de achtergrond – een prachtige nieuwe Zelda-game toonde met eindbazen, grote vlaktes en een volwassen ogende Link in actie. Het publiek ging uit z’n dak en als kers op de taart verscheen geestelijk vader Shigeru Miyamoto met een zwaard en schild op het podium – precies in de houding waarmee Link de trailer eindigt. Het is een prachtig moment dat laat zien hoe magisch Nintendo’s persconferenties konden zijn.

Dieptepunt: Rechter Joy-Con en andere Switch-problemen

De Nintendo Switch is een fantastisch platform. Met name rond de lancering was er echter het een en ander mis met de kwaliteit van de hardware. Zo smolt bij enkele gebruikers de bovenzijde van de console dicht vanwege de hitte en maakte de dock bij sommigen krassen op het scherm. Vooral berucht was de rechter-Joy-Con, die veel te vatbaar was voor andere signalen en objecten. Nintendo maakte zelfs een aparte supportpagina aan en riep gebruikers op de Joy-Con terug te sturen ter reparatie.

Hoewel dat een uitstekende oplossing was, schiep dat geen hoge verwachtingen voor de levensduur van de Switch. Wellicht terecht, want ook nu geven veel gebruikers nog aan last te hebben van zogenaamde ‘Joy-Con drift’: een probleem waarbij de analoge stick zonder aangeraakt te worden input levert. Dat heeft vaak als gevolg dat personages in games één kant oplopen, wat gamen feitelijk onmogelijk maakt. Het zijn kenmerken voor een platform dat nu eenmaal niet zo robuust en duurzaam is als we van Nintendo gewend zijn, en dat is toch een beetje zonde.

Hoogtepunt: Nintendo DS

De DS verscheen in een tijdperk waarin Nintendo’s gloriedagen over leken te zijn. De Game Boy Advance deed het goed, maar kon de tegenvallende verkoop van de GameCube niet compenseren. Nintendo gooide daarom compleet het roer om en kwam met de DS: een handheld die duidelijk minder sexy en krachtig was dan de grote concurrent, Sony’s PSP. Dankzij toegankelijkheid voor ontwikkelaars, een relatief lage prijs en gewoon steengoede games – van Mario Kart DS en Pokémon HeartGold en SoulSilver tot GTA: Chinatown Wars - werd de DS tegen de verwachtingen in een groot succes. Er werden ruim 150 miljoen exemplaren van de handheld verkocht en het is daarmee, na de PlayStation 2, het bestverkochte game-apparaat ooit.

Dieptepunt: Nintendo 64-controller

Deze is controversieel, want veel N64-bezitters hebben goede herinneringen aan zowel het platform als de controller. Nintendo was immers de eerste van de grote consoleboeren die een analoge stick introduceerde. Achteraf gezien is de ‘drietandcontroller’ wellicht wat onhandig, in ieder geval in de handen van spelers die het meer standaard ontwerp van latere controllers gewend zijn. Want laten we eerlijk zijn: het speelse ontwerp van het apparaat valt op, maar het lijkt ook ontwikkeld te zijn voor mensen met drie armen. Tijdens games als Mario Marty 2 moesten spelers als een malle hun greep verwisselen om de juiste knoppen te bereiken en – hoewel het goede vingergymnastiek is – is deze manier van spelen omslachtig en vermoeiend.

Hoogtepunt: Switch

De Wii U was dus niet zo’n succes, maar dat was voor Nintendo extra motivatie om voor de zoveelste keer het roer om te gooien. Het resultaat is de Switch: een console en handheld ineen. Toen het concept lekte waren media en consumenten sceptisch over het apparaat. Hoe zien games er dan uit? En hoe zit het met de batterijduur? Uiteindelijk blijkt de Switch een briljant idee te zijn, dankzij z’n veelzijdigheid en uitstekende ondersteuning.

Een console-ervaring overal mee naartoe kunnen nemen is namelijk zeer indrukwekkend en in feite altijd een tweede controller op zak hebben komt vaker van pas dan je denkt. Het aanbod van games is daarbij meer dan uitstekend, met een fantastische rits aan first-party-titels, steeds betere ondersteuning van derde partijen en een gigantisch aanbod aan indiegames – er staan letterlijk duizenden spellen op de Switch eShop. De Switch is werkelijk een fantastisch platform, en een geweldige comeback voor Nintendo.

Dat was het eerste deel van de hoogte- en dieptepunten van Nintendo. Lees binnenkort deel 2.