Kijk bijvoorbeeld naar Metal Gear Solid 4, die zoveel meer mogelijk maakte. Niet langer werden we door de techniek tegengehouden. Je kon omrollen, voor dood spelen, de omgeving gebruiken om je tegenstander te misleiden... alles kon. De vernieuwing is briljant als je eens alle games achter elkaar speelt, zoals ik heb gedaan in deze zomer. Metal Gear Solid 1 is eigenlijk met goed fatsoen niet meer te spelen. De zéér beperkte controls halen je volledig uit de ervaring dat ‘jij’ Snake bent. Want Snake kan totaal niet wat ‘jij’ zou willen. Dat wordt in Metal Gear Solid 2 en 3 al beter, maar pas in 4 kan ik alles wat ik zou willen.
Of neem FIFA. Elke beweging is mogelijk. Je kunt Robben na-apen en vanaf een flank naar binnen trekken en 'm in de bovenhoek krullen. Niet omdat de ontwikkelaar expliciet die beweging heeft geprogrammeerd voor Robben, Emanuelson kan het ook. Gewoon, omdat ik als speler van het spel volledig in controle ben. Ook Custom Tactics zijn hier een voorbeeld van. Niet langer kan ik de AI de schuld geven van een slechte loopactie, of zwak verdedigen. Dat heb ik dan zelf verkeerd ingesteld met Custom Tactics. Even goed nadenken, constateren waar het fout gaat, tactiek aanpa en en ja hoor, de volgende wedstrijd lukt het wel. Ik ben volledig in controle.
Of kijk naar Uncharted 2. Fuck Heavy Rain, dit is pas een interactieve film. Je rustige wandeling in Tibet wordt opeens wreed verstoord door een chagrijnige gevechtshelikopter. Zonder laadtijden, zonder framedrops, maar een naadloze overgang en ultieme ervaring. Geen bewegingen die los van elkaar geprogrammeerd worden en met moeite door de console in kwestie aan één elkaar rijgt. Het klopt gewoon. Dit is zoals ‘ik’ zou bewegen in Drake’s geval. Dit is een actiefilm van het allerhoogste niveau, maar dan volledig interactief. Mi chien nog wel de meest perfecte game daardoor, het soort dat de pioniers in de jaren 80 voor ogen hadden.
En zelfs bij een wat meer low profile game als R.U.S.E kan ik eigen vrij weinig zeuren. Ja, het verhaal mocht wat beter en sommige acties zouden niet gescript mogen zijn, maar dat zijn futiliteiten. Punt is dat alles mogelijk is wat ik als generaal zou willen. Ik kan een hinderlaag leggen. Ik kan units voor de vijand verbergen. Ik kan de vijand voor de gek houden met een decoy. Ik wil het, ik kan het.
Uiteraard is dit moois allemaal mogelijk door de kracht van de moderne computers. Nog niet zo gek lang geleden hadden gamecharacters geen ogen, of bewegende mond (dat was me een vernieuwing joh, toen monden ineens bewogen in cutscenes. Damn!). Was er geen animatie voor het herladen van je wapen. Kon je in FIFA je tegenstander niet met een heel-to-heel uitkappen, panneren, de keeper pa eren en scoren. Wij werden als gamers in onze bewegingen en mogelijkheden beperkt door de ontwikkelaar, die weer werd beperkt door de techniek. Hierdoor waren games soms eigenlijk helemaal niet of nauwelijks interactief en had je als speler veel minder inbreng in het spel. Inmiddels zijn games steeds interactiever en ben je als speler volledig in controle. En dat is toch hoe games bedoeld zijn? Als interactief entertainment? Natuurlijk kan een stijl, genre of verhaal je niet aanspreken, of tegenvallen, maar de games an sich zijn technisch gezien al bijna perfect. Inmiddels is de sky the limit en het is afwachten of de Xbox 3 en PS4 net zulke veranderingen met zich meebrengen. Want eerlijk gezegd heb ik vrij weinig nog te wensen in games. Het is wachten tot zo’n briljant figuur uit de gamesindustrie ons weer overdonderd. Kojima, of de mensen van Naughty Dog, dat soort lui. Ik ben benieuwd of zij mij nog met heel veel betere games kunnen verra en. Ik hoop niet dat de Wii, Kinect en Move wanhoopsacties zijn van de drie consoleboeren die beseffen dat games inderdaad hun technische perfectheid naderen en op deze manier toch ons iets nieuws voor proberen te schotelen. Mijn afkeer tegen deze ‘nieuwe’ manieren van spelen, bewaar ik echter voor een volgende keer.
-Lars Cornelis is voormalig hoofdredacteur van Gaming Only en studeert Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Elk weekend haakt Lars in een column in op actuele gebeurteni en in de game-industrie of recente ervaringen in een game. Deze columns worden geplaatst op de grotere gamewebsites van de Benelux. Ook te vinden op Twitter: @LarsCor-