Hoe Ubisoft Assassin’s Creed nieuw leven kan inblazen

Het zal niet onopgemerkt zijn gebleven dat niet alle fans van de eerste delen tevreden zijn met de meer recente Assassin’s Creed-games. In dit artikel zetten we op een rijtje wat Ubisoft moet doen om de serie opnieuw te voorzien van een klassieker.

De Assassin’s Creed-serie had zijn ups en downs wat hoofdpersonages betreft. Iedereen herinnert zich het verhaal van de wraaktocht van Ezio Auditore Da Firenze nog wel, maar relatief suffe personages als Altaïr en Arno hebben toch een vieze nasmaak achtergelaten. Origins moet wat ons betreft goed kijken naar de meest succesvolle protagonisten uit de serie om een charismatische en wellicht hilarische sluipmoordenaar neer te zetten. Humor is immers niet uitgevonden ná het oude Egypte.

Ubisoft scoorde ook punten met het gebruik van twee personages. De rivaliteit tussen Evie en Jacob Frye uit Assassin’s Creed Syndicate kwam de dialogen ten goede. Origins kan hier makkelijk gebruik van maken. Het zou lonen om de personages nog uiteenlopender te maken, zodat spelers nog strategischer moeten nadenken over welk personage ze inzetten op basis van hun vaardigheden. Hoewel we graag zouden zien dat de hoofdpersonages een eigen smoel hebben, wordt het eigenlijk ook wel tijd om een eigen assassin te maken om mee rond te rijden op kamelen.

Dit jaar gaf The Legend of Zelda: Breath of the Wild les in het openwereldgenre, en we hopen dat Ubisoft tijdens de ontwikkeling op een aantal vergelijkbare ideeën is gekomen. Geef spelers de controle over het verhaal, schrap de helft van de iconen op het scherm en leg de spelers keuzes voor. De games van Ubisoft draaien tegenwoordig vooral om een online beleving met andere spelers, maar de serie zou er wellicht goed aan doen om juist een soloavontuur te leveren waarin je kunt gaan en staan waar je wilt. Dia betekent: geen coöp, Team Deathmatch of andere spelers die je imperium kunnen binnendringen om zongedroogde vis te stelen.

Origins heeft vanwege de setting de potentie om afscheid te nemen van achtervolgingsmissies, maar juist verhalen te vertellen die we nog niet kennen over het oude Egypte. De Sfinx van Gizeh en de Vallei der Koningen komen ongetwijfeld voorbij, maar op een toeristische attractie zit niemand te wachten. Introduceer spelers aan minder bekende invloedrijke personen uit de geschiedenis en toon het harde leven van de slaven die werkten tot de dood. Het verhaal hoeft niet lang te duren, als het de Egyptische setting maar maximaal benut.

De Assassin’s Creed-games begonnen met een zeer innovatief freerunningsysteem, waarbij het gevoel van over obstakels springen nog ontzettend fris was. De Ezio Collection die vorig jaar verscheen doet ons echter herinneren dat het zeker niet altijd koek en ei was. Zelfs in Syndicate doet Evie of Jacob zo nu en dan niet wat er verwacht wordt. In Origins hopen we daarom op controls die het freerunnen vloeiender dan ooit maken. Een toffe accessoire, zoals een lange zweep of wederom een vlieger, zou alles een stuk eenvoudiger maken.

Het spreekt daarnaast voor zich dat de game na een jaar extra ontwikkeltijd zo gepolijst mogelijk moet zijn bij lancering. Assassin’s Creed Unity heeft een paar geweldige, geweldig knullige video’s opgeleverd, maar dat heeft het imago van de serie behoorlijk beschadigd. Gelukkig was er weinig mis met Syndicate, dus hebben we er vertrouwen in dat Origins geen moeite heeft om de gezichten van Egyptenaren te renderen.

Waarschijnlijk het meest belangrijke aspect waaraan gesleuteld moet worden is de gameplay van Assassin’s Creed. Vele vervolgen hebben geprobeerd om de achtervolgingsmissies, de eagle vision-zoekmissies en de zwaardgevechten te vernieuwen, maar ze blijven bekende kost. Origins moet een risico nemen door drastische innovaties door te voeren, zoals daadwerkelijke stealth waarin je niet te zien bent in de schaduw (vergelijkbaar met Splinter Cell). Of survivalelementen die spelers rekening laten houden met de brandende zon of potentieel eetbare krokodillen.

Een aantal elementen zouden prima terug kunnen keren, maar dan wel op grotere schaal. In Assassin’s Creed Brotherhood was het bijvoorbeeld mogelijk om een stad in ere te herstellen door te investeren in basisvoorzieningen en andere architectuur. Het zou fantastisch zijn als de aankomende game dat idee neemt en het uitvoert op de schaal van het Egyptische rijk en spelers een eigen imperium laat bouwen. Of wat als sommige piramides vanbinnen immense kerkers zijn? Dergelijke platformpuzzels zouden een prima excuus zijn om de wallrun uit Prince of Persia weer terug te brengen.

Ook de dlc in Assassin’s Creed begint een lichte sleur te worden. De meeste uitbreidingen vertellen een zijverhaal en voegen wat content toe aan een al vrij omvangrijke game. In plaats daarvan moet Ubisoft kijken naar eigen dlc-uitbreidingen als Far Cry 3 Blood Dragon, een totaal krankzinnige game. In Origins zou Ubisoft de speler de krachten van een god kunnen geven en de elementen laten beheersen als een echte Avatar. Of laat spelers sprinkhanenplagen oproepen om vijanden de stuipen op het lijf te jagen. Andere wilde ideeën zijn een Mummy Horde Mode, het kunnen berijden van levende sfinxen, geweldige fata morgana’s en natuurlijk kattenvrienden die aan je zijde blijven.