De 100 beste games van het decennium – nummers 100 t/m 76

Als de klok op 31 december 12 uur slaat, zwaaien we niet alleen 2019 uit, maar nemen we ook afscheid van de jaren tien, het tweede decennium van de 21ste eeuw. Met nog een paar weken te gaan – en met ook nog de top 25 van 2019 én de top 100 van 2020 voor de boeg op Gamer.nl – is het hoog tijd om terug te kijken: wat waren de beste games van de afgelopen tien jaar?

Om antwoord op die vraag te geven stelde de meer dan dertigkoppige redactie van Gamer.nl een lijst met bijna 350 toptitels samen. Vervolgens werd er gestemd, gediscussieerd en hielden we honderd games over, in deze volgorde.

De regels? Simpel: elke game moet ergens in de jaren 2010 tot en met 2019 zijn verschenen. Remaster en remakes tellen niet, reboots uiteraard wel. Meerdere delen uit één serie mogen, als ze maar geweldig zijn.

Het gaat behalve kwaliteit ook om de impact die een game heeft gehad. Games gaan er technisch ieder jaar op vooruit, maar dat betekent niet per se dat nieuwe spellen ook daadwerkelijk beter worden – en een game die de wereld op zijn kop zette in 2012 kan veel relevanter zijn dan een soortgelijke game die zes jaar later precies hetzelfde trucje doet, maar dan net iets beter.

Asgard’s Wrath is een toffe actie-rpg die niet onder doet voor de groten binnen het genre, maar wat de game nóg indrukwekkender maakt is dat hij volledig is ontworpen voor virtual reality. Als we ooit vreesden dat vr slechts een gimmick zou blijven, is met Asgard’s Wrath definitief het tegendeel bewezen. De goed uitgedachte gameplay en besturing zorgen ervoor dat er maar weinig spellen zijn die je zo overtuigend in een spelwereld weten te plaatsen als deze game dat doet. Vergeet Skyrim VR; Asgard’s Wrath is op alle fronten de betere game en een toonaangevend voorbeeld voor toekomstige vr-titels.

Lees hier de review.b

De meeste moderne first-person shooters proberen spelers te overtuigen met een overdaad aan mogelijkheden, maar dat is aan Rainbow Six Siege niet besteed. In plaats daarvan legt het spel volledig de focus op gameplay en dat blijkt een schot in de roos. De multiplayerervaring is waar deze game op draait. De tactiek en spanning waarmee een potje gepaard gaan zijn van ongekend niveau en maken het spel eindeloos voor herhaling vatbaar. Bovendien worden trouwe fans op hun wenken bediend door de haast onbeperkte ondersteuning van Ubisoft. Daardoor is Rainbow Six Siege in de vier jaar sinds de release alleen nog maar beter geworden.

Lees hier de review.

Met de overweldigende populariteit van de eerste Counter-Strike in het achterhoofd was het te verwachten dat Valve op dit succes zou voortborduren. Met CS:GO wordt de bekende formule in een modern jasje gestopt, zonder daarbij af te doen aan de hoge kwaliteit van de oorspronkelijke game. Wie via Steam een simpele blik op de gebruikersaantallen voor de game werpt, ziet meteen hoeveel mensen het ook nu nog met grote regelmaat spelen. De populariteit die het spel kent is in al die jaren niet afgenomen. Counter-Strike was een monumentale game op het gebied van competitieve shooters; CS:GO is hier de logische evolutie van. De impact van deze succesformule negeren is simpelweg ondenkbaar.

Lees hier de review.

Guild Wars 2 laat op indrukwekkende wijze zien dat Blizzard niet het alleenrecht heeft op de mmo-rpg formule. De adembenemende spelwereld zit vol interessante queesten en verhaallijnen die worden gevormd door de acties van de speler, waardoor je keuzes in Guild Wars 2 meer impact hebben dan bij de meeste genregenoten. Het spel is ook nog eens bijzonder toegankelijk: er zijn geen abonnementskosten en spelers zijn te allen tijde vrij om met vrienden te spelen, ongeacht hun level of keuzes in personage. Dat maakt van Guild Wars 2 een game die de kernwaarden van zijn genre volledig omarmt en sociale interactie tussen spelers vooropstelt.

Lees hier de review.

Dat meeslepende verhalen en open werelden een prima combinatie zijn voor een actiespel, wordt door Far Cry 3 vakkundig bewezen. Het tropische Rook Island is een prachtige en uitdagende speeltuin waar spelers de vrije hand hebben hun avontuur vorm te geven, zonder dat daarbij de personages op de achtergrond verdwijnen. Sterker nog: Vaas Montenegro is absoluut een van de meest memorabele schurken die we in tijden hebben gezien en weet feilloos onder de huid van zowel protagonist Jason als de speler te kruipen. Het is niet verwonderlijk dat het ontwerp van deze goedgeschreven en ontzettend vermakelijke game sindsdien als uitgangspunt voor alle delen in de Far Cry-serie geldt.

Lees hier de review.

Als het ontwerpen van je eigen themapark de ultieme droom is, dan is Planet Coaster de manier waarop die in vervulling gaat. Doorpakkend op het succes van grote voorbeeld Rollercoaster Tycoon maakt Planet Coaster het ontwerpen van achtbanen makkelijker, overzichtelijker, uitgebreider en sensationeler dan in soortgelijke spellen. Niet eerder kregen spelers de kans parken te maken die zo fraai waren als de creaties die deze moderne pretparksim mogelijk maakt. Uren vliegen voorbij terwijl elk aspect van jouw eigen ultieme wonderland tot in de puntjes wordt afgesteld. Ieder decennium verdient een toonaangevende achtbaanbouwer – Planet Coaster is die van de jaren tien.

Lees hier de review.

Bij de aankondiging van No Man’s Sky werden grootse beloften gedaan die niet helemaal konden worden waargemaakt toen de game uiteindelijk verscheen. Aanvankelijk ontbrak het deze ambitieuze ruimtereis aan invulling en duidelijke doelen. Door die kritiek ter harte te nemen en het spel keer op keer te verbeteren heeft ontwikkelaar Hello Games van No Man’s Sky een prachtige ervaring gemaakt die met gemak voldoet aan de oorspronkelijke verwachtingen. Het universum van het spel is nu een plek die de moeite waard is om te ontdekken, vol met waanzinnige omgevingen, wezens en bezienswaardigheden die onophoudelijk om je aandacht vragen. Door die aanlokkelijke premisse én de knappe manier waarop de game zich heeft weten te revancheren, is een plekje op deze lijst dubbel en dwars verdiend.

Lees hier de review.

Even leek het erop dat Resident Evil de weg kwijt was: benauwende horror moest steeds meer plaatsmaken voor haast Call of Duty-achtige actie. Toen was daar Resident Evil 7, die doodenge landhuizen wederom een begrip maakte. Door terug te keren naar de essentie van het survivalhorrorgenre wist Capcom een van de betere delen uit de serie af te leveren. Wapens en munitie zijn weer schaars, vijanden zijn levensgevaarlijk en door het first-person camerastandpunt is de sfeer continu beklemmend. En dan ondersteunt het spel ook nog eens de Playstation VR! Om die ervaring te doorstaan moet je sterk in je schoenen staan, maar daarna kun je nooit meer terug. Resident Evil 7 met een virtualrealitybril op spelen is zenuwslopend, maar oh zo indrukwekkend.

Lees hier de review.

Als het met Batman lukte een ijzersterke spellenreeks op te zetten, waarom dan niet met iedereens favoriete webslingeraar? Met een bewezen blauwdruk op zak maakte Insomniac een geweldige Spider-Man-game die op geen enkel vlak onderdoet voor zijn concurrenten en uitstekend gebruikmaakt van het bronmateriaal. De liefde voor het personage maakt van dit superheldenavontuur een feest van herkenning, waarbij je keer op keer verwikkeld raakt in spectaculaire duels met Spider-Mans bekendste aartsvijanden. Maar een Spider-Man-game is natuurlijk zijn naam niet waardig als je niet vrij als de roodblauwe spinnenmans kunt rondslingeren – dat element geeft in dit spel het ultieme gevoel van vrijheid.

Lees hier de review.

BioShock Infinite is een regelrechte hoogvlieger. Verhaalgedreven first-person shooters die zo memorabel zijn als deze game zien we immers maar zelden. Het derde deel in de reeks verruilt de mysterieuze onderwaterwereld van zijn voorgangers voor een waanzinnige achtbaanrit door de zwevende stad Columbia. BioShock Infinite is namelijk onophoudelijk spannend, actievol en intrigerend. Het meeslepende verhaal wordt naadloos aan elkaar geregen door voortreffelijke shootersegmenten en een uitmuntend visueel design. De game heeft misschien niet de duistere toon van het de eerste twee delen, maar wel dezelfde hoge kwaliteit. De verrassende en fantastische ontknoping blijft ons nog lang bij.

Lees hier de review.

Iedereen die zich ooit heeft afgevraagd hoe het is om een ruimteshuttle te lanceren wordt aangeraden Kerbal Space Program eens te proberen. Ondanks de vele luchtige elementen en koddige Kerbals wordt het spel namelijk geprezen om zijn onverwacht correct gebruik van natuurkundewetten en weergave van de ruimtevaart. Het even zo uitdagende als charmante spel laat je stapje voor stapje het lanceringsproces perfectioneren, maar dat gaat wel gepaard met ontelbare onvermijdelijke catastrofale vluchten. Het gevoel van euforie wanneer een lancering vlekkeloos verloopt is onbeschrijflijk en enorm belonend. Dat maakt Kerbal Space Program een van de leukste en verslavende simulatiegames die we in tijden hebben gespeeld.

Lees hier de review.

We hebben er behoorlijk lang op moeten wachten, maar toen StarCraft 2 eindelijk het licht zag werden we beloond met een briljant staaltje science-fiction strategie. De singleplayercampagne is een meeslepend en grotendeels vrij in te vullen ruimte-epos; de multiplayer een nagenoeg perfecte strategische ervaring die het e-sportslandschap voor enkele jaren tekende. Weinig strategiespellen kennen zo'n goede balans tussen drie facties die zó veel van elkaar verschillen. StarCraft is dé game waar liefhebbers van het rts-genre van droomden en dat alles met het fantastische visuele design en oog voor detail zoals alleen Blizzard dat kan.

Lees hier de review.