Zombie Army 4: Dead War is eentonig griezelen

Hitler is verslagen, maar de oorlog tegen zijn halfdode leger duurt voort. Beetje bij beetje wordt Europa overgenomen door het zombieleger van de Duitse dictator. Tegen beter weten in probeert een georganiseerde groep overlevenden deze beweging te stoppen. Hun strategie: knal er zoveel mogelijk overhoop en stamp vervolgens op de lichamen. Na een aantal missies realiseert de groep dat er nog steeds richting wordt gegeven aan de zombies. Een stel fanatiekelingen proberen Hitler uit de hel te bevrijden, het is aan het verzet om dat te voorkomen.

Een lugubere sport

Van alle virtuele werelden is die van Zombie Army 4: Dead War misschien wel één van de luguberste. Overal waar je kijkt vind je dood en verdoemenis. Bloederige rituelen, verminkte lichamen, hakenkruizen, mutanten en biometrische zombietanks: je kan het zo gek niet bedenken of Rebellion heeft het in het spel gestopt. Het gaat zelfs zo ver, dat wanneer je de game pauzeert, er zombie-achtige stemmen uit je controller komen die dingen roepen als; ‘Where are you’ en ‘Come back’.

Zombie Army begon als spin-off van de bekende sluipschuttersgame Sniper Elite. Het is dus geen verrassing dat veel concepten van dat spel vrijwel klakkeloos zijn overgenomen, zo ook de gunplay. De besturing van de wapens voelt hierdoor echter wel vertrouwd en binnen de kortste keren land je headshot na headshot. Voordat je het door hebt, verandert dit in een sport an sich. Gelukkig erkent Zombie Army 4: Dead War deze sport en worden combo’s bijgehouden en wordt elk schot beoordeeld met punten.

Dit wordt pas echt interessant wanneer je de game in coöp-modus speelt. Vanaf dat moment doe je er alles aan om geen kogel meer te verspillen. Eén kogel per zombie verandert in twee zombies per kogel en een simpel schot door de borst kan niet meer door de beugel. Daarnaast leggen de spectaculairste kills het spel even stil, zodat de hele party kan meegenieten van een goed gecoördineerde schot. Aan het einde van elk hoofdstuk worden de punten vergeleken en krijgt de groep te zien wie er het beste heeft gepresteerd. Deze onderlinge competitie maakt het oneindig omleggen van zombies dragelijk en geeft de gameplay een prettige flow.

Rechttoe rechtaan

Eén van de grootste tekortkomingen van de Zombie Army-reeks is echter de reeks betekenisloze missies waar het spel je mee opzadelt. Helaas is Rebellion er wederom niet in geslaagd om meer diepgang en variatie te verwerken in de missies. Gedurende het verhaal komen spelers in aanraking met ruwweg vijf typen opdrachten. De éne keer ga je opzoek naar benzine, dan weer moet er een bloedfontein worden gevuld, dan moet er een bloodseal worden opgeheven. Meestal wordt er echter van je verwacht dat een bepaald gebied beschermt of zombievrij maakt.

Vaak wandel je van safehouse naar safehouse terwijl je onderweg een hinderlaag inloopt - na een paar uur gaat dat vervelen. Rebellion heeft wel zijn best gedaan om routes door de levels zo interessant mogelijk te maken. Zo zijn er verschillende verzamelobjecten te vinden en kan er worden gezocht naar weapon kits waarmee wapens geüpgraded kunnen worden. Van non-lineaire gameplay is verder echter geen sprake. Het is altijd duidelijk wat er gedaan moet worden en hoe je dat doet.

Achterhaalde gameplay en graphics

De game had in zijn geheel een stuk beter afgewerkt kunnen worden. Het is bijvoorbeeld behoorlijk vervelend dat je eerst twee keer tegen een muur aan moet lopen voordat je door een deur gaat. Daarnaast kan het zomaar gebeuren dat je wordt overrompelt door zombies, omdat je plots niet meer vooruit kan lopen vanwege een iets te grote kiezelsteen. Deze slordigheden voelen niet alleen overbodig, maar gaan ook snel op de zenuwen werken. De game wordt volledig gespeeld in derdepersoonsperspectief, en hoewel dit de spanning bevordert, zorgt het voor onoverzichtelijke situaties, bijvoorbeeld tijdens het sprinten. Doordat de camera erg dicht op de protagonist staat, is het tijdens het sprinten lastig om voorbij je eigen lichaam te kijken. Dat zorgt er vaak voor dat je onbewust een horde zombies tegen het lijf loopt. Deze groepen zijn overigens makkelijk om zeep te helpen met granaten. Het gooien van granaten gaat echter lang niet altijd soepel en ziet er knullig uit.

Bovendien verdienen de graphics van de ontploffingen en het vuur van de granaten zeker geen schoonheidsprijs. De Zombie Army-games onderscheiden zich zelden op visueel gebied, maar de kwaliteit van sommige gebouwen en animaties doet wel heel erg denken aan de vorige generatie consoles. Dat valt extra op tijdens tussenfilmpjes en takedown-aanvallen, die als een soort toneelstuk worden opgevoerd. Wat dat betreft is het misschien maar beter dat de game vrijwel volledig in het donker wordt gespeeld.

Rebellion levert met Zombie Army 4: Dead War helaas geen onverwachts pareltje af. Achterhaalde graphics, gameplay en slordigheidsfoutjes ondermijnen een verder goed doordachte apocalyptische wereld.. Het progressiesysteem houdt de game weliswaar langer dan gebruikelijk boeiend, maar de verveling slaat door de herhalende missies al snel toe.

Zombie Army 4: Dead War is vanaf 4 februari beschikbaar voor pc, PlayStation 4 en Xbox One.

Voor deze recensie is de game gespeeld op PlayStation 4.

Zombie Army 4: Dead War

5,5

Ondermaats

Conclusie

Zombie Army 4: Dead War weet het gevoel van een apocalyptische wereld goed over te brengen. Helaas wordt dit overschaduwd door repetitieve missies en matige graphics. Wat overblijft is een oppervlakkige zombiegame met veel uiteenspattende lichamen dat het moet hebben van ongecompliceerd coöpvermaak.

Plus- minpunten

Leuk co-op avontuur

lugubere post-apocalyptische wereld

upgrades

Veel van hetzelfde

achterhaalde graphics