Sommige gamers zal bovenstaand verhaaltje vrij bekend in de oren klinken. World War Zero is namelijk een Playstation 2 port van de in 2002 verschenen PC shooter Iron Storm. De PS2 versie werd tegelijk met de PC versie aangekondigd maar werd veelvuldig uitgesteld. Een mogelijke oorzaak van de vertraging van de port is dat 4X Studio, de ontwikkelaar van het origineel, van de aardbodem is verdwenen. Rebellion, de ontwikkelaar van onder andere Judge Dredd vs. Death, heeft de klus uiteindelijk geklaard. Iron Storm was geen onverdienstelijke titel maar werd een beetje onderdrukt tu en de vele toppers in het FPS genre op de PC. Op de Playstation 2 is dit genre heel wat minder verzadigd en met de originele setting, zou World War Zero nog wel eens aan kunnen gaan slaan. Maar dan moet het natuurlijk wel kwaliteit in huis hebben.
De Eerste Wereldoorlog anno 1964 is een originele setting die veel creatieve locaties en vindingen toe laat. Er is vooral gekozen voor een combinatie van typische elementen uit de Eerste Wereldoorlog, zoals loopgraven en mosterdgas, gecombineerd met uitvinden die later gedaan werden, waaronder helikopters en beter wapentuig. In World War Zero staat een heel arsenaal aan wapens tot je beschikking, al valt er weinig origineels tu en te bespeuren. We vinden pistolen, machinegeweren, een minigun, een snipergeweer, machinegeweren met zoommogelijkheid, raketwerpers, granaatwerpers en verschillende soorten handgranaten. Voor elk wat wils dus.
Met al dit speelgoed dien je in een vijftiental levels hordes tegenstanders om zeep te helpen. Deze tegenstanders bieden aardig wat weerstand al zal je, eenmaal je de kneep te pakken hebt, niet erg vaak meer het onderspit delven. De besturing van World War Zero is erg lekker en laat je met de linker analoge stick lopen en met de rechter om je heen kijken. De R1 knop gebruik je om te schieten en met de L1 knop kan je inzoomen indien het wapen dit toelaat. Met de L2 knop kun je snel tu en de laatste twee wapens wi elen, zodat je nooit echt in de problemen raakt. World War Zero voelt behoorlijk robuust aan, al raad ik je wel aan om zonder mika istentie te schieten, omdat het anders wel eens te eenvoudig zou kunnen worden.
De levels in World War Zero zijn vrij lineair opgebouwd al zijn er meestal wel meerdere wegen die tot je doel leiden of een aantal zijwegen die je optioneel mag verkennen. Ook bieden de locaties behoorlijk wat objecten om je achter te verschuilen wat meestal leidt tot leuke en tactische vuurgevechten. De locaties zijn behoorlijk gevarieerd. Zo kan je onder andere loopgraven, steden, militaire faciliteiten, een trein en zelfs de rijksdag als spellocatie verwachten.