De Zweedse ontwikkelaar Nordic Games is bekend van de We Sing-serie. Nu probeert het dezelfde doelgroep aan het dansen te krijgen met We Dance. Bij de game zit een dansmat voor het vlugge voetenwerk, maar er moet ook met de armen gezwaaid worden. Verheug je met de woorden ‘vlugge voetenwerk’ trouwens nergens op, want de dansleraren in We Dance hebben de lenigheid en souple e van een hardcore-fan op de dinsdag na Thunderdome.
De acht zwarte dansers waaruit je kiest, staan al in het menu op je te wachten. Het zijn hoekige schaduwen zonder gezicht, die alleen te onderscheiden zijn door de neonkleurige kledingstukken en de poses die deze kubistische silhouetten aannemen. Niet erg aansprekend.
Warming Up
Voordat je je speelmodus kiest en klikt op de danser die je wilt, wordt eerst gevraagd of je een warming up nodig hebt. Het is goed dat het wordt aangeraden, maar verwacht hier geen punten voor. Het spel houdt je bewegingen niet eens bij, dus je doet het puur voor jezelf. Even met de nek, de polsen en de enkels draaien en die lange ledematen buigen en strekken en je bent klaar voor de dans.
Stiekem was je voor die warming-up al klaar om te dansen, want dat is niet zo heftig als je hoopt. Je kunt kiezen uit makkelijk, gemiddeld en moeilijk. We Dance wordt niet echt moeilijker bij 'moeilijk', slechts iets minder saai. Makkelijk betekent dat je alleen je armen gebruikt, gemiddeld alleen je benen en dus de dansmat. Moeilijk wil zeggen dat je allebei tegelijk moet bewegen.
Een keer een liedje op makkelijk of gemiddeld doen en de keuze voor moeilijk is gauw gemaakt. Zo wordt er bij 'gemiddeld' in Chamillionaire's Ridin' steeds een langzaam en in herhaling vallend patroon gewandeld met de voeten, terwijl je je armen niet hoeft te gebruiken. 'Moeilijk' brengt wel wat verandering, maar houdt slechts in dat je naast het voetenwerk met je armen rap-bewegingen maakt. Het mag duidelijk zijn dat dit geen raketwetenschap is, maar mocht je het toch lastig vinden, dan is er de Dance School om wat pasjes te oefenen.
Enigmatig
Echter doet de dansleraar daarin hele andere dingen voor dan je volgens de pijlen en voetstapjes moet doen en staat er geen timing bij, dus je leert er weinig van. Dat is sowieso een probleem in We Dance. In welke modus je ook danst; je kunt niet zien of je iets fout doet en wat dat dan is. Hoe je vervolgens zorgt dat je meer punten scoort voor hetzelfde nummer, blijft dan ook een compleet raadsel. Alleen als je iets goed uitvoert, verschijnt er 'Good' of 'Perfect' in beeld.
We Dance heeft eigenlijk enkel een carrièremodus..Er is wel dansles en een Party-modus, maar verder zijn er geen andere manieren om de dansmatgame te spelen. Aan de carrièremodus is helaas weinig carrière aan, want je gaat niet omhoog in gradatie en je kiest zelf je nummers en moeilijkheid. Er wordt wel apart bijgehouden hoe goed je voeten- en armenwerk is, maar in elk liedje mondt dit in hetzelfde herhalingsriedeltje uitvoeren.
Wie ooit een paar seconden van de televisieshow So You Think You Can Dance heeft gezien, moet deze bij het spelen van We Dance direct vergeten, want naar spectaculaire bewegingen kun je fluiten. We Dance heeft nog nooit van poppin' of lockin' gehoord, laat staan moderne dans. Erg jammer, want er zit ritmisch gezien veel variatie in de nummers. Van het springerige Saturday Night van Whigfield tot de schokkerige rocksong Eye of the Tiger van Survivor.
Diverse tracklist
Dat is dan weer wel positief aan We Dance: we worden niet doodgegooid met de Rihanna's en Lady Gaga's van deze wereld. Er is juist aandacht voor oudere nummers en popliedjes van nu die nog niet grijsgedraaid zijn. Een voorbeeld daarvan is Jay Sean met Down, maar ook Neerlands' trots Chuckie met Let The Ba Kick In Miami Girl is van de partij. Houd je meer van golden oldies, dan dans je op B-52s met Love Shack of Jive Bunny met Let's Twist Again.
Helaas gaan de leuke nummers verloren in de manier waarop je score wordt berekend. Je ziet na het nummer wel hoeveel punten je hebt en of je een highscore hebt gehaald, maar dat is vervolgens nauwelijks meer terug te zien. Elke keer dat je weer door je tracklist heenbladert, lijkt het net alsof je het spel nooit eerder hebt gedaan. De enige plek waar scores worden bijgehouden, is het scorebord. Daar moet je speciaal naartoe navigeren en het is geen oneindige lijst, dus er gaan al gauw een hoop gedanste highscores verloren.
Tergend
Dansen is een bevrijdende manier van bewegen en een game kan daarbij helpen door je nieuwe moves te leren en je mi chien zelfs wat strakker in je vel te krijgen. Met tergend saaie dansbewegingen, in herhaling vallende danspasjes en een slecht scoresysteem, staat We Dance echter voor alles wat dansen niet moet zijn. We zullen het niet vaak zeggen, maar in dit geval kun je beter de radio aanzetten dan de Wii.