Wario begon ooit in 1992 als de eindbaas voor Mario in Super Mario Land 2. Hij was totaal het tegenovergestelde van de bekende loodgieter, maar werd zo'n leuk personage gevonden dat hij eigen games kreeg zoals de Wario Land serie. Vanaf 2003 ging de slechterik ons echter bezighouden met minigames, of beter gezegd: microgames. Op de GBA kwam Wario Ware Inc. uit, welke later werd geport naar de Gamecube. Ook de DS kreeg een deel en nu is het de beurt aan de Wii met WarioWare: Smooth Moves.
Het verhaal van Smooth Moves is compleet onbelangrijk, maar het is toch geinig genoeg om te vermelden. Lang, lang geleden kwam er een Wii-afstandsbediening uit de hemel zetten. De mensheid ontving de 'Form Baton' met alle dankbaarheid, er werd zelfs een tempel voor opgezet. De singleplayer van Smooth Moves start je wanneer Wario naar de tempel snelt om een vogeltje te grijpen die zijn gebakjes heeft gestolen. Daar aangekomen grijpt hij echter mis en heeft hij de Wii-mote in handen. De tempel is alleen goed beveiligd, want er komt direct een gigantische steen, zoals in de Indiana Jones films, op Wario af rollen.
Om van de steen te ontsnappen, begint het concept wat de hele singleplayer aanhoudt. Je moet microgames van drie seconden per stuk tot een goed einde volbrengen. Je hebt vier levens en elke keer als je faalt in een microgame, gaat er een leven af. Elke rits microgames eindigt met een eindbaas, wat vaak een wat uitdagender en langer spel is. Wanneer Wario ontsnapt is verschijnt een kaart van de stad met een aantal nieuwe personages. Elk personage heeft weer een eigen verhaaltje, met een eigen rits aan microgames. Speel je met succes, dan verschijnen er op de kaart weer meer personages. In totaal zijn er elf series aan microgames vrij te spelen.
De games zijn er werkelijk in allerlei soorten en maten en de een is nog maffer dan de ander. Het zijn er meer dan 200 stuk, in dezelfde stijl die we nu wel gewend zijn van de serie. Dit is zonder enige twijfel een positief punt. Zelfs in de singleplayer lig je al constant in een deuk door de extreem droge humor en maffe spelletjes. Het is dan ook het enige spel waarin je met een Wii-afstandsbediening een olifantenslurf simuleert terwijl je bananen in een gigantische paarse neus schiet. Elk spelletje heeft die mafheid, en afgezien van de eindbazen, duren ze stuk voor stuk niet langer dan drie seconden.
Het is onmogelijk om alle 200 spelletjes te beschrijven met een paar woorden, omdat ze allemaal zo verschillend en uniek zijn. Je moet auto rijden, neuspeuteren, met een ballonnetje vliegen, scheren, nog wat neuspeuteren, een vrouw van de dood redden, een gebit plaatsen en nog eens wat neuspeuteren. Speciale notie voor de collectie aan Nintendo-spelletjes waarbij je als Mario tegen een blok springt om muntjes te verzamelen, bij Pikmin met een gigantische slak over de pikmin moet rollen, met Animal Cro ing moet vi en en met Nintendogs een pootje moet geven. En nog veel meer games komen terug, zoals Zelda: The Wind Waker, Starfox en Metroid Prime. Genieten geblazen!
Waar Nintendo met Smooth Moves natuurlijk helemaal los mee kon gaan, is de besturing. De Wii-afstandsbediening kan op zoveel originele manieren worden vastgehouden en WarioWare laat al een hele rij zien. Voor elk spelletje krijg je te zien welke houding je met de Wii-mote aan moet nemen en elke houding wordt voordat je het voor het eerst gebruikt uitgelegd. Het spel start met enkel de 'Remote Control', wat de simpelste manier is om de remote vast te houden. Al snel krijg je ook de 'Umbrella' waarbij de afstandsbediening rechtop gehouden wordt zodat je bijvoorbeeld een insect kan platslaan.
Met 'The Handlebar' kun je vervolgens een ballon oppompen en met 'The Chauffeur' auto rijden. Allemaal logische dingen natuurlijk. Het wordt raarder wanneer je met 'The Mohawk' de controller op je hoofd moet houden, of als 'The Elephant' het ding voor je neus moet zetten als een olifantenslurf zodat je daarmee appels kunt plukken. Het spel doet zelfs een Red Steel met 'The Samurai' waarbij je als eindgevecht een heel zwaardgevecht moet winnen. De meest aparte houding is nog wel 'The Discard', waarbij de afstandsbediening met de voorkant naar onder op tafel gelegd moet worden. Je moet dan binnen de tijd de telefoon oppakken of iets dergelijks. Bijzonder origineel, maar niet altijd even handig in combinatie met het polsbandje. Het zijn in totaal 19 verschillende houdingen die je onder controle moet zien te krijgen.
Het is natuurlijk de vraag in hoeverre dit concept van de drie seconden durende spelletjes werkt op een console die thuis staat, maar de humor en de afwi eling kun je niet ontkennen. De singleplayer is het geinig voor even, maar daar draait Smooth Moves niet om. WarioWare straalt in de multiplayer en dan is het bijna bizar dat je eerst de hele singleplayer uitgespeeld moet hebben totdat je met meerdere spelers aan de slag kunt. De meeste zullen het spel toch kopen om met elkaar te spelen en als je dan al je vrienden uitgenodigd hebt om te spelen, zul je raar kijken wanneer er helemaal geen multiplayer mode is. Dan maar met elkaar die singleplayer doorspelen en zo lang is die gelukkig niet.
De multiplayer heeft verschillende modes, maar het is altijd de bedoeling om zoveel mogelijk microgames tot een goed einde te brengen. Je speelt omstebeurt en de afstandsbediening moet dus doorgegeven worden. De modes kunnen met tot twaalf spelers tegelijk gespeeld worden en je kunt de chaos dan wel bedenken wanneer die spelletjes maar drie seconden duren en je constant de afstandsbediening door moet geven. De spelletjes worden verrekte snel achter elkaar gespeeld.
Qua multiplayer is er dan nog de Bomb mode, waarbij de afstandsbediening een bom is welke doorgegeven wordt na het succesvol halen van een microgame. Ook de Balloon mode lijkt hier op, alleen zullen de andere Mii’s een ballon opblazen terwijl jij speelt. Knapt de ballon terwijl jij bezig bent, dan ben je af. In de Survival mode, waarbij je Mii’s rondvliegen als engelen, krijgt iedere speler willekeurig een microgame te verduren. Door het goed volbrengen van deze games spaar je levenslijnen voor de laatste ronde. Aan het eind hangt iedereen aan die touwen welke één voor één doorgeknipt kunnen worden. De grap is dat je niet kunt zien van wie je het touw doorknipt. Diegene waarbij het laatste touw sneuvelt, komt terecht bij de hongerige krokodillen.
Gelukkig biedt Smooth Moves ook nog andere gameplay naast de microgames in single- en multiplayer. In de singleplayer kun je verschillende challenges te doen. Zo kun je een hele rits aan balanceer trucs doen, waarbij er blokken naar beneden vallen die jij moet opvangen met een plankje. Maar je kunt ook proberen zoveel mogelijk punten te halen met het schieten van blikjes, of het beklimmen van een toren door met een balletje stenen kapot te slaan. In multiplayer kun je darten, wat erg leuk is uitgewerkt. Ook zul je op een gegeven moment de Nunchuck moeten aansluiten wat in het spel ‘The Balance Stone’ genoemd wordt, zodat je ook nog tegelijk kunt spelen. Er is één serie microgames die hier gebruik van maakt, maar je kunt ook tegelijk een parcours afleggen waarbij de een de Nunchuck en de ander de afstandsbediening vasthoudt.
WarioWare Smooth Moves is een flinke verzameling aan microgames die wellicht niet zo geschikt is voor een console. Toch weet het spel te overtuigen door de bijzonder originele manieren waarop de Wii-afstandsbediening gebruikt wordt en de bizarre humor, waardoor je constant met elkaar in een deuk ligt van het lachen. Koop het spel alleen wel voor de multiplayer, want dat is waar WarioWare straalt. De singleplayer is geinig, maar wanneer je niet vaak vrienden over de vloer hebt, zal het spel snel in de kast terecht komen. Komen die vrienden wel, dan is Smooth Moves een spel dat je elke keer weer pakt, omdat je zeker weet dat je dan een leuke avond zult hebben.