Transformers Devastation is de ontlading na dertig jaar wachten op het moment waarop we zelf in de huid kunnen kruipen van een Transformer. Een Generation One Transformer, om precies te zijn. Voor ons en voor vele anderen blijft Generation One dé mooiste periode uit de rijke Transformer-geschiedenis. Een mening die we gelukkig delen met Platinium Games, want de ontwikkelaar heeft de originele animatieserie tot in detail nagebouwd op de console.
Platinum Games bracht ons eerder Bayonetta, Vanquish, Mad World en Metal Gear Rising: Revengeance. Van die titels dienden vooral Bayonetta en Metal Gear Rising duidelijk als inspiratiebron voor Transformers Devastation. Alle drie spelen als pure vechtgame, met daarin een aantal andere elementen verwerkt.
In Transformers Devastation kruip je in de huid van een van de vijf speelbare Autobots (Optimus Prime, Bumblebee, Wheeljack, Sideswipe en Grimlock) en beuk je in op een hele rits aan bekende en minder bekende Decepticons. Een simpel recept, maar in een Transformer-jasje o zo heerlijk. De game leunt zwaar op mêlée-gevechten, gecombineerd met wat langeafstandswapens én de mogelijkheid om op ieder moment te transformeren naar je voertuigvorm (in het geval van Grimlock naar zijn Dinosaurus-vorm). De game kent verder weinig grote gameplay-verra ingen en leunt zwaar op het aaneenrijgen van de juiste combo’s en timing van je dodges om zo de tegenstanders op de knieën te krijgen.
Combo-deal
Wie Platinum Games-games heeft gespeeld, weet dat juist die combo-gameplay bij goed in elkaar steekt. Transformers Devastation weet je al snel mee te slepen in een geweldig tempo van klappen uitdelen, aanvallen ontwijken en op het juiste moment toeslaan met speciale aanvallen. De game doet dit zelfs zo goed, dat je bij ieder gevecht bijna in een trance terecht komt, waaruit je pas ontwaakt als iedereen op de grond ligt, of jouw eigen autobot ter aarde stort. Ondertu en vliegen de ijzeren bijlen, dubbele zwaarden, sloophamers, plasmakogels en raketten als een dolle in het rond en worden de gevechten steevast begeleid door een waar ballet van licht- en geluidseffecten.
Bovendien is het transformeren naar je voertuiggedaante geen domme gimmick. Juist de transformatie zorgt voor de perfecte afsluiting van een combo, een speciale aanval of voor de juiste wapens om door alom aanwezige schilden en gesloten poorten te beuken. Uiteindelijk ben je het grootste gedeelte van je tijd aan het beuken in robotvorm, maar de momenten waarop je verandert naar je voertuig maken dat gevoel van de Generation One-animatieserie helemaal compleet. Zo te bezien dient die transformatie voor een dubbel doel.
Dat het transformeren al zo prettig werkt, is slechts een van de vele voorbeelden die aantoont dat Platinum Games uitermate goed begrepen heeft waar de fans al jaren op wachten. Zo werd voor de game een groot gedeelte van de originele cast van de Generation One-serie opgetrommeld (met onder meer de originele stemacteurs van Optimus, Grimlock en Bumblebee), maar werd ook veel aandacht besteed aan de muziek en geluidseffecten. Strakke gitaarrifjes tijdens de gevechten en de bekende computergeluidjes tijdens een transformatie, het zit er allemaal in.
De Transformers zelf zien er, dankzij de cel-shaded graphics en de op het eerste gezicht wat gedateerde engine, eigenlijk perfect uit en zijn met oog voor detail gemaakt. In die zin is Transformers Devastation één lange trip in het verleden, naar die vroege zondagochtenden waar we, gehesen in een stoere pyjama, op de bank keken naar de strubbelingen van Optimus en Megatron.
More than meets the eye
Maar hoe verblind we soms ook zijn door onze drang naar vervlogen tijden, het is onmogelijk een oogje dicht te knijpen voor de tekortkomingen van Transformers Devastation. Want buiten een schitterend Transformer-jasje en een geweldig vecht/combo-systeem heeft Platinum Games niet bijzonder veel unieke en weldoordachte elementen toegevoegd. Integendeel. Zo voelt de spelwereld, ondanks dat de makers zich nog best gehouden hebben aan de oude stijl van weleer, bijzonder saai en leeg aan. Het helpt daarnaast niet dat veel omgevingen te klein zijn én gekopieerd worden en je al na een uurtje het gevoel hebt dat je alles wel hebt gezien.
Dat geldt overigens ook voor de generieke tegenstanders waar je doorheen moet knokken om de verschillende eindbazen te bereiken. Eindbazen die op hun beurt weer zo indrukwekkend zijn dat ze een hoop goed maken. Al binnen een kwartier spelen sta je oog in oog met Devastator en niet veel later met Megatron – hoe Transformers wil je het hebben? De eindbazen vragen overigens een niet al te afwijkende aanpak van wat je daarvoor ook al deed, maar blinken vooral uit in sterke aanvallen en een bijzonder lange adem. Platinum Games probeert daarnaast wat variatie toe te voegen met wat secties waarbij de game verandert in een platformer of een on-rails shooter. Maar die onderdelen zijn zo mager uitgewerkt dat ze je eerder uit je flow halen dan dat ze helpen om het spel intere ant te houden.
De wat armoedige poging om de game een leveling- en crafting-systeem mee te geven spant echter de kroon en voegt, naast frustratie, eigenlijk niets toe. Als Platinum Games ervoor had gekozen om je Autobots automatisch te laten levellen op een paar verschillende attributen: prima. Helaas zit je vaak minutenlang te kijken naar een paar menuutjes waar eigenlijk bar weinig gebeurt. Vooral het crafting-systeem (Synthesizing) voor wapens oogt onduidelijk en bovendien voel je eigenlijk weinig verschil tu en de wapens wanneer je aan het knokken bent.
Onderaan de streep is Transformers Devastation een zeer vermakelijke game die in zijn kern een geweldig vechtsysteem herbergt. Het Transformers-jasje zit de game als gegoten en voelt nergens nep of overdreven aan. Zelfs zonder kennis van de Transformers-franchise kun je nog best plezier beleven aan de game, al zullen fans van het eerste uur iets minder letten op de nadelen en de game zien als de ideale manier om eindelijk zelf een urenlange tv-aflevering van hun favoriete animatieserie te beleven.
Transformers Devastation is nu verkrijgbaar voor pc, PlayStation 4, PlayStation 3, Xbox One en Xbox 360. Gamer.nl testte de game op PlayStation 4.