Thief - Sluipt naar de middenmoot | Gamer.nl

Thief - Sluipt naar de middenmoot | Gamer.nl

EA Sports heeft een gratis FIFA 14 Ultimate Team: World Cup-modus aangekondigd voor FIFA 14.

Er zijn momenten dat alles aan Thief klopt. Als je met je waterpijl een fakkel dooft, daarmee een wachter van zijn plek af lokt en vervolgens door de deur die hij bewaakte naar binnen glipt, giert de adrenaline door je lijf. Vooral als je die wachter onderweg ook nog van zijn portemonnee hebt beroofd. Op zulke momenten vereenzelvig je je echt met die twee handen op je scherm. Het zijn jouw handen die langs de rand van een schilderij voelen op zoek naar geheime schakelaars of een kaars uitwapperen om de schaduwen te verspreiden. Jij bent Garrett, de meesterdief.

Thief toch op

Het is dan ook bijna knap te noemen dat Thief je zo ontzettend vaak uit die ervaring weet te halen. De game zit vol onlogische besli ingen waardoor je je steeds weer bedenkt dat je helemaal geen meesterdief bent, maar gewoon een spelletje aan het spelen bent waarvan de regels soms onbegrijpelijk zijn. Waarom kun je de ene fles wel gebruiken om wachters af te leiden, en de andere niet? Waarom kun je niet de sloten van elke deur openen, maar alleen van die huizen waarvan de game het toestaat? Waarom zijn wachters gelijk alert als ze een lijk vinden, maar vinden de klanten van een bordeel het kennelijk doodnormaal als je een vijand voor hun ogen neer mept? Hoe weet Garrett achter welk raam er niemand thuis is en hij veilig kan inbreken als je er niet doorheen kunt kijken? Waarom kun je eigenlijk niet door een raam heen kijken?

De grootste boosdoener is toch wel The City zelf, de meest verwarrende stad ooit gebouwd. Het gebied is opgedeeld in verschillende kleine delen die van elkaar gescheiden worden door tergende laadschermen. Je weet trouwens nooit wanneer er weer een nieuw stuk moet worden ingeladen: als je een raampje openbreekt kan daar een kleine kamer achter schuilen, of een heel nieuw gebied waar je weer tien seconden op moet wachten. The City is bovendien zo onlogisch vormgegeven dat zelfs de slechtste stedenbouwer zich even achter zijn oren zou krabben. Het is meer een aaneenschakeling van doolhoven dan een stad. Wij besloten op een gegeven moment om onze Garrett niet te upgraden, alleen maar omdat we het juiste winkeltje niet meer konden vinden.

Verhaaltechnisch

Ook het verhaal weet zijn ritme niet te vinden. Garrett komt in de problemen als hij samen met zijn onstuimige protegé Erin op pad gaat. De opdracht is om een magische steen te stelen, maar het gaat al snel mis en het meisje landt bovenop een groep monniken die net met een duister ritueel bezig zijn. Het verdere verloop laat zich raden – zou Erin door het ritueel een vreemde kracht in haar lichaam hebben? Nee toch zeker? – en wordt nergens zo intere ant als wij in onze preview nog hoopten. Dat is extra jammer omdat de originele Thief-games uitblonken in bovennatuurlijke verhaallijnen waarin meerdere religieuze facties streden om Garretts affectie. In deze reboot is het totaal onbevredigende einde al na 8 tot 10 uur bereikt. Serieus, de tergend slechte conclusie van het verhaal wist op de valreep nog een half puntje van ons cijfer af te snoepen.

Daarnaast zijn er nog talloze technische mankementen om je aan te ergeren. De framerate hapert soms zonder enige reden, gek genoeg vooral in de cutscenes. Daarbij zie je soms zelfs nog textures ingeladen worden, toch apart met al die kracht van de next-gen consoles. Ook de audio gedraagt zich behoorlijk vreemd. Zo worden belangrijke gesprekken ineens overstemd door achtergrondmuziek of een conversatie tu en twee wachters. Verder verdween de omgeving een keer plotseling nadat Garrett een vijand neersloeg, waarna hij in het niets naar beneden stortte.

Sluippuzzels

Thief zit vol kleine en grote fouten die de ervaring in de weg zitten. Toch kunnen we niet ontkennen dat de game over het algemeen best leuk is om te spelen. Wie alle elementen die van dit spel een geheel proberen te maken vergeet en de levels en optionele mi ies benadert als lo taande sluippuzzels, kan hier dan ook een hoop plezier aan beleven.

Elk level is zorgvuldig opgebouwd en geeft je de mogelijkheid om op verschillende manieren de eindstreep te halen. Eenmaal bij je doel aangekomen zie je ineens nog meer routes waarmee je op dit punt had kunnen komen. Dat de wachters en andere vijanden niet zo slim zijn, maakt in deze mi ies dan niet zo veel uit. Het zijn objecten die je moet ontwijken, geen vijanden waarmee je moet duelleren. Bovendien zijn ze snugger genoeg om openstaande deuren en kluizen op te merken en te onderzoeken. En als je een lichaam open en bloot in een gang laat liggen, heb je binnen de kortste keren een zwaard in je nek.

Pas je aan

Thief geeft je daarnaast genoeg te doen. Het verhaal is sneller uit te spelen dan we hadden gedacht, maar er zijn nog tientallen optionele mi ies die je kunt aannemen. Ook zijn er de Challenge Modes, waarin je een highscore probeert neer te zetten door zo snel mogelijk allerlei waardevolle te spullen te jatten. En dan heb je nog de aanpasbare moeilijkheidsgraad waarmee je je ervaring compleet kunt veranderen. Zo kun je de tu entijdse saves uitzetten, Garrett minder snelheid geven of jezelf uitdagen met Iron Man, waarbij je het hele spel opnieuw moet beginnen als je gefaald hebt.

De mate waarop je het spel kunt aanpa en is sowieso een lichtend voorbeeld voor andere games. Erger je je aan de minimap, de immer aanwezige waypoints die je de weg wijzen of de cro hair in je scherm? Geen probleem, je kunt ze gewoon uit zetten. Ook nieuwerwetse toevoegingen als de vrijwel overbodige Focus-vaardigheid, waarmee interactieve objecten in de wereld blauw oplichten en je bijvoorbeeld sneller sloten kunt openen, zijn makkelijk uit te schakelen.

Thief is een rotzooitje, een mengelmoes van goede en slechte ideeën die totaal niet bij elkaar komen om een geheel te vormen. Toch lukt het de game om je adrenaline aan de gang te krijgen als je onopgemerkt door de straten weet te glippen. Het stelen van spullen gaat aanvoelen als een tweede natuur: je speurt door andermans persoonlijke eigendommen alsof je nooit anders hebt gedaan. Jij bent Garrett, de meesterdief, en zolang je niet teveel vragen stelt is dat best leuk.

Deze game is getest op een Playstation 4.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou