Iedere dief in Londen, van kruimel- tot meester, zweet sinds kort peentjes. Een nieuw beveiliging ysteem dat diefstal volledig onmogelijk moet maken in de in steampunk-stad wordt over exact honderd dagen geïnstalleerd. Er zit niets anders op voor iedere rover dan zo snel mogelijk zoveel mogelijk buit te maken en vervroegd met pensioen te gaan.
De honderd dagen die de dieven nog hebben om in vrijheid te stelen vertalen zich in het spel naar honderd pogingen om zoveel mogelijk geld naar binnen te harken. De levels waarin dit gebeurt worden op een willekeurige manier samengesteld, waardoor een pakhuis, villa of kluis nooit twee keer exact hetzelfde is opgebouwd.
Upgraden geblazen
Op dit gebied doet The Swindle een beetje denken aan games als Spelunky en Rogue Legacy, die met steeds anders in elkaar stekende levels constant weten te verra en. Net zoals laatstgenoemde heeft The Swindle ook een upgradesysteem waarmee na een beetje investeren robotbewakers omzeilen en meer geld stelen steeds makkelijker wordt. Een sterkere aanval of de mogelijkheid om computerterminals te hacken zorgen ervoor dat de dief steeds sneller en effectiever een gebouw leeg kan roven zonder ontdekt te worden.
Betrapt worden tijdens een heist is een serieus probleem, want zodra de alarmbellen rinkelen is iedere bewaker extra alert en verschijnen er binnen enkele minuten speciale agenten die de dief onmiddellijk morsdood slaan. Het loodje leggen zorgt ervoor dat de buit en daarmee ook een dag voor diefstal verloren gaat. Na gesnapt te worden is snel terugrennen naar de pod die de dief in kwestie naar zijn thuisbasis brengt hierbij e entieel. Het is daarom ook zo kwalijk dat de game op dit punt juist tekort schiet.
Met name in het begin gaat het verdienen van upgrades nog heel erg traag en beschikt de dief dus nog niet over de upgrades die zijn leven wat makkelijker maken. Tijdens menig ontsnapping blijkt dat besturing en de manier waarop het personage bewegen niet gemaakt zijn voor deze hectische momenten. Blijven haken achter randjes en aanvallen die niet geregistreerd worden zorgen ervoor dat een mislukte inbraak vooral voelt als de schuld van het spel en niet van speler. Een ervaring die spellen zoals Spelunky en Rogue Legacy eigenlijk ten alle tijden weten te vermijden door je volledige en exacte controle te geven.
Genoegen nemen met een kwart van de buit
Daarbij komt ook nog eens kijken dat het spel met iedere dag net iets lastiger wordt, of er nu een succesvolle kraak is volbracht of niet. Dat door de willekeurigheid de plaatsingen van camera’s, vallen en steeds sterker wordende bewakers niet altijd even gelijkmatig is, zorgt er weer voor dat een dief soms maar genoegen moet nemen met een kwart of zelfs minder van de mogelijke buit.
Direct de confrontatie aangaan is hoe dan ook geen goed idee in de wereld van The Swindle. Als dief kun je het zicht van de robotbewakers zien en ze met een ferme klap uitschakelen. Er is ook een speciale knop om te sluipen waardoor oplettende robots ook geen voetstappen horen. Valstrikken zoals mijnen en puntige stekels vragen om een andere aanpak, maar zijn als de besturing niet in de weg zit ook prima te overkomen.
Waar andere games de soms keiharde afstraffing van willekeurige levels hebben weten te verheffen tot een kunst, voelt The Swindle net te vaak te rommelig en onzorgvuldig aan. De game heeft overduidelijk goede ideeën die steeds meer naar voren komen naarmate er meer vaardigheden en gebieden worden vrijgespeeld, maar schiet ook veel tekort. Vooral die te lo e besturing gooit roet in het eten van de dief door niet de benodigde precisie te bieden.
The Swindle is nu verkrijgbaar op Steam voor 14,99 euro.