The Surge 2 is een vlotte maar veilige actie-rpg

The Surge 2 is een vlotte maar veilige actie-rpg

De formule van de Dark Souls-reeks heeft zich de laatste jaren stevig genesteld in actie-rpg's. Ook ontwikkelaar Deck13 Interactive maakt er graag gebruik van. Niet in één, maar zelfs in twee verschillende games: Lords of the Fallen en The Surge. Van die twee pakte laatstgenoemde het beste uit, dus is het niet zo vreemd dat die titel nu als eerste een vervolg krijgt.

The Surge 2 pakt de draad op waar zijn voorganger eindigde. Niet alleen wat betreft het verhaal, maar ook met betrekking tot de gameplay volgt dit dit tweede deel de gebaande paden. Als bewoner van het dystopische Jericho City vecht je je een weg door alles en iedereen met een verscheidenheid aan bijeengeraapte wapens en uitrustingen. Dat arsenaal verzamel je door je tegenstanders daarvan afhandig te maken - net zoals van hun ledematen. Je kunt je aanvallen wederom op verschillende delen van het lichaam richten om op die manier de juiste onderdelen voor nieuwe bewapening te verzamelen.

 

Chirurg of slager?

Het ontwapenen van je medebewoners vereist wel enige strategie. Niet alleen is het essentieel om het juiste lichaamsdeel aan te vallen, maar ook om de juiste aanval te gebruiken. Zo hebben verticale slagen veel minder effect wanneer je probeert een vijand van zijn been te ontdoen. Daarnaast tref je soms geduchte tegenstanders waarbij het vooral zaak is ze zo snel mogelijk uit te schakelen. In zo’n situatie heb je niet de luxe om op hun bepantserde middenrif te rammen terwijl hun hoofd onbeschermd is, alleen maar zodat je het juiste onderdeel van ze kunt plunderen.

Bovendien hoef je niet alleen maar als een bruut op vijanden in te hakken. Je kunt ook een defensieve houding aannemen en hun slagen afweren, om vervolgens een sterke tegenaanval uit te voeren. Het vergt enige oefening om dit onder de knie te krijgen, maar het loont wanneer het lukt. Ook hier geldt dat er vijanden zijn die makkelijk te pareren zijn en vijanden wiens aanvallen je beter kunt ontwijken of tegemoet kunt komen met je eigen meedogenloze barrage aanvallen. Het zijn keuzes zoals deze die het gevechtssysteem van The Surge 2 dynamisch en spannend houden.

Traditionele genezingsvoorwerpen zijn deze keer achterwege gelaten. In plaats daarvan kun je een implantaat in je harnas activeren waardoor je direct weer wat levenskracht terugkrijgt. Het gebruik van deze vaardigheid is gekoppeld aan een energiebalk die volloopt wanneer je schade uitdeelt. Je wordt daardoor voortdurend aangemoedigd agressief te werk te gaan zonder je al te veel zorgen te maken over je bevoorrading. Zodoende hoeft je tocht door Jericho City maar zelden onderbroken te worden en dat komt het tempo van het spel ten goede.

 

Appeltje-eitje

Vooral in de eerste paar uur van The Surge 2 loop je regelmatig tegen vijanden aan waarbij je even achter je oren krabt. Je eigen bewapening is dan nog van lachwekkend niveau en de gameplay heeft even tijd nodig om in te zinken. Gaandeweg vind je steeds betere uitrusting, terwijl vijanden maar weinig nieuwe trucjes leren. Ze zijn wel van nieuwe en sterkere wapens voorzien en zien er intimiderend uit, maar vereisen niet een andere strategie. Op dat moment daalt de moeilijkheidsgraad van The Surge 2 behoorlijk en wordt het uitschakelen van vijanden bijna een routinekwestie. Het spel is, zeker voor een soulslike, soms een beetje te lief voor de speler.

De uitzonderingen op deze regel vormen de gevechten met bazen, die zoals in veel soortgelijke spellen hoogtepunten van de game zijn. Naast het feit dat deze tegenstanders toffe ontwerpen hebben, zijn ze allemaal behoorlijk uitdagend. Elke baas gedraagt zich verschillend en vereist zijn eigen strategie. Je hebt gegarandeerd meerdere pogingen nodig voordat je precies door hebt waar hun zwakke punten liggen en je als overwinnaar uit de bus weet te komen. Terwijl de reguliere tegenstanders in Jericho City aan jou genade zijn overgeleverd, weten de baasgevechten je scherp te houden.

Daarom is het zo jammer dat sommige bazen na ongeveer de helft van het spel schaamteloos hergebruikt worden met minimale aanpassingen. Soms past het in het narratief en soms ook helemaal niet, maar te allen tijde komt het neer op creatieve armoede. Dezelfde baas een tweede keer omleggen mist niet alleen de impact van de eerste versie, het komt de uitdaging ook niet ten goede.

Door de interessante opbouw van Jericho City en de snelle en onderhoudende gevechten blijft The Surge 2 leuk genoeg om uit te spelen

-

The Surge 2

Ramptoerisme

Wél leuk blijft het verkennen van het naar de verdoemenis geholpen Jericho City. Hoewel de totale spelwereld vrij beperkt blijft, is deze wel zorgvuldig ontworpen. In elk hoekje of gaatje is wel een nieuwe schat of de toegang tot een kortere route naar een baas of MedBay te vinden. Regelmatig wordt je voortgang belemmerd door een obstakel waar je met je huidige uitrusting niet voorbijkomt, zodat je weet dat je op een later moment weer terug moet keren om te zien wat er achter dergelijke barrières verscholen ligt. Dat je daarbij meerdere keren langs dezelfde plekken reist is niet eens een storende factor.

Hetzelfde kan niet gezegd worden van het verhaal dat je reis aan elkaar lijmt. Het wil graag een prominente rol innemen, maar is uiteindelijk niets meer dan achtergrondruis. Je dient zonder al te veel uitleg een meisje met bijzondere gaven te redden om een ramp te voorkomen, maar daar ben je als speler amper mee bezig. In plaats daarvan baan je jezelf als een soort ramptoerist van de ene miserabele plek naar de volgende, op zoek naar tegenstand en nieuwe wapens. Het helpt daarbij ook niet dat de wereld vooral boeiend is vanwege de gameplay die het oplevert, en niet door hoe overtuigend de visuele vormgeving is. Jericho City biedt meer afwisseling dan de grauwe schroothoop waar je in het eerste deel doorheen liep, maar het geheel blijft een kale en levenloze bedoening. Het hoogtepunt is een natuurreservaat dat de nodige variatie biedt tussen alle vervallen wolkenkrabbers en ingestorte snelwegen.

 

Veiligheid voorop

Door de interessante opbouw van Jericho City en de snelle en onderhoudende gevechten blijft The Surge 2 leuk genoeg om uit te spelen, maar de kans dat je het daarna nog eens wil doen is klein. Daarvoor weet het spel het niveau van zijn veelbelovende eerste uren niet vast te houden. Wat meer afwisseling en vernieuwende elementen hadden niet misstaan. The Surge 2 is in zijn huidige vorm een stap vooruit ten opzichte van zijn voorganger, maar speelt teveel op veilig om memorabel te zijn. We gaan dit relatief nieuwe genre voorlopig niet ‘surgelikes’ noemen.

The Surge 2 is verkrijgbaar op pc, Playstation 4 en Xbox One. Voor deze recensie is de game gespeeld op Playstation 4.

Oké

Conclusie

The Surge 2 is een aardige, actievolle game die net als zijn voorganger netjes het lijstje met Souls-elementen afwerkt. Met een vlotter vechtsysteem en genoeg geheimen om te ontdekken doet dit tweede deel dat net iets beter. Toch ontbreekt het The Surge 2 aan een vernieuwende inslag. Het eindresultaat is daardoor onderhoudend, maar ook voorspelbaar.

Plus- minpunten

Tof en dynamisch gevechtssysteem

grote variatie aan wapens en bepantsering

veel te ontdekken

Hergebruik van vijanden

inconsistente moeilijkheidsgraad

ongeïnspireerde omgevingen

Hoe vond je dit artikel?

Gemiddeld krijgt dit artikel 0.00 van de 5 sterren.
Artikel als favoriet toevoegen

Weet je zeker dat je de comment van wilt verwijderen?

""

Reacties

Meeste likesNieuwsteOudste
Login of maak een account en praat mee!
test

Gisteren aan begonnen en ik vind hem geweldig.

0
test

Ik heb het reviewcijfer van Gamer.nl erbij gezocht van het eerste deel; ook een 6,5. Als dit een stap vooruit is, zou het dan niet een hoger cijfer moeten zijn!? Maar ja, ik snap ook wel dat een reviewcijfer persoonlijk is. Ik heb mij persoonlijk prima vermaakt met deel 1; de futuristische setting, het strategische vechtsysteem en het verhaal vond ik een leuke afwisseling op de gebruikelijke Soulsborne formule.

0
test

@El Ninjo Daar kan ik me wel iets bij voorstellen, maar in dit geval zijn er inderdaad twee verschillende redacteuren verantwoordelijk voor en aan die persoonlijke insteek doe je natuurlijk niks... Ik moet overigens zeggen dat ik de game in de eerste paar uur dus echt best wel leuk vond, maar het is overduidelijk gewoon best wel moeilijk om de Souls-formule echt goed na te doen... Fijn dat spelers er gewoon van genieten; een 6,5 is natuurlijk ook gewoon een voldoende!

0

Aanbevolen voor jou