The Red Star heeftniet bepaald een smetteloze ontwikkelcyclus achter de rug. Het spel zouoorspronkelijk ergens in 2004 op de markt komen, maar de uitgever van het spel,Acclaim, wist het hoofd niet boven water te houden. En samen met Acclaimdreigde The Red Star voorgoed ten onder te gaan. Pas begin dit jaar zagen weweer een levensteken van deze stripboek vergaming, want Take Two Interactivemaakte zich bekend als nieuwe uitgever. Het spel is onlangs, vergezeld door eenzacht prijsje en een minimale marketingcampagne, in de winkelschappen beland. Het universum van The Red Star is afkomstig uit degelijknamige stripboeken van Christian Go ett en schetst een futuristischRusland dat een combinatie is van kille technologie, high-tech wapens en magie.Hoewel het spel een verhaaltje kent dat in korte gesprekken tu en de mi iesdoor uit de doeken wordt gedaan, komt het vooral neer op ‘vermorzel de vijand’en dat doen we maar al te graag! The Red Star is een kla ieke arcadegame die nog de meesteovereenkomsten vertoont met spellen als R-Type, Ikaruga en Contra. Toch is hetspel vooral enig in zijn soort. Je bestuurt in het spel een personage te voeten kunt niet alleen gebruik maken van vuurwapens, maar ook van hand-tot-handgevechten. Het hele spel is strikt lineair en bestaat uit een continue stroomtegenstanders en eindbazen die eerst verslagen moeten worden voordat je naareen volgende locatie verder kunt lopen. Tegenstanders komen steeds op hetzelfdemoment, op dezelfde plaats tevoorschijn en hebben allen zeer voorspelbare enherhalende aanvalspatronen. De kunst schuilt voornamelijk in het herkennen vandie patronen, het ontwijken van de aanvallen en vooral keihard terugmeppen.De diepgang van The Red Star is uitzonderlijk en dit komtmet name door de verschillende aanvalsmogelijkheden en de unieke positie die dehand-tot-hand gevechten innemen. Het hele spel spelen met louter vuurwapens isnamelijk onmogelijk. Je hebt weliswaar ongelimiteerde ammunitie, maar wapensraken snel oververhit en moeten enkele seconde afkoelen voordat je ze weer kuntgebruiken. Sommige tegenstanders hebben daarbij een schild dat kogelstegenhoudt en alleen met behulp van hand-tot-hand gevechten gebroken kanworden. Daarnaast zorgt het gebruik van hand-tot-hand gevechten ervoor datbovenin beeld een metertje vult dat je kunt gebruiken om je zogeheten protocol attack los te laten, eenspeciale krachtige aanval die verschillend is voor elk van de drie speelbarepersonages.De speelbare personages van The Red Star verschillen behoorlijkvan elkaar. Kyozo is de sterke van de drie, maar is ook enorm log en daardoorerg traag. Makita is juist erg snel en wendbaar, maar heeft wat meer tijd nodigom tegenstanders tegen de grond te werken. Het laatste personage, dat je eerstmoet vrijspelen door het spel uit te spelen, is Maya, die zich heeft toegelegdop de magie. De verschillende personages komen goed uit de verf in decoöperatieve spelmode, waarin de twee spelers elkaar goed aanvullen mits zenatuurlijk elk een ander personage hebben gekozen. De makers hebben flink wat originele aanvalspatronen voortegenstanders uit de mouw weten te schudden die ervoor zorgen dat je steedsweer andere technieken moet toepa en en goed moet kijken welke tegenstander jetegenover je hebt staan. Zo is er een tegenstander die een soort van boemerangvoor zich uit gooit. Deze blijft eerst een tijdje stil staan op de plaats waarhij geworpen is, om daarna pas in beweging te gaan. Zo heb je enige tijd om uithet pad van de boemerang te gaan en de werper via een omweg te benaderen enneer te meppen. Een andere tegenstander gooit mortieren de lucht in, die evenlater weer neerkomen. Een cirkel op de grond toont waar ze zullen landen.Combinaties van verschillende tegenstanders zorgen telkens weer voor een nieuweuitdaging. Wanneer er bijvoorbeeld mortierwerpende tegenstanders in de buurtzijn, kun je geen aanvalstactieken gebruiken waarbij je te lang op dezelfdeplaatst staat. Ook eindbazen staan telkens weer garant voor uniekesituaties. Zo zijn er eindbazen die eerst een lijnenspel uittekenen op degrond, waarna op die plek gigantische laserstralen worden afgevuurd. Het is danzaak om tu en de lijntjes in een veilig onderkomen te zoeken. Vaak gooien demakers er nog wat gewone tegenstanders bij om het extra moeilijk te maken,zodat je bijvoorbeeld precies tu en de laserstralen in moet vechten. Andereeindbazen vuren gigantische ballen af die, eenmaal vernietigd, in vele kleineballetjes veranderen die ook weer stukgemaakt moeten worden. Maar meestalgebruiken de makers een vuursalvo van heb ik me jou daar, met tientallen zoniet honderden kleine kogeltjes waartu en je een veilig pad moet zien tevinden. Gelukkig is het spel heel eerlijk als het op collision detection aankomt, want wanneer je door een projectielgeraakt wordt is dat altijd door eigen onoplettendheid en niet omdat het spelweer eens onnauwkeurig is. Heerlijk!Toch is er ook wel wat aan te merken op The Red Star. Zo ishet spel behoorlijk onvergeeflijk. Sommigen zullen dit als een pluspunt zien,want het vergroot wel de uitdaging en de voldoening, maar voor de gemiddeldegamer zal het vooral veel frustratie betekenen. Wanneer je sterft zul jebijvoorbeeld het volledige level opnieuw moeten spelen, ook het lange,makkelijke gedeelte met de makkelijke eindbaas dat voor de moeilijke eindbaaskomt. Ook voorziet het spel niet al te vaak in extra gezondheid. Slechts tweeof drie keer per level staat er een gezondheidskistje voor je klaar om je voorde helft weer op te lappen. En dan zijn er nog de upgrades. Deze kun je kopen tu en delevels door met behulp van de punten die je haalt afhankelijk van de ranking die je na een level krijgttoegekend. Speel je goed, dan krijg je veel punten, speel je slecht, dan krijgje significant minder. Jullie zien de bui waarschijnlijk al hangen: mensen diegoed spelen, kunnen zich de mooiste upgrades permitteren en krijgen het alleenmaar makkelijker, terwijl de mensen die met veel zwoegen door de levels heenkomen, niet worden beloond en bij het volgende level voor een nog moeilijkereklus komen te staan Dit versterkende effect zorgt ervoor dat gamers die netniet goed genoeg zijn voor The Red Star (en het spel vergt wel aardig watvaardigheid) extra gestraft worden en waarschijnlijk niet de moed zullen vindenom het spel uit te spelen. Want buiten het hele spel opnieuw spelen en beterdan de keer ervoor, is er geen manier om meer upgrades te verdienen.Verschillende moeilijkheidsgraden zijn er evenmin, dus de kans dat je tijdenshet spelen van The Red Star tegen de grenzen van je eigen kunnen op loopt isaanwezig.