Sinds het succes van Minecraft is het hip om lelijke blokfiguren in ongeïnspireerde omgevingen te zetten. Zo ook in The Real Texas. Waar het bij Minecraft nog een functioneel doel heeft en het refereert aan Lego, is het in deze action-adventure game slechts voor de sier.
Maar goed, een spel draait vooral om de gameplay. Ontwikkelaar Kitty Lambda probeert ook daar niet origineel te zijn, maar gebruikt klassieke avonturenspellen als blauwdruk. Het doet nog het meest denken aan The Legend of Zelda: A Link to the Past, maar het beperkt zich niet tot dat spel. Ook adventures waarbij alles nog met de tekst werd ingevoerd, dienen ter inspiratie. Het belooft veel goeds, vooral voor nostalgische gamers, maar het is helaas niet heel sterk uitgewerkt.
Belemmering
The Real Texas probeert niet direct duidelijk te maken waar het verhaal over gaat. Je cowboy wordt midden in de wereld gedropt en zonder aanwijzingen van hot naar her gestuurd. Pas na talloze ontmoetingen en gesprekken wordt ongeveer duidelijk wat je moet doen. Er is dus een verhaallijn, maar de puzzelstukken van dit verhaal moet je zelf bij elkaar sprokkelen. Dat is best leuk gedaan, ware het niet dat je in je zoektocht constant belemmerd wordt door de brakke besturing.
Je cowboy bestuur je met het toetsenbord en de muis. Ook kun je voorwerpen oppakken en gebruiken. Bij sommige voorwerpen is het direct duidelijk hoe dat werkt. Een pistool sleep je bijvoorbeeld naar je hand en schieten doe je vervolgens met de muis. Duidelijk. De tekstcommando's gooien echter roet in het eten. Veel logische commando's werken niet op voorwerpen en een andere keer is het onduidelijk of je een voorwerp überhaupt kunt gebruiken. Het spel is erg inconsistent, waardoor je gewoon maar alles moet uitproberen tot je het echt niet meer weet. Dat is vervelend omdat het niet logisch is, maar ook omdat het geen bewuste puzzel is. Het belemmert de speler in het spelen, iets wat van een Zelda niet gezegd kan worden.
Veel fouten
In The Real Texas heb je dus veel te maken met trial-and-error. Daar is mee te leven zolang dingen intuïtief reageren, maar dat is ook niet het geval. Het grootste probleem is het feit dat vijanden niet altijd hetzelfde reageren. Soms doen ze niks en soms vallen ze opeens aan en blijven ze aan je cowboy kleven tot je dood bent. Soms zijn de NPC's onsterfelijk, maar de volgende keer gaan ze in één keer dood. Nauwe grotten moet je tientallen keren opnieuw doorlopen; niet omdat het spel nou zo moeilijk is, maar omdat het erg brak geprogrammeerd is.
De bugs zijn talloos in The Real Texas. Sommige gebieden, die je eigenlijk pas later opent, zijn gewoon toegankelijk en voorwerpen doen soms iets heel anders dan ze moeten doen. Vaak is het een kwestie van rare bewegingen maken en muren exploiteren tot je er doorheen kan of iets anders geks gebeurt. Het probleem is dat de, toch al vrij onlogische, opbouw volledig door de war gaat en het spel echt nergens meer op slaat.
Doet zijn best
Dat is inderdaad vrij kritisch, al kunnen we van een indie-ontwikkelaar niet de perfectie van een grote studio verwachten. Ook lang niet alles is slecht aan de game. De jongens van Kitty Lambda hebben namelijk wel geprobeerd een grote wereld neer te zetten waarbij alles op een of andere manier met elkaar is verbonden. Dat is niet zo groots opgezet als in Zelda, maar het is knap hoe gebieden, grotten en mensen met elkaar zijn verbonden. Spelelementen komen samen op manieren die je niet zo snel verwacht en openen elke keer weer nieuwe mogelijkheden.
In de wereld zijn bovendien talloze voorwerpen verborgen die weer met andere voorwerpen uit de wereld zijn te combineren. Je bent eerder een soort schatzoekende piraat dan een Texaanse cowboy en dat is iets waar de spelmakers zich meer op hadden moeten focussen. De kleine puzzeltjes waarbij je unieke voorwerpen vindt, zijn de leukste momenten uit het spel. Juist de standaard gameplay, met het schieten en de algemene puzzels, is nietszeggend en staat in de schaduw van het veel betere Zelda.
The Real Texas voelt geforceerd aan. De maker wil per se een ode maken aan avonturenspellen. Voor zoiets moet je van hele goede huize komen en je mankementen niet verhullen onder een dosis flauwe humor en zogenaamd hippe graphics. Als de game meer een eigen gezicht had en zich had gefocust op zijn eigen sterke punten, was het misschien wat leuker geweest. Nu blijft het een bizar avontuur vol amateuristische fouten.
The Real Texas is te koop op de website van de game en kost €6,47.
Reacties op: The Real Texas
WhaleSkew
Thanks for the feedback gamer.nl
GerarDOS
eview/330341/krater
eduardkhil
Ik denk dat er nog het woord "in" voor moet, anders klopt de zin niet.
"Dat is inderdaad vrij kritisch, al kunnen we van een indie-ontwikkelaar kunnen we niet de perfectie van een grote studio verwachten."
Er staat twee keer "kunnen we".
On topic: Ik heb nog nooit van dit spel gehoord, maar de recensie maakt me wel nieuwsgierig, ook al is het spel slecht beoordeeld.
D4rKy28
JB1
Darvo
Majoortje
rudeycapone
Cryptical
fgdgwe
==== ( fullmalls.com ) =====
n2012 comes, in order to thank everyone, characteristic, novel style, varieties, low price and good quality, and the low sale price. Thank everyone
free shipping
competitive price
any size available
accept the paypal
jordan shoes $32
nike shox $32
Christan Audigier bikini $23
Ed Hardy Bikini $23
Smful short_t-shirt_woman $15
ed hardy short_tank_woman $16
Sandal $32
christian louboutin $80
Sunglass $15
COACH_Necklace $27
handbag $33
AF tank woman $17
puma slipper woman $30
==== ( fullmalls.com ) =====
GoofyZ3
WhaleSkew
Daslicer
TheColdDutchman
Joshiii-Kun
Ik vind deze review wel heel erg negatief. Ik begrijp dat een review onmogelijk objectief kan zijn, maar iets wat voor mij echt glashelder is is dat deze game gewoon gereviewed is door iemand die een dergelijke game nooit leuk zou vinden. Dat merk je in werkelijk elke passage van deze tekst.
Ik zeg niet dat de game perfect is. Sterker nog, dat is de game totaal niet. Maar ik vind de game wel erg leuk om te spelen. Ik heb geen probleem met een onlogische opbouw. Het voelt vooral onlogisch omdat er niet echt een duidelijke drijfveer aanwezig is in het spel, en dat je heel erg vrij wordt gelaten. Ik heb hier zelf geen problemen mee. Ik heb de game voornamelijk ontdekkend gespeeld, en niet zozeer zoekende naar een heel concreet en logisch plot.
De graphics zijn erg simplistisch. Ik vind het enigszins grappig dat Minecraft erbij wordt gehaald (om vervolgens een taalfout te maken: je refereert 'naar', niet 'aan'). Het lijkt alsof alles wat lo-fi is gelijk Minecraft-achtig is. Op zich niks mis mee, maar het is een erg 'mainstream' vergelijking in de zin van dat de vergelijking erg makkelijk gemaakt is.
Ik zal absoluut de laatste zijn die zal zeggen dat de grafische stijl van The Real Texas mooi is. Dat is het zeker niet. Het heeft naar mijn mening echter wel een charme. Het heeft iets half-assed, maar het kan ermee door. Ik vind het wel iets humoristisch hebben. Om het dan gelijk te zeggen dat de ontwikkelaar voor deze look heeft gekozen om hip te doen is gewoon enorm kort door de bocht.
Er is niks 'hips' aan. De lo-fi look is al sinds het begin der indie games gebruikt. Minecraft heeft het populairder gemaakt, en sindsdien maakt iedereen die vergelijking. Als de reviewer iets meer onderzoek had gedaan zou hij hebben gezien dat Kitty Lambda vrijwel alles in deze stijl maakt. Zijn website en forum delen dezelfde simplistische Paint-achtige look.
Wat ik met deze review eens ben is dat de vijanden soms wat vreemd reageren. Met name de collision detection met deze vijanden is wat vervelend uitgewerkt. Je wordt bijvoorbeeld niet naar achteren wordt geduwd als je geraakt wordt. Dit zorgt er inderdaad voor dat een vijand je zomaar dood kan maken.
Dit is iets wat vooral gebeurt tijdens transitions, maar vaak heeft het toch niet de dood voor mij betekend. Wat betreft de slimes die soms wel in één keer dood gaan en soms je kogel lijken te ontwijken, hier heb ik het patroon nog niet ontdekt. Maar wat de developer wel persoonlijk duidelijk heeft gemaakt is dat hij heeft geprobeerd om zonder een hitpoint systeem de vijanden toch interessant te maken. Ik weet niet zeker hoe het werkt, maar bij de slimes denk ik dat het voornamelijk gebaseerd is op kans. De lazer werkt overigens wel altijd op slimes, maar dan moet je die natuurlijk wel eerst vinden.
Overigens moet ik melden dat ik tijdens de uren die ik heb gespeeld weinig bugs ben tegengekomen. Ik snap dan ook niet waar de reviewer het over heeft wanneer hij zijn rampscenario's beschrijft, zoals bij: "Vaak is het een kwestie van rare bewegingen maken en muren exploiteren tot je er doorheen kan of iets anders geks gebeurt." Ik heb geen idee waar de reviewer het over heeft in dit geval. Sommige puzzels zijn misschien niet voor de hand liggend, maar ik heb nog nooit bugs moeten exploiteren. Vooral ook omdat ik deze bugs simpelweg niet tegen ben gekomen.
Ik heb de besturing niet ervaren als brak. Wel als 'anders' en misschien niet volledig gepolijst, maar absoluut niet brak. De besturing heeft dan ook slechts om enkele momenten mijn spelervaring in de weg gezeten, voornamelijk door de enkele bug dat de switch tussen muis en toetsenbord controls niet altijd even soepeltjes verloopt.
Ohja, en het klopt inderdaad dat het text-based gedeelte niet helemaal is uitgewerkt. Er zijn toch vrij weinig mogelijkheden op dit gebied, maar ik vond dat niet eens zo hinderlijk. Zo nu en dan probeerde ik ergens tegen aan te schoppen, of ging ik zoeken onder bedden of iets dergelijks. Echter, ik refereer naar een citaat op de frontpage van de The Real Texas website:
"It's definitely not a text adventure game where you have to type very often, but it's super fun to figure out a secret topic to mention to somebody, and hear what they have to say. Typing in keywords is a comparatively minor part of the game, though."
Wederom, er staat daar zwart op wit dat het geen full fledged text adventure is!
Sommige uitspraken in deze review vind ik zelfs 'less-than-half-assed'. Neem bijvoorbeeld deze uitspraak: "Je bent eerder een soort schatzoekende piraat dan een Texaanse cowboy en dat is iets waar de spelmakers zich meer op hadden moeten focussen."
Je personage komt inderdaad uit Texas en is een 'cowboy', maar als de reviewer het verhaal had doorgelezen had hij geweten dat de hoofdrolspeler dat cowboyleven zat is, en op zoek was naar iets nieuws. Het is in mijn ogen dan ook totaal niet vreemd dat je je in een andere rol gedrukt voelt.
Overigens is je zinstructuur onduidelijk. Moest de (tevens enkele) ontwikkelaar meer focussen op de schatzoekende piraat, of op de identiteit van de Texaanse cowboy? Tevens is dat alleen maar een skin. Je hoeft die hoed niet op te doen. Je kunt een net pak aantrekken als je eentje weet te vinden. Sterker nog, als je wilt kun je helemaal in je nakie rondlopen.
Nog een citaat uit de bovenstaande review.
"Sommige gebieden, die je eigenlijk pas later opent, zijn gewoon toegankelijk en voorwerpen doen soms iets heel anders dan ze moeten doen."
Hoe is dit een bug? Op een gegeven moment kom je toch een stuk tegen waar je niet verder komt, waar je dan bepaalde items nodig hebt om verder te komen. Dit is niet iets wat uniek is voor The Real Texas. Ik vraag me af of de reviewer ditzelfde fenomeen ook als een bug heeft ervaren in Skyrim.
Maar nog belangrijk dan dat vind ik het simpelweg absurd dat de reviewer het denkt beter te weten, terwijl hij dondersgoed weet met een adventure game te maken te hebben, lichtelijk in de stijl van de Legend of Zelda: A link to the past. Het staat immers overal op de site van het spel. Het is duidelijk in de video op de site. Om dan de vanzelfsprekende observatie te maken dat je meer op zoek bent naar loot, verdient van mij niets meer dan een "dóh". Wat waren in hemelsnaam je verwachtingen?
Overigens is de game gemaakt door één persoon. Er is dus geen sprake van "de jongens van Kitty Lambda".
Maar goed. Vind ik het zo'n super geweldig spel dan? Nee! Het krijgt van mij een solide 6. Ik heb me er mee vermaakt, weinig last gehad van bugs, maar de game kan wel wat polish gebruiken. De reden waarom ik deze veel te lange comment schrijf is omdat ik deze review simpelweg ondermaats vind. Vér ondermaats.
Waswat
Waswat
Ik kan me meer vinden in jouw woorden dan ik me kan vinden in de review van Thom Stokkel.
Ik vind vooral de 1-op-1 vergelijking met Zelda wat ongepast en krom.
Ten eerste is dit een PC spel en zal het dus voornamelijk met een totaal andere controller worden gespeeld en bugs zullen ook vaak en snel gepatched worden.
Ten tweede; als Thom met de regel "(…) is nietszeggend en staat in de schaduw van het veel betere Zelda." wil zeggen dat Zelda een veel beter alternatief is, vind ik het raar dat hij in de derde alinea toch zegt dat de doelgroep "nostalgische gamers" is. Nostalgische gamers zijn vaak mensen die Zelda al hebben gespeeld.
Ten derde waren bijna alle Zelda spellen 'full-price games' op de release date. De prijs van dit spel is een fractie daarvan. Ik heb dan ook het idee dat dit feit niet werd meegenomen in de review en pas achteraf werd toegevoegd.
Ook mis ik een belangrijk aspect van het spel: De muziek. Het spel heeft een interessante en redelijk unieke muziekstijl die ik persoonlijk ook erg goed vond passen.
OfGuard
Darvo
H4mTar0
Ik weet niet waar ik het beter weet (en of ik het beter weet ;-), maar ik probeer duidelijk te maken welk aspect ik wel echt leuk vond aan de game. Zoals het zoeken naar voorwerpen, de rest (vechten, praten, quests) vind ik een stuk minder uitgewerkt.
Muziek door Yesso, vandaar de term jongens. Goed, de game is geprogrammeerd door één iemand ;-)
Dank voor je commentaar in ieder geval.