Tien jaar na de eerste Spider-Man-film vond Hollywood het alweer tijd voor een eerste reboot van de serie die superheldenfilms nieuwe standaard bezorgde. De perfecte gelegenheid dus eigenlijk voor de heren bij Activision en ontwikkelaar Beenox om hetzelfde te doen, want meer nog dan de films, kunnen de games wel wat verfri ing gebruiken. Waar de avonturen op het witte doek makkelijk delen lang teren op nieuwe verhaallijnen, moeten de games het namelijk hebben van hun gameplay. Laat die onveranderd en je hebt praktisch dezelfde game. Tenzij het verhaal plots de moeite waard is, maar de eerste filmgame met een intere ant gebracht verhaal moet nog geboren worden.
Oude wijn, nieuwe kruiken
Spider-Man 2 op de PlayStation 2 bracht de formule van deze serie al direct naar zijn hoogtepunt. Men neme een grote, open Manhattan waar Spidey doorheen kan slingeren. Die stad gooi je vol met weinig spectaculaire zijmi ies en honderden collectibles. Vervolgens rijg je daar een aantal hoofdmi ies en bekende gezichten doorheen en het enige dat je nog hoeft toe te voegen is een simpel vechtsysteem gefundeerd op de atletische Spider-Man en zijn webschieters. Ooit werkte dat. Sterker nog, ooit was dat fantastisch. Vooral het slingeren tu en wolkenkrabbers leverde een unieke ervaring en een heerlijk gevoel van vrijheid op. Alleen dat ooit is nu voorbij.
The Amazing Spider-Man doet namelijk precies wat Spider-Man 2 al die jaren terug al deed. Natuurlijk, de huidige generatie consoles gooit er een verse presentatie overheen waar – buiten een gebrek aan gedurfd design – weinig op af te dingen valt. En we krijgen ook netjes een nieuwe verhaallijn voorgeschoteld, die zich afspeelt na de film die sinds kort in de bios draait. Ergens is dat een zegen. Want zij die de film al gezien hebben hoeven niet nog eens door dezelfde plotwendingen heen te happen. Maar hoe zit het met de mensen die de Spinnenman nog niet op het witte doek hebben bewonderd? Die moeten zich maar schikken in de ene spoiler na de andere, aangezien de eerste mi ies in dit interactieve avontuur de situatie dusdanig schetsen dat er weinig aan de verbeelding overgelaten wordt. Voor de een dus een pluspunt, voor de ander een minpunt.
Vermakelijk, op z’n minst
Ondanks het uitgekauwde concept, weet The Amazing Spider-Man toch weer prima dienst te doen als vermakelijk product. Het vechten is behoorlijk standaard, maar niet perse vervelend. Verwacht bovendien ook geen ellenlange matpartijen tegen hordes vijanden. De meeste mi ies verlopen snel, soepel en met net genoeg afwi eling in decor om het intere ant te houden. Voor de zijmi ies geldt in de eerste uren hetzelfde. Ze zijn niet bijzonder, maar houden je wel even van de stra… nou ja, op de straat, in dit geval. De sleur raakt er op een gegeven moment wel in, maar de soepelheid waarmee onze held zich laat besturen is ditmaal van een uitzonderlijk hoog niveau.
Dat komt deels door twee nieuwe toevoegingen: de Web Retreat en de Web Rush. De eerste zorgt ervoor dat de speler zich met een druk op de knop terugtrekt in de schaduwen, de tweede vertraagt de boel, waardoor je netjes vanuit een first-person view precies kan bepalen waar je heen wil slingeren. Op papier zijn dat mi chien kleine aanpa ingen, in de praktijk zorgen ze ervoor dat The Amazing Spider-Man van begin tot eind leuk genoeg blijft om te spelen. Omdat alles in deze game redelijk middelmatig is, zou een frustrerende besturing er al snel voor kunnen zorgen dat je de controller weglegt. Maar het gaat dus allemaal heerlijk soepel. En dus speel je door, met het verstand op nul en het vermaak op een acceptabel niveau.
The not so Amazing Spider-Man
We kunnen alinea’s lang uitweiden over The Amazing Spider-Man als game, maar in de kern is dit een game die fans net ietsje te bekend zal voorkomen. In tegenstelling tot zijn superheld, durft Beenox op geen enkel front de diepte in te springen. Alles is veilig, van het design tot de gameplay, van het verhaallijntje tot de vele optionele mi ies. Het enige wat daarvoor te zeggen valt is dat het geheel – zoals al meermaals aangegeven – een ervaring oplevert die net genoeg vermaak biedt om een aankoop te verantwoorden. Wij keren persoonlijk nog liever een keertje terug naar meer geslaagde en gedurfde projecten, zoals Spider-Man: Shattered Dimensions. Die filmlicentie kan ons dan maar even gestolen worden, totdat Activision eens besluit dat het minstens zoveel lef durft te tonen als Hollywood. En laten we eerlijk zijn, hoeveel is dat nou echt?
Deze game is getest op PlayStation 3