Met de eindejaarsdrukte is het ons niet gelukt tijdig de vierde episode van Tales of Monkey Island te reviewen. Niet voordat de vijfde al was verschenen. Daarom nu maar alles in één keer: een review van het volledige seizoen. De Tales of Monkey Island-episodes vormen immers één lang, doorlopend avontuur. De episodes zijn tegenwoordig weliswaar los te kopen, maar dat is nauwelijks intere ant omdat je ze toch in volgorde moet spelen. Alleen wanneer je na drie episodes afhaakt, is de lo e verkoop voordeliger. Het is dus eigenlijk gewoon één game, toevallig opgesplitst in vijf stukjes die één voor één zijn verschenen.
Door de episodische opzet is het wel zo dat de verschillende pa ages in het avontuur wat kleinschaliger zijn opgezet dan je normaal van Monkey Island gewend bent. Je zult niet zo vaak terugkeren op oude locaties en de voorwerpen die je nodig hebt, liggen nooit ver weg. Dit maakt de puzzels mi chien wat eenvoudiger, omdat het aantal mogelijkheden beperkter is.
Tegelijk zorgt het er ook voor dat het spel gefocuster is, wat minder aankomt op zoeken en eindeloos combineren. Daarmee is het een stuk toegankelijker dan veel niet-episodische adventuregames en zodoende werkt de beperking eerder in het voordeel van het spel. Daarbij klokt Tales of Monkey Island met dik drie uur gameplay per episode een totaal van vijftien uur, meer dan menig normale game en ook nog eens schappelijk geprijsd.
Threepwood
In Tales of Monkey Island volgen we uiteraard de avonturen van Guybrush Threepwood, de wat klungelige piraat die er desondanks steeds als enige in slaagt om de eeuwige slechterik LeChuck te slim af te zijn. De typische clichés uit de serie worden niet geschuwd. Elaine die koppig is en haar eigen pad kiest, Guybrush die vervolgens de hulp van de Voodoo Lady nodig heeft om de richting van zijn eigen queeste te bepalen; fans van de serie zal het bekend voorkomen.
Zeker de eerste twee episodes van Tales of Monkey Island blijven wel erg trouw aan de opzet van de eerste Monkey Island-games. Een zonnig eiland, vreemde personages en puzzels die bestaan uit meerdere lo e, genummerde onderdelen, dat is Monkey Island ten voeten uit. Met de eerste twee episodes lukte het ontwikkelaar Telltale echter nog niet om Tales of Monkey Island echt een eigen smoel te geven. De nieuwe personages mistten de diepgang om echt intere ant te worden. Het leek erop alsof men niet durfde iets te maken wat te ver afweek van het originele werk.
Leviathan
Met de derde episode, Lair of the Leviathan, komt het verhaal echt op stoom en durft Telltale de Monkey Island-reeks op een nieuwe manier te benaderen. De puzzels worden sterker en vindingrijker maar pa en tegelijk prima in de Monkey Island-traditie. Zo heeft het gesprek met het grote onderwaterbeest de Leviathan best wat weg van het legendarische Insult Sword Fighting, maar wel op zijn geheel eigen manier. Dat de hele episode zich grotendeels binnen in dat beest afspeelt, is daarbij sowieso een sterke vondst.
Wat dat betreft is de vierde episode mi chien weer wat conventionelerer, maar qua verhaalvertelling mi chien wel de belangrijkste in de serie. In deze episode komen alle dingen samen omdat Guybrush zichzelf moet verdedigen in een rechtszaak. Alle misdrijven die hij zogenaamd gedaan heeft, zal hij met (vervalst) bewijs moeten weerleggen. Bijna alle belangrijke personages komen langs en enkele belangrijke plotwendingen worden in deze episode geopenbaard. Telltale laat hier zien dat het niet alleen leuke, lo taande verhaaltjes kan vertellen, maar ook een doorlopende serie kan maken waarin duidelijke verbanden liggen met eerdere episodes.
De vijfde episode vormt zondermeer een prachtig slot voor Tales of Monkey Island en kent een erg bijzondere setting. De puzzels zijn in deze episode wel heel erg van het type 'zoek de zes dit', maar dat neem je voor lief. Als we inhoudelijk ingaan op dit deel van het spel, dan zou dat teveel verklappen voor mensen die nog aan Tales of Monkey Island moeten beginnen, maar het is in ieder geval een waardige afsluiting die je oprecht zal verra en.
Het geheel
Als geheel is Tales of Monkey Island een waardig nieuw deel in de befaamde avonturenreeks. Het weerzien met bekende personages voelt vertrouwd, mede dankzij de bekende stemmen. Alleen Elaine had wel een iets sterkere vrouw moeten zijn, ze was immers gouverneur. Nu is ze iets teveel een eigenwijze troela. Nieuwe personages als Marquis de Singe en Morgan LeFlay komen gedurende de serie echt tot wasdom en zijn een echte aanwinst voor de Monkey Island-reeks, terwijl oude personages als LeChuck er ineens een nieuwe dimensie bij krijgen.
De humor van Tales of Monkey Island haalt niet het niveau van de eerste twee delen. Telltale is duidelijk voorzichtig geweest met referenties naar eerder werk en doorbreekt nauwelijks de vierde wand zoals eerdere Monkey Islands dat meesterlijk deden. Tegelijk zitten er weer tal van leuke woordspelingen in, geniale slapstick en enkele bizarre puzzels.
Tales of Monkey Island zet de reeks in ieder geval weer op de kaart. Het is een goede, humoristische adventuregame met leuke, niet te lastige puzzels en prima productiewaarden. Er zijn wat kleine interfacedingen die we graag anders hadden gezien, zoals de manier van lopen en het combineren van voorwerpen, maar daar wen je snel genoeg aan. Wat overblijft is dat het spel weliswaar een degelijke voortzetting is van de reeks, maar er niet in slaagt Monkey Island te herdefiniëren voor een nieuwe generatie games. Daarvoor imiteert het net iets teveel wat eerdere delen deden. Maar wellicht heeft Telltale nu genoeg feeling met de reeks opgebouwd, om met een nieuwe Monkey Island-reeks écht te gaan schitteren.