Dat is jammer om te concluderen, want het idee is wel leuk. Je racet met minuscule wagentjes door bizarre gebieden, waarin alledaagse dingen ineens reusachtig zijn. Zo rijd je over een bureau vol pennen en dobbelstenen, dwars door een picknick waar je allerlei broodjes moet ontwijken en over de werktafel van een (gesponsord) sushi-restaurant. Dit Micro Machines-idee krijgt een Mario Kart-sausje door wapens en andere boosts die je tijdens het rijden oppakt. Zo kun je je tegenstanders bestoken met allerlei geschut om hen het leven zuur te maken. Het ziet er allemaal prima uit, met een kleurig tekenfilmstijltje dat goed uit de verf komt.

Tijdens het racen en schieten verdien je munten, waarmee je nieuwe auto's kunt kopen en upgraden. De verbeteringen zijn niet duur, maar je merkt het verschil per stapje ook maar nauwelijks. Toch gaat een auto met volledige uitgebouwde snelheid, acceleratie en grip wel degelijk rapper en beter door de bochten, dus het is de moeite waard. Ook kun je nieuwe wielen kopen, met elk eigen pluspunten. Gouden wielen leveren meet munten op, maar banden met gigantische messen aan de zijkant zijn natuurlijk ook niet mis. 

Nieuwe bolides komen in drie snelheidsklasses, die je nodig hebt in de verschillende evenementen. De singleplayer bestaat namelijk uit zes cups, twee in elke klasse, waar je de bijbehorende auto voor nodig hebt. Naast de gevechtsraces zijn er nog een handjevol generieke evenementen, zoals time trials, eliminations en het neerzetten van het snelste rondje. Het is allemaal niet bijster origineel en de variaties zijn allemaal minder leuk dan de standaard races. Oefenen op een snel rondje en tienden van secondes van je tijd afschaven had nog leuk kunnen zijn, ware het niet dat er geen leaderboards inzitten. Na het halen van de benodigde drie sterren is er dus geen reden om nog sneller te zijn.

Ook qua wapens is geen spoortje creativiteit te ontwaren. Een raket, homing missile, olievlek of bom, dat kennen we wel. Waar Mario Kart en andere combat racers plezier proberen te putten uit bijzondere munitie, is een vrieswapen waarmee je je tegenstander eventjes in een blok ijs verandert het leukste dat Table Top Racing kan bedenken. De wapens hebben bovendien weinig effect: een voltreffer zorgt er alleen voor dat iemand heel eventjes iets langzamer rijdt. Soms genoeg om iemand net in te kunnen halen, maar meestal toch een beetje teleurstellend.

Het racen zelf biedt weinig uitdaging, omdat de auto's zo sloom gaan. Een scherpe bocht brengt je nooit in de problemen en met een beetje handig stuurwerk rijd je zo iedereen voorbij. En als je eenmaal vooraan rijdt, is er weinig kans dat iemand je nog inhaalt. Er zijn geen wapens waarmee ze je terug kunnen halen, dus zolang je geen grote fouten maakt win je de race op je sloffen. Zelfs de voorwerpen die in de weg liggen maken je het leven niet zuur, want ze remmen je maar nauwelijks af. Een zware biljartbal stuitert net zo makkelijk uit de weg als een luchtig croissantje.

Table Top Racing had nog enig plezier kunnen bieden tijdens een gameavondje met je vrienden. Het blijft immers leuk om elkaar racend te bestoken met wapens. Het is dan ook onverklaarbaar dat er geen offline multiplayer beschikbaar is. Online racen kan wel, maar laat een hoop te wensen over. Zo is er geen capabele matchmaking te vinden die jou koppelt aan tegenstanders van gelijke sterkte. Je krijgt alleen een lijst lobby's, zonder dat je kunt zien hoe goed de mensen zijn die meedoen. En dat terwijl de game wel je level bijhoudt en je na elke race experience points toekent. Zonder volledig uitgebouwde auto maak je trouwens sowieso geen kans, dus het is zaak om eerst in de singleplayer wat geld bij elkaar te sprokkelen.

Of je dat lang volhoudt, is de vraag. Na een tijdje lijkt het alsof je telkens dezelfde rondjes op dezelfde tracks rijdt. De game kent twintig races in vijf verschillende omgevingen, maar elk rondje voelt toch hetzelfde. De tracks worden namelijk samengesteld door steeds verschillende vaststaande stukjes te combineren. Circuits zijn dus grotendeels hetzelfde, maar hebben vaak één bocht die net de andere kant op gaat. Dat staat symbool voor de hele game: het blijft keurig binnen de lijntjes en doet niets onverwachts. Die voorspelbaarheid doet het plezier de das om.

Table Top Racing: World Tour is getest op een PlayStation 4; pc- en Xbox One-versies worden volgens de ontwikkelaar later uitgegeven. De game is in de maand mei van 2016 gratis beschikbaar op PS4 voor PS Plus-leden.