De Paper Mario-games waren een fri e wind tu en alle platformtitels waar Mario zo bekend om is geworden. De spellen speelden meer als een role-playing game, en omdat de hele wereld uit papier bestond, kon je allerlei trucs uitvoeren die je in andere games nog nooit bent tegengekomen. Zo kon je Mario opvouwen tot papieren vliegtuigje, en paste je door allerlei smalle gaten. Paper Mario verscheen op de Nintendo 64, het vervolg op de Gamecube en op de Wii gaat de serie weer een hele nieuwe richting op.
Super Paper Mario is namelijk een stuk minder gericht op de RPG-elementen en gaat weer terug naar de oude platformgameplay waar we zo gewend aan zijn geraakt. Als Mario, Luigi, Peach en Bowser hup je door vrolijke landschappen, spring je op vijanden, buts je blokjes met vraagtekens open door er met je hoofd tegen aan te springen en reis je door de werelden via groene buizen. Even wennen is het wel dat je niet vanaf het begin een stomp naar beneden kunt maken bij het springen, kunt rennen of objecten zoals schilden kunt oppakken.
De meeste van deze mogelijkheden krijg namelijk pas terug door de Pixls, wezentjes die met je mee reizen om je te helpen. Je kunt telkens één Pixl naast je hebben zweven en gebruiken. Zo is er een Pixl waarmee je bommetjes kunt leggen, een Pixl waardoor je die stomp naar beneden kunt maken en een Pixl waarmee je objecten kunt gooien. Er zijn veel verschillende Pixls te vinden in de werelden, dus Mario krijgt ook heel wat nieuwe vaardigheden zoals het zweven boven de grond, zo dun worden als papier en zo klein worden als een insect.
De belangrijkste vaardigheid heeft de besnorde loodgieter echter al vanaf het begin, en enkel hij kan die vaardigheid gebruiken. Met een druk op de A-knop verandert het scherm van het aandoenlijke papieren 2D, maar 3D. Alles is nog van papier en op die manier kun je op plekken komen waar je in 2D niet bij kon. Tevens zijn vijanden en obstakels zo heel makkelijk te omzeilen. Je hebt twintig seconden om in 3D aan het werk te gaan, want daarna zal er van je leven afgesnoept worden.
Er zijn in Super Paper Mario geen levens zoals bij de oude Mario-games, maar er is een heuse healthmeter die leegloopt wanneer je geraakt wordt. Deze meter kun je weer vullen door de bekende paddestoelen te eten, en dan komen ook direct die overgebleven RPG-elementen om de hoek kijken. Want je zult nieuwe items vinden, maar je kunt ze ook in winkeltjes kopen. Door het verslaan van vijanden en vinden van items krijg je ook nog eens ervaringspunten waarmee je levels omhoog gaat. Omstebeurt gaat de ene keer je health met vijf omhoog, en de andere keer je aanvalskracht met één omhoog. Zo word je steeds sterker en dat is ook wel nodig met de moeilijker wordende vijanden.
Het verhaal start zoals gebruikelijk met een ontvoering van Prince Peach. Opvallend is dat de ontvoerder niet Bowser is, maar demysterieuze Count Bleck. Bleck wil namelijk Peach en Bowser laten huwenom zo een duister hart te creëren dat alle werelden zal vernietigen.Hoog tijd voor de broeders Mario en Luigi om weer aan de slag te gaan,en dat werd tijd ook. Samen verveelden ze zich te pletter thuis.
Het doel van de speler is om Count Bleck te stoppen en dit doe je dooracht Pure Hearts te vinden in verschillende werelden. De eerstewerelden doen ontzettend bekend aan. Groene velden en vrolijkheid alomen donkere kelders, onder water en in de ruimte. Het zit allemaal dikin orde, totdat Nintendo daarna wat originelere dingen moet verzinnenen dat valt helaas erg tegen. Lege werelden, saaie stukken en veelherhaling halen wat van het plezier weg.
Wat overigens opvalt, is dat Super Paper Mario eigenlijk een ontzettendmakkelijk spel is. Mi chien wel te makkelijk. Later wordt het wel watpittiger, maar echt hersenkrakend wordt het nooit. Vooral de eindbazenzijn te simpel, en het zijn dan ook vooral de puzzels waar demoeilijkheid zit. Er zijn een aantal hele ingewikkelde manierengevonden om jou puzzels te laten oplo en en dat kan nog wel eensfrustrerend zijn. Nu is het gemis van echte moeilijkheid niet zo heelerg, omdat er genoeg gameplay is, maar iets meer uitdaging was welwelkom geweest.
Om je te helpen heb je een groot deel van het spel ook nog eens devriendelijke Pixl Tippi achter je aan fladderen. Dit vlindertje heeftgeen speciale krachten zoals de andere Pixl's, maar kun je wel altijdom een tip vragen. Je hoeft enkel de Wii-afstandsbediening op Mario terichting en je krijgt een hint over hoe je verder zou moeten. Door deWii-afstandsbediening op voorwerpen en vijanden te richting krijg jeook weer tips over wat je er mee kunt doen en hoe je ze moet verslaan.Verder is het toch vrij duidelijk dat het spel eerst in ontwikkelingwas voor de Gamecube, omdat de Wii-besturing er een beetje bijgeplaktis. Toch is dit niet heel storend, want je hoeft niet constant tewapperen en te richten. Het zijn de kleine dingetjes, zoals deminigames bij het gebruik van items, die het hem doen.
Door de mix van platform met enkele RPG-elementen zijn er nog wel heelwat dialogen tu en de actie geslipt. Dit in combinatie met het dorpjeFliptown, waar je tu en elke wereld op zoek moet naar pilaren om degevonden Pure Hearts in te stoppen, kan de vaart nog wel eens uit hetspel halen. Er zit gelukkig wel veel goede humor in de dialogen, maarzeker later in het spel krijg je steeds meer de neiging om diegesprekken over de slaan.
Super Paper Mario probeert het platformen te verrijken met allerleinieuwe gameplayelementen. Zo heb je vier personages met elk hun eigenvoordelen, veel verschillende Pixls met hun eigen krachten, demogelijkheid om van 2D naar 3D te wi elen (alleen met Mario) en ooknog de verschillende items voor health of aanvallen. Dit maakt het toteen relatief complex spel en de manier waarop al deze elementen samenvallen werkt niet altijd even soepel. Je moet toch telkens weer naarmenuutjes toe om te wi elen, en het naar verborgen dingen zoeken doorop letterlijk elke plek naar 3D te wi elen begint ook te vervelen.En hoewel het dus even duurt totdat je er aan vertrouwd raakt, maakt die combinatie van verschillende elementen van Super Paper Mario toch iets bijzonders.