Ten eerstevalt onmiddellijk op dat de dialogen knap geschreven zijn en voor deverandering eens niet vol zitten met tenenkrommende taalfouten. Ook de acteursdie de stemmen hebben ingesproken zijn van een hoog niveau, een verademing alsje soms hoort wat voor amateuristische rommel andere ontwikkelaars in hun game toppen. Daarentegen bevat Rogue Galaxy nog genoeg vreemde, typisch Japansepuberhumor zoals we dat ondertu en al kennen uit het Japanse RPG-genre, allaat Level 5 gelukkig nooit toe dat de flauwe grapjes de overhand krijgen. Naast hetontdekken van een immens heelal met je ruimteschip dient er ook gevochten teworden. Verwacht echter geen statische turn-based gevechten, Level 5 heeft eeneerder actief vechtsysteem gebruikt, vergelijkbaar met dat uit Final FantasyXII en de Kingdom Hearts-reeks. Wat wel opnieuw zijn intrede doet zijn derandom encounters: tijdens je zoektocht duiken er voortdurend vijanden uit hetniets op. Een bejaard systeem, maar het leuke is dat er helemaal geenlaadschermen optreden eens je de monsters tegen het lijf loopt, het speltransformeert naadloos van verken- naar gevechtsfase. Dat geldt trouwens voorheel Rogue Galaxy, zelden loop je tegen een laadscherm aan dat langer dan tweeseconden op je beeld blijft hangen. Indrukwekkend! Tijdens eengevecht heb je als speler een paar mogelijkheden. Je kunt monsters van dichtbijaanvallen met je wapen of ze van een afstand schade berokkenen doorbijvoorbeeld met een geweer te schieten. Daarnaast is het ook mogelijk omspeciale aanvallen uit te voeren, gaande van het lanceren van elektrischeschokken tot een beschermend schild oproepen. Ook het gebruiken van voorwerpenen het wi elen van je uitrusting is mogelijk tijdens een gevecht. Personagesdie naast je zijde vechten bestuur je het merendeel van de tijd niet zelf, zedoen hun eigen ding naargelang de strategie die jij voor ze kiest. Zo kun je zebijvoorbeeld allemaal op één vijand laten inhakken of geef je ze het bevel huneigen tegenstander uit te kiezen.Deze manier van vechtenkan perfect werken, zoals we al eerder gezien hebben tijdens Final Fantasy XII,waarin een gelijkaardige mechaniek zat. Rogue Galaxy heeft echter te kampen metwat A.I.-problemen, waardoor je teamgenoten soms als een kip zonder kop dingendoen die je kans op het winnen van een gevecht drastisch verlagen. Het is welmogelijk om elk teamlid afzonderlijk commando's te geven, maar dat is zo'n omslachtigebezigheid dat het eigenlijk niet als een optie gezien mag worden. Vooral demanier waarop ze roekeloos tegen de vijand te keer gaan zonder enig oog voor hun eigen gezondheid kan de nodige kopzorgen tegeweeg brengen.
Wat welleuk is zijn de kleine hinderni en waarmee je tijdens een gevecht zo nu en danrekening mee moet houden. Zo zijn er bepaalde vijanden die zich beschermen enhun zwakke plek enkel vrijgeven als je eerst op hun kop hebt gesprongen. Eenander voorbeeld zijn de confrontaties met eindbazen. Deze meestal gigantischgrote monsters vereisen een bepaalde strategie om ze tegen de vlakte tekrijgen, gaande van het gebruiken van het juiste wapen tot het vinden van eenfout in hun verdediging. Je denkvermogen zal echter nooit op de proef wordengesteld, de dingen die je moet doen zijn vaak overduidelijk. Waar je jehersenen wel voor moet pijnigen is het zelf vervaardigen van voorwerpen, wapensen andere soorten uitrusting. Door gebruik te maken van een paarse,metaaletende kikker (die ook in het PSP-spel Jeanne d'Arc opduikt, tevens vanLevel 5) is het mogelijk om wapens met elkaar te laten samensmelten in de hoopeen sterker wapen als resultaat te krijgen. Voordat je echter twee dingen metelkaar mag combineren moet je eerst de nodige ervaring met het desbetreffende voorwerphebben opgedaan op het slagveld. Gewoon twee zwaarden in de winkel kopen en zevoederen aan je paarse kikker is dus geen optie, een keuze die Level 5 bewustheeft gemaakt. Zeg nu zelf, je haalt toch veel meer voldoening uit hetvervaardigen van een nieuw voorwerp door dingen te gebruiken waar je eerst heelwat tijd mee hebt doorgebracht? Het zelf makenvan items gaat echter nog veel verder. Zo krijg je op een bepaald moment eenvolledige fabriek ter beschikking waarmee je door allerlei ruwe materialen tecombineren, zeldzame voorwerpen kunt creëren. Het maken van die dingen istrouwens een volwaardig spel op zich, zo moet je metalen bijvoorbeeld eerstsmelten voordat je er wat mee kunt maken. De items die je maakt zijn meer dan gewoonleuk, je hebt ze ook nodig om je speciale aanvallen te ontgrendelen. Even geenzin om dingen uit te vinden, dan ga je toch gewoon insecten vangen op deverschillende planeten in het heelal die je daarna á la Pokemon tegen elkaar kunt laten vechten. Genoeg minigamesen randopdrachten dus die samen met het doorlopen van de verhaallijn ervoorzorgen dat je minstens een dikke veertig uur bezig bent voordat je deeindgeneriek te zien krijgt. Als laatstemoet benadrukt worden dat Rogue Galaxy er verbluffend mooi uitziet. Elkeplaneet is totaal anders en kent haar eigen architectuur, thema's enkleurenpallet. Het is dan ook zonde dat, eens je wat meer tijd op een planeetdoorbrengt, alles er wel knap blijft uitzien, maar na een tijdje ga je tochsnakken naar een nieuwe, verse planeet. Vooral tijdens het uitkammen vankerkers kan de omgeving wat repetitief overkomen. Wat de soundtrack betreft,deze is dik in orde met onder andere een magistraal mooi openingsnummer ensfeervolle achtergronddeuntjes die in je hoofd blijven rondspoken.