De Risen-serie is een geval apart. Meningen over de games zijn ernstig verdeeld en gaan van absoluut lovend tot dodelijk kritisch. Het is dan ook makkelijk de spellen te haten, want de instapdrempel is hoog, de gameplay stroef en je moet een hoop bugs door de vingers zien. Daarachter schuilt echter een wereld met veel sfeer, vol ontdekkingstochten, slechte humor en een bepaalde oprechtheid waar je van gaat houden. Dit is de reden dat veel mensen ondanks de oneffenheden toch fan zijn van Risen.

Gestagneerd

Risen 3: Titan Lords is echter niks meer dan een expansion set van het tweede deel. De wereld van Risen 2 is voor een aanzienlijk deel hergebruikt en soms zelfs exact gekopieerd met slechts andere personages. Je hebt hierdoor constant het gevoel dat je al weet waar je naartoe moet en wat je moet doen. De verhaalwereld blijft zo natuurlijk enigszins in stand, maar juist bij een spel waar het draait om ontdekkingstochten werkt het averechts. Iets ontdekken dat je al ontdekt hebt, is gewoon niet zo spannend.

Op de gebieden, die onderverdeeld zijn in kleine eilanden, zijn ook dezelfde vijanden te vinden uit deel twee, inclusief hun slechte A.I. en hun bekende aanvalspatronen. Ondanks dat de besturing weinig anders aanvoelt, versla je deze monsters daarom vrij makkelijk en is de uitdaging (met name aan het begin) voor de ervaren speler ver te zoeken. Omdat je vrijwel altijd een metgezel bij je hebt die het vuile werk voor je opknapt, is in leven blijven al helemaal een koud kunstje. Pas tegen het einde van de game wordt het interessanter, maar dan moet je eerst door vele uren gameplay heen.

Althans, als je door de bugs heen komt, want die zijn zoals gezegd ook nog volop aanwezig. Een ouderwetse vastloper, door de wereld heen zakken of zonder reden dood neervallen, is helemaal niet ongewoon. Als je een beetje geluk hebt, kom je zelfs een 'oude' bug tegen uit deel twee. Lekker herkenbaar.

Toch iets nieuws

Goed, zo kunnen we nog wel even doorgaan. Ook de conversaties zijn namelijk nog herkenbaar slecht en grafisch heeft de game geen enkele vooruitgang geboekt. Toch zijn er wel nieuwe spelelementen toegevoegd. Je kunt na flink wat uren spelen bijvoorbeeld de zee op met je schip en je kanonnen leegvuren op zeemonsters. Een leuke toevoeging, maar met relatief weinig impact op het spel. Verder kun je een van de drie facties kiezen en magie aan je aanvallen meegeven. Dit zorgt daadwerkelijk voor een beetje jus en maakt de gevechten net iets diverser dan in deel twee. Ook zorgt het ervoor dat je je naamloze held net even anders kunt uitdossen dan in deel twee.

Toch voelt de nieuwigheid beperkt. Het grootste gedeelte van de tijd doe je precies hetzelfde als in eerdere delen. Vechten tegen dezelfde vijanden in dezelfde gebieden. Liever hadden we gezien dat het grafisch opgepoetst zou zijn, dat we een nieuwe wereld mochten ontdekken en dat de vele bugs tot een minimum beperkt zouden zijn. Risen 3: Titan Lords doet dat allemaal niet en voelt als uitmelkerij. Het mist z'n oprechtheid en zelfs als je intens van de eerste twee delen hebt genoten, is het niet het geld waard.