Het heeft even geduurd, maar de Raving Rabbits kunnen nu eindelijk  verder zonder Rayman zelf. En in Rabbids Go Home mogen de gestoorde konijnen voor de eerste keer laten zien dat ze een game ook echt in hun eentje kunnen dragen. En wat blijkt: konijnen zouden het uitstekend doen als vuilnisophalers!

De kleine, bij vlagen schattige konijntjes hebben namelijk maar één doel en dat is het bouwen van een gigantische toren van troep om bij te maan te komen. Want de maan, dat is toch wel de ultieme plek om lekker te loungen met je andere konijnenvriendjes. Wat ze echter niet meteen beseffen is dat de maan, hoe groot en dichtbij hij ook lijkt voor die levende goochelattributen, nog een behoorlijk eindje weg staat. Voordat ze dus lekker kunnen chillen op dat grote stuk steen, zullen ze eerst tonnen aan troep uit de mensenwereld moeten verzamelen. 

Een konijn met een mi ie

De Rabbids hebben dus een mi ie en waar een mi ie is, daar is een avontuur. Rabbids Go Home is daarom geen verzameling minigames meer geworden, maar een zuivere adventure-game. Het is Ubisoft zelfs gelukt om er een 'normale' game van te maken, zonder daarbij de droge humor en de absurditeit van de Ravings Rabbis uit het oog te verliezen.

In Rabbids Go Home bestuur je twee konijnen, waarbij er eentje een winkelwagentje vooruit duwt en de andere alle troep die je onderweg tegenkomt, opstapelt.  Een derde konijn zit in de Wiimote te wachten tot jij hem met een druk op de knop het televisiescherm in schiet. Ja, je hoort het goed, er zit een konijn in je Wiimote. Eentje die vrolijk op en neer stuitert, wanneer jij als een halve zool met dat ding loopt te zwaaien.

De besturing van het winkelwagentje is overigens bijzonder simpel gehouden, maar werkt uitstekend. Met de Nunchuk bestuur je de winkelwagen en met de Wiimote voer je speciale acties uit, zoals een  boost of het afschieten van je konijn. De besturing  werkt zo goed, dat je amper een stuurfoutje maakt en bijna nooit een afgrond in rijdt of tegen een obstakel aan botst. Mede hierdoor wordt het spel nooit echt uitdagend, maar om een game negatief te beoordelen op een juist goede besturing, is natuurlijk ook niet de bedoeling. De game is eerder een prima demonstratie van hoe optimaal gebruik gemaakt wordt van de Wiimote en de Nunchuk.

Inzamelactie

Door de simpele besturing zit je na een paar minuten al helemaal in het spel en kan het verzamelen van allerhande troep beginnen. Voor elke mi ie moet je een bepaald aantal voorwerpen vinden die bij elkaar opgeteld duizend punten waard zijn. Aan het eind van iedere mi ie vind je daarnaast een soort hoofdvoorwerp dat alleen al goed is voor 600 punten. In totaal zul je in meer dan veertig mi ies de meest uiteenlopende voorwerpen tegenkomen, variërend van kleine lamskarbonades en wc-rollen tot gigantische radars en ziekenhuisbedden, compleet met patiënt en giftige gaswolk.

Denk je nu aan de opzet van puzzelgame Beautiful Katamari, dan kom je echter bedrogen uit. Rabbids Go Home kan namelijk niet tippen aan de gameplay-kwaliteit van Beautiful Katamari. Er wordt je namelijk geen strobreed in de weg gelegd om de voorwerpen te verzamelen. Op een paar lastige honden, een handvol cactu en en wat ongediertebestrijders na is het slechts zaak om één route te volgen. Voor de rest is het logisch nadenken en soms een beetje haasten bij gedeeltes waar een klok meeloopt. Wie er even voor gaat zitten, wandelt in een middagje zo door het hele spel heen.

Bovendien hebben de makers duidelijk een tekort aan inspiratie gehad wat betreft eindbazen en voorwerpen, want al na de eerste vijf mi ies kom je identieke tegenstanders en hoofdvoorwerpen tegen. Helemaal irritant wordt het tu enfilmpje dat je na iedere mi ie te zien krijgt. De makers wilden voorkomen dat je telkens weer naar een laadscherm zou gaan zitten staren en vervingen deze schermen door één kort filmpje. Jammer genoeg blijft dat filmpje maar twee keer leuk en verlang je na de derde keer terug naar een saai laadbalkje met een dom muziekje.

Maar wel leuk

Maar ondanks de wat eenvoudige en herhalende gameplay is Rabbids Go Home toch een vermakelijke game geworden. Al bij het opstartscherm lig je direct in een deuk, wanneer je het onfortuinlijk konijn krijgt te zien dat in je Wiimote huist. De sadist in je vraagt je bijna een paar minuten met die controller te schudden.

Eenmaal in de game, word je bekogeld met grappige oneliners van de mensen die je soms hardhandig ontdoet van hun troep (oftewel hun kleding).  Als kers op de humortaart  hebben de makers het spel voorzien van een rits aan bekende deuntjes en zijn alle liften in het spel uitgerust met een Boney  M-kla ieker. Uiteraard een muziekkeuze waar het gemiddelde konijn direct een hartaanval van krijgt.

Rabbids Go Home heeft daarnaast een erg aantrekkelijk leveldesign meegekregen dat eigenlijk altijd wel de juiste snaar weet te raken. De simplistische, cartooneske stijl van de levels voelt goed aan en geeft Rabbids Go Home een unieke uitstraling. We durven zelfs wel te stellen dat de game, grafisch gezien, tot een van de betere games op de Wii behoort.