Na de PS2- en Nintendo DS-versie vanPac-Man World 3 is het ook de beurt aan de PSP-versie om aan onskritische oog te worden onderworpen. De beoordelingen van de eerdergeteste versies doen echter al vermoeden dat het deze Pac-Man nietbeter af zal gaan. In tegenstelling tot de DS-versie isPac-Man World 3 voor de PSP wel goed omgezet vanaf de console. Degameplay is simpel genoeg om niet gehinderd te worden door de enkeleanaloge stick die de PSP rijk is. Het besturen van Pac-Man gebeurtmet de stick of vierpuntstoetsen en de andere handelingen, zoal pringen en het uitvoeren van combo's, gebeurt met de vierfunctietoetsen. De camera kan worden bestuurd met de tweeschouderknoppen. Iets dat zeker niet overbodig is, want de camerawerkt vaker tegen dan mee. Doordat de camera gekoppeld is aan debewegingen van Pac-Man, zwiept deze bovendien als een bezetene heenen weer. Na niet al te lange tijd begint dit zeer vermoeiend teworden voor de ogen.

 Dat de gameplay goed is omgezet is netzo goed een nadeel als een voordeel. De gameplay was immers al nietom over naar huis te schrijven. Een aantal basisaanvallen zoals eenbutt-bounce, punch en rev role is alles dat jehoeft te gebruiken om de vijand uit te schakelen. Speciale pelletskunnen Pac-Man sterkere krachten geven. Zo zijn deze pellets nodig omde anders onverslaanbare spoken op te kunnen eten. Andere pelletsgeven je tijdelijk de mogelijkheid om vijanden met elektrischeschokken te verslaan of een superstomp uit te delen. Maarzoals ik al zei, vijanden zijn met de paar basisaanvallen al redelijkmakkelijk te verslaan, waardoor de variatie in gameplay behoorlijkgelimiteerd blijft.De wereld van Pac-Man World 3 ziet erwonderbaarlijk goed uit op de PSP. De aanwezigheid van de gehatekarteltjes is niet over het hoofd te zien, maar zo op het eerstegezicht is er niet terug gehouden op detail. Het is wel jammer dat delevels niet uitdagend zijn om te spelen. De talloze pellets en bonuspick-ups zijn de enige reden om alle uithoeken van de levels tebezoeken en het verzamelen van al deze objecten (waarvan er echt heelveel van aanwezig zijn in een level) gaat echter al gauw vervelen.Extraatjes zoals een Ad Hoc multiplayermode en de museumoptie zorgen voor een beetje extra vertier. Vooralde laatste is intere ant te noemen, omdat je de oorspronkelijkePac-Man kunt spelen. De multiplayer mode heb ik niet kunnenuitproberen, maar ik kan wel vertellen dat de modes gestoeld zijn opvariaties van de oorspronkelijke Pac-Man game. Dit betekent dat jeniet in de 3D wereld zult spelen van de verhaalmode, maar gewoon ineen doolhof terecht komt. Wel is er een game-share-modeingebouwd die je in staat stelt de multiplayer levels met anderen tedelen.

Het verhaal is verder niet echtindrukwekkend genoeg om veel woorden aan vuil te maken. Ene Erwin wilde wereld over nemen en Pac-Man moet dit voorkomen. De verwijzingennaar de oude Pac-Man games in de dialogen en de kla ieke geluidentijdens de gameplay verdienen echter wel aandacht. De nostalgischegevoelens die hierdoor worden veroorzaakt, zorgen toch wel voor eenglimlach.Conclusie

Zoals voor de zoveelste keer duidelijkwordt, is het voor Pac-Man beter om zich te beperken tot zijndoolhofjes. Pac-Man World 3 is een moedige poging tot een3D-platformer, maar slaagt hierin wederom op maar weinig punten. Devariatie is gewoon niet aanwezig en vernieuwend is het al helemaalniet. De kla ieke Pac-Man-game is mi chien één van deweinige aspecten die werkelijk de moeite waard is.