Men neemt een retrogame, frist de graphics wat op, voegt een enkele nieuwe functie toe en men heeft een game voor de Nintendo DS. Hoewel dit vaker voorkomt is deze handelswijze eerder uitzondering dan regel. Shiren the Wanderer is een game die in dit profiel past, daar de game eerder op de Super Nintendo uitgekomen is. Het spel is grafisch verbeterd tegenover de SNES en voegt enkele nieuwe functionaliteiten toe, maar rust nog op een achterhaalde spelopzet die tegenwoordig voor veel spelers niet meer acceptabel zal zijn.
De paar importeurs (het spel verscheen alleen in Japan) die Shiren the Wanderer op de Super Nintendo gespeeld hebben zullen het spel wellicht herinneren als een zeer uitdagend en aangenaam spel. Tegenwoordig nemen de meeste mensen echter geen genoegen meer met de standaarden die ontwikkelaars aanhielden in de tijd van de SNES. Shiren the Wanderer stond bekend als een RPG zonder medelijden. Was je eenmaal dood dan werden al je vorderingen in de levels gewist en verloor je alle wapens en ervaring. Meedogenloos. Hoewel dit in de tijd van de SNES geen uitzondering is, waren er ook toen al genoeg mensen die het spel gefrustreerd uitzetten, denkend aan de verspilde tijd.
Helaas is er niet veel veranderd in de DS-versie van Shiren the Wanderer. De dood van je personage betekent nog steeds dat je alles opnieuw zult moeten doorlopen, wat ontzettend frustrerend is. De ontwikkelaars hebben er echter wel een optie aan toegevoegd dat je wapens apart kunt zetten zodat je, naast je ervaring en levelvorderingen, niet je hele arsenaal verliest. Helaas haalt deze optie de frustratie bij het doodgaan niet weg, want je zult de gespeelde uurtjes opnieuw moeten doen.
Degene die bekend zijn met het Mystery Dungeon-concept weten dat vrienden een rol kunnen spelen bij je dood. In geval van doodgaan kun je tot een maximum van drie keer de optie 'Rescue' selecteren waarmee je een vriend via Nintendo Wi-Fi kunt vragen je te redden. Mocht iemand bereid zijn je uit de nood te helpen, dan kun je alsnog verder gaan met de vorderingen die je eerder gemaakt hebt. Een groot nadeel is dat je mensen nodig hebt die je willen helpen. Ken je niemand die het spel heeft dan heb je pech en moet je opnieuw beginnen. Erg toegankelijk is deze optie dus niet.
Het grafische deel van Shiren the Wanderer is maar een klein beetje opgepoetst tegenover de Super Nintendo-versie. Het benut daardoor de capaciteiten van de Nintendo DS niet optimaal. Hoewel veel van de omgevingen keer op keer willekeurig gegenereerd worden, voelen ze allen nogal statisch aan. Je loopt continu van veldje naar veldje in de hoop de ingang te vinden naar het volgende niveau. Dit mag je tu en elk 'dorp' vier keer herhalen en komt op een gegeven moment je strot uit. Ook het turn-based vechtsysteem kent maar weinig diepgang. Mocht een vijand naar je toelopen dan kun je op een simpele turn-based manier elkaar slaan met of zonder wapen. De mogelijkheden zijn verder beperkt waardoor tactiek maar een kleine rol speelt bij de gevechten.
Iets wat wel goed in elkaar steekt zijn de voorwerpen die je kunt verzamelen. Gedurende het spel zul je steeds meer verschillende soorten spreuken vinden waarmee je zeer tactisch te werk kunt gaan. Hoewel dit klinkt als een lichtpuntje, weet de ontwikkelaar het plezier te verminderen met een behoefte aan eten die het hoofdpersonage heeft. Eens in de zoveel tijd moet je jezelf volstoppen met eten, bij voorkeur met rijstballen. Doe je dit niet dan ga je dood en zul je weer van voren af aan moeten beginnen.
Shiren the Wanderer is helaas geen geslaagde overzetting van een Super Nintendo-game. Hoewel het spel destijds acceptabel was, is deze versie zodanig verouderd dat het niet opweegt tegen andere titels van de Nintendo DS. Het meest frustrerende van het spel is de 'dood is dood' filosofie. Na een keer of vijf proberen kan ik het niet meer opbrengen om hetzelfde verhaal keer op keer te gaan herhalen in de hoop dat ik weer een paar werelden verder kom. De verouderde graphics, houterige gameplay en de overige frustrerende elementen zorgen ervoor dat dit spel bij de gemiddelde gamer snel in de kast zal belanden. Alleen de echte freaks zullen in Shiren the Wanderer mi chien weer eens die langverwachte, echte uitdaging zien.