MotoGP 21 is een mooi-weer-rijder

MotoGP 21 is weinig anders dan een kleine update van de 2020-editie. Het penaltysysteem is nu volledig accuraat, de temperatuur van je remmen doet er wat meer toe en de laadtijden zijn (op PlayStation 5 en Xbox Series) flink teruggeschroefd.

Maar het is vooral die oude vertrouwde racegame. Dat wil zeggen: het is nog altijd heerlijk om in Valentino Rossi’s Yamaha TT Assen onveilig te maken. De besturing is wederom responsief, het gevoel van snelheid blijft waanzinnig en de motoren brullen zoals vanouds.

Een uitgebreide tutorial en de vele hulpmiddelen zorgen er bovendien voor dat MotoGP 21 een uitstekende introductie is voor gamers die toch eens de overstap van bijvoorbeeld Forza of Gran Turismo naar de tweewielers willen wagen. Binnen de kortste keren snap je hoe je het gewicht van de coureur het beste kunt inzetten om die ene haarspeldbocht aan te snijden, maar ook hoe de verschillende combinaties van banden van invloed zijn op je raceprestaties.

De carrièremodus draagt hier eveneens aan bij, vooral als je begint in een van de lagere klassen. Het Moto3-kampioenschap kent minder geavanceerde motoren die makkelijker te besturen zijn en je zo wegwijs maken binnen de rijke motorsport. Dit is anders dan in de F1-games: Formule 1-bolides zijn door de ongelofelijke wegligging en neerwaartse druk juist makkelijker te besturen dan de nogal logge Formule 2-wagens.

Ervaren rot

Maak je de overstap van MotoGP 19 of 20, dan valt vooral op hoe weinig er eigenlijk is aangepast, laat staan verbeterd. Diezelfde carrièremodus is min of meer direct gekopieerd uit eerdere edities. Of je nu een eigen raceteam opzet of instroomt in een van de juniorenteams: het verloop van je carrière (en daarmee de gameplayloop) is vooral een herhaling van saaie zetten. Bovenal is deze modus ontzettend steriel. Elke keer als je in een vrije training of kwalificatie de pits uit wilt rijden om een vliegende ronde neer te zetten, start exact hetzelfde (en weinig interessante) tussenfilmpje op. Van commentaar van of interactie met pers en fans is al helemaal geen sprake. En als je hoopt op een hevige strijd met rivalen, dan kom je van een koude kermis thuis: het lijkt wel alsof het niemand wat kan schelen hoe je presteert.

Je rijdt simpelweg je races om hogerop te raken en probeert tussendoor wat onderdelen van de motor te verbeteren, maar veel meer is er niet. Hierdoor is het steevast een anticlimax als je na een weerzinwekkende race net die gouden plak weet te behalen. Zonder enige vorm van entourage of motivatie, gooit de game je dan weer direct in het vrij saaie hoofdmenu.

Dit is vreemd, want MotoGP is in alles een racesport vol bravoure, haantjesgedrag en visueel spektakel. Op spannende momenten laten de televisieproducenten van de sport zelfs zien wat de hartslag van de betrokken coureurs is – om te benadrukken dat ze op het scherp van de snede racen. In alles wordt duidelijk dat het eigenlijk bizar is om met twee wielen de driehonderd kilometer per uur aan te tikken.

De game MotoGP 21 doet hier veel te weinig mee. Als je het puur betrekt op de rijervaring (van besturing tot wegligging), dan biedt MotoGP 21 een uitstekende representatie van de sport. Maar daar moet je dan ook genoegen mee nemen.

Oud zeer

Ook op het circuit is de game niet zonder fouten. De AI is bijvoorbeeld ontzettend lomp. Het lijkt vaak wel alsof andere coureurs geen enkel ruimtelijk besef hebben: zelfs al geef je ze meer dan genoeg ruimte bij het aansnijden van een bocht, dan nog schuiven ze hun motor regelmatig in je zijkant. En sommige bochten halen ze niet eens. De Duitse Sachsenring is hier het ergste voorbeeld van. In vrijwel elke klasse en op iedere moeilijkheidsgraad blijkt het voor de AI nagenoeg onmogelijk om de laatste bocht zonder kleerscheuren door te komen.

Tijdens de races leidt dat tot een opeenstapeling van crashes. Het hele veld knalt iedere ronde op elkaar, waarna je na een paar ontwijkmaneouvres voorop ligt en de race makkelijk naar je hand kunt zetten. Als dit sporadisch gebeurt, dan zou het nog grappig zijn. Maar het betekent vooral dat sommige circuits met AI eigenlijk onspeelbaar zijn. Milestone belooft weliswaar verbetering in een aankomende patch, maar dit was in MotoGP 20 ook al een terugkerend probleem.

Het is vooral heel jammer. Als dit soort foutjes aangepakt zouden worden en de presentatie op orde zou zijn, dan hadden we hier te maken met een uitstekende titel. In de huidige staat is MotoGP 21 een bij vlagen sterk, maar vooral heel sobere racegame.

MotoGP 21 is vanaf 22 april verkrijgbaar voor PlayStation 4, PlayStation 5, Xbox One, Xbox Series X en S, Nintendo Switch en pc. Voor deze review is de game op Xbox Series X getest.

Conclusie

6,5

Oké

Conclusie

Op z’n best is MotoGP 21 een uitstekende representatie van de topklassen uit de motorsport. Op z’n slechtst is het een steriele game die nauwelijks recht doet aan het racespektakel dat MotoGP kan zijn

Plus- minpunten

Scherpe besturing

fijne rijervaring

Sobere presentatie

terugkerende fouten