Emoties en baarden
MLB: The Show geeft die strijd waarheidsgetrouw weer met prachtige animaties in gedetailleerde stadions. De grootste verandering dit jaar is dan ook cosmetisch: de slagman baalt nu zichtbaar als hij uit wordt gegooid, haar (en baarden) zijn net echt en het publiek is nog geloofwaardiger met spandoeken en gejuich. De game zag er al mooi uit, maar San Diego heeft nog een tandje bijgezet. Vooral de manier waarop de zon op realistische manier over het stadion trekt is opmerkelijk. De schaduwen veranderen tijdens de wedstrijd en het maakt echt uit of je nou in april of in juni op het veld staat.
Ook op het gebied van gameplay zijn kleine aanpa ingen gedaan. Grote stappen zijn er niet gemaakt, maar soms zijn het de kleine stapjes die het verschil maken. Met directional hitting kun je je bal een bepaalde kant op sturen door alleen je linkerpook die kant op te houden. Het is een iets intuïtievere manier om de bal te sturen, al moet je de pitch nog altijd goed raken om de bal mooi van je knuppel te laten vliegen. Het draait nog steeds om timing en reactievermogen. Verder is de intelligentie van vooral de veldspelers flink verbeterd. Waar ze voorheen nog onlogische routes naar de bal maakten, reageren ze nu een stuk natuurlijker op ballen die achterin het veld worden geslagen.
Verder waar je gebleven was
Alle modi zijn weer terug van weggeweest en vooral de online opties zijn enorm verbeterd, hoofdzakelijk omdat het überhaupt werkt. Vorig jaar was online de enige smet op het blazoen met servers die niet naar behoren werkten en gameplay met enorme lag. Dit jaar kun je echter zonder grote problemen, afgezien van een glitch hier en daar, via internet met elkaar spelen. Ook het year-to-year systeem is nieuw en je vraagt je gelijk af waarom niet alle sportspellen het hebben. Je kunt namelijk zo je voortgang van vorig jaar importeren naar deze nieuwe game. Handig als je nog niet klaar was met je team of met je eigen speler en je wel wilt overstappen naar deze versie, vooral in het honkbal waar seizoenen vrij lang kunnen duren. Een voorbeeld voor sportgames.
Je kunt zo je voortgang van vorig jaar importeren; een voorbeeld voor sportgames
De grootste trekpleister is nog altijd Road to the Show, waarin je je eigen speler kunt maken en zijn carrière doorloopt. Je begint natuurlijk met een serie wedstrijden waarin je jezelf laat zien aan de scouts, om vervolgens door een team uit de Minor League gedraft te worden. Daar begint de lange weg naar de Majors en de grote teams als de Yankees of de Red Sox. De modus is vrijwel hetzelfde als vorig jaar, de enige grote verandering is de toevoeging van ‘echte’ gesponsorde sportartikelen, zoals Nike-schoenen of een handschoen van Louisville Slugger. Die voorwerpen geven je een kleine boost aan je statistieken en zijn ook echt te zien wanneer je speler ze draagt.
De Franchise is ook licht onder handen genomen. Je bent weer de manager van je favoriete team en probeert deze naar de glorie te loodsen. Dit keer krijg je ook echt een contract en doelstellingen die je moet behalen, anders kun je zomaar ontslagen worden. Daarnaast is er nu een radioshow die in het menu afspeelt en alle uitslagen en bijzondere trades bespreekt. Kleine aanpa ingen die je net iets meer onderdompelen in de honkbalwereld.
Kaartjes verzamelen
De modus die het meest is aangepast, is Diamond Dynasty, het kaartenverzamelfestijn dat je wellicht kent uit andere sporttitels als FIFA of NBA 2K. Die was in voorgaande edities nogal doorwrocht en onbegrijpelijk, maar is dit keer een stuk meer gestroomlijnd. Je spelers verlaten je team niet meer door aflopende contracten, maar blijven voor altijd bij je. Ook is er een mooie balans tu en verzamelen en trainen doordat je ongewilde kaarten kunt gebruiken om je Dynasty spelers te verbeteren. Maar om speciale Legends te krijgen moet je weer een aantal spelers uit één team verzamelen, dus je moet goed bedenken of je je kaarten opoffert als training of toch doorspaart voor die ene kaart. Daarnaast is de modus veel toegankelijker omdat je ook kaarten en punten verdient als je andere modi in het spel speelt. Zo boek je dus vooruitgang met je verzameling terwijl je er helemaal niet mee bezig bent.
Het complete pakket van vorig jaar is weer iets completer geworden
Het klinkt allemaal als klein bier en dat is het eerlijk gezegd ook. Het complete pakket van vorig jaar is weer iets completer geworden. De vraag is wel wat er nu nog over is om verbeterd te worden voor volgend jaar. Op grafisch gebied zouden de ogen aangepakt kunnen worden, die lijken soms nog nep en een beetje eng. De presentatie kan ook nog iets strakker: het ziet er allemaal goed uit, maar het ritme ontbreekt. Als je niet door de filmpjes heen skipt, moet je te lang wachten voor de wedstrijd of de volgende play begint. Dat is jammer, want die filmpjes zien er wel prachtig uit, met emoties die van de gezichten af zijn te lezen.
De kern van de ervaring is echter intact en veel spannender dan je verwacht als je wel eens honkbal hebt gekeken op tv. De psychologische strijd tu en de man op de heuvel en de man met de knuppel, die ten grondslag ligt aan de sport, is soms bloedstollend. De laatste inning, drie wijd en twee uit met drie man op de honken en een achterstand van drie punten, en dan die besli ende bal over de hekken jagen, dat gevoel is wat honkbal kan zijn. En dat gevoel is heerlijk.
MLB 15: The Show is gespeeld op de PlayStation 4.