Met Dr. Kawashima's Brain Training heeft Nintendo vorig jaar het decennia oude puzzelspelletje tot hype verheven. Het verschil zit hem niet zozeer in de spelletjes, als wel in de verpakking. Brain Training pretendeert dat je je hersenen traint, in plaats van dat je meer vaardigheid krijgt in het spelletje, en dat spreekt aan. Moeders, vaders, opa's en oma's zijn aan het gamen geslagen dankzij de goedlachse Kawashima en zijn neurologische vocabulaire. Inmiddels is er een nieuwe work-out voor je prefrontale cortex in de vorm van 'Meer Brain Training van Dr. Kawashima'. En dat dekt precies de lading.
Brain Training is opgezet als dagelijks oefenprogramma waarbij je over de tijd je progre ie kunt volgen in mooie grafiekjes. Je begint elke dag met een aantal training pelletjes, om vervolgens bij de hersenleeftijdstest te kijken hoe goed je grijze ma a ervoor staat. Als we Kawashima mogen geloven takelt je brein af vanaf je twintigste levensjaar, dus twintig is de ideale hersenleeftijd. Hoe beter je speelt, hoe dichter je bij de twintig jaar in de buurt komt. Bij de hersenleeftijdstest krijg je andere spelletjes voor de kiezen dan bij de training, dit als een soort van bevestiging dat je toch echt je hersenen traint en geen vaardigheid in de spelletjes ontwikkelt. Maar elke keer je de test doet, krijg je ongeveer dezelfde spelletjes voor je kiezen, dus die vaardigheid kweek je wel degelijk. Maar, we moeten toegeven, het is een leuk metafoor die je weet te motiveren om aan het puzzelen te blijven. Bij productiemedewerkers die hun hersenen al enige tijd op non-actief hebben staan, zal het mi chien meer werken op de manier zoals het bedoeld is dan bij gamers en studenten die gewend zijn elke dag probleemoplo end bezig te zijn.
Bovenstaande ging natuurlijk ook al op voor de eerste Brain Training, maar we hebben het hier over Méér Brain Training, of eigenlijk niet zozeer méér, maar vooral, net eventjes anders. Meer Brain Training bevat namelijk ongeveer evenveel oefeningen als het eerste deel, maar wel een compleet pakket aan nieuwe oefeningen. Dit betekent dat de standaard rekensommetjes ook niet meer van de partij zijn. In plaats daarvan zijn er nu sommetjes waarbij je de juiste operatoren moet aangeven, en memory-optellen waarbij telkens een getal uit de vorige som, opnieuw gebruikt wordt.
Andere nieuwe spelletjes zijn 'Goede Verstaander', waarbij je woorden die door elkaar heen uitgesproken worden moet opschrijven, en 'Wi elgeld', waarin je mag doen wat je normaal de cai ière toevertrouwt. Bij de hersenleeftijdstest krijg je te maken met net iets andere spelletjes. Zo moet je van een groot getal, steeds een kleiner getal aftrekken tot je niet meer verder kunt. Niet heel veel denkwerk vergt de codetabel, waarbij elk cijfer met een bepaald icoon correspondeert en je het juiste symbool op moet schrijven. Grootste lastpak is nog de 'Paper-Rock-Sci ors'-oefening, waarbij je één van de drie handen te zien krijgt en vervolgens de bijpa ende hand moet noemen. Vervelend hierbij is dat je afwi elend moet winnen en verliezen én dat je de woorden uit moet spreken. Ruim twee minuten afwi elend de woorden 'Schaar', 'Steen' en 'Papier' naar je DS roepen zorgt op zijn minst voor merkwaardige blikken van de omgeving overigens.
Net als bij de vorige versie van Brain Training zijn er ook wat oefeningen die je liever overslaat. Bij deze versie is het vooral 'Getallen Onthouden' die tot lichte irritaties lijdt wanneer deze voor de zoveelste keer 'geheel willekeurig' gekozen wordt. In dit spelletje moet je namelijk een raster van vijf bij vijf met de getallen van 1 tot en met 25 onthouden. Je krijgt daarvoor twee minuten de tijd en daarna ook nog eens twee minuten om ze op te schrijven. Hoewel het vast goed is om je korte termijngeheugen te trainen, is het ook erg saai, iets wat de meeste middelbare scholieren kunnen beamen. Getallen Onthouden was overigens wel hét bewijs dat Brain Training echt werkt, want na een aantal potjes kwam mijn getrainde grijze ma a op het briljante idee om de getallen op een papiertje te schrijven. Daar was ik vóór Brain Training serieus niet opgekomen. Zou het stiekem de bedoeling zijn?
De interactie met Brain Training is opnieuw zo simpel mogelijk gehouden, zodat iedereen, gamer of niet, er direct mee aan de slag kan. De knoppen van de Nintendo DS zul je niet nodig hebben, met alleen het touchscreen, de stylus en de microfoonfunctie zijn je hersenen in no-time weer in conditie. Het merendeel van de spelletjes werkt met handschriftherkenning, wat op zich prima werkt wanneer je alleen getalletjes hoeft in te voeren (al verwart hij de vier wel vaak met de negen). Bij een spelletje als 'Woorden Maken' is het gebruik van handschriftherkenning echter minder handig, voor ons als gamers dan. Je moet uit een anagram een goed Nederlands woord maken, dat je vervolgens letter voor letter op moet schrijven. Als ze gewoon de letters weer hadden gegeven en je die in volgorde aan moest klikken, ging het allemaal een stuk sneller.
Het gezeur over de handschriftherkenning is muggenzifterij, maar daar houden we van. Daarom nog een paar gezifte mugjes: de grafieken in het spel worden allemaal op dezelfde tijd- of puntenschaal geplot. Probleem daarbij is dat sommige spelletjes langer kunnen duren dan de drie minuten die de grafiek maximaal aangeeft. En dan hoef je nog niet eens met een negatief IQ te spelen, soms heb je de beoordeling 'fietser' en valt je tijd alsnog buiten de grafiek. Niet heel handig als je je progre ie wil volgen. Het lijkt me geen ingewikkelde ingreep om alleen het relevante gedeelte van de grafiek weer te geven. Want om nu tijden tot nul seconde in de grafiek te zetten, lijkt me vooral heel erg zinloos. Of zou de casual doelgroep die Nintendo voor ogen heeft, ook geen afgekapte grafiekjes snappen? Brain Training is opnieuw zeer sober in aankleding. Vrijwel het gehele spel, op de menu's na, is in zwart-wit. En dat is op zich niet erg, want hoe minder er op het scherm is, hoe makkelijker het is om te zien wat er relevant is. Zeker tegenover een Hot Brain, dat aan zijn grafische opsmuk ten onderging, is Brain Training wel weer een verademing en hét bewijs dat spetterende graphics niet nodig zijn om een goede, maar vooral een goed verkopende, game te maken. Het gaat om de inhoud, en niet om het uiterlijk. Toch is ook die inhoud bij Brain Training wel een beetje karig. Het aantal spelletjes is erg beperkt, men had desnoods de spelletjes uit het eerste deel, of een aantal ervan, weer terug kunnen laten keren.
Er zijn wel wat extraatjes in de vorm van een Dr. Mario-kloon, die zeer slecht is uitgewerkt, en opnieuw een weiland vol Sudoku's. Maar persoonlijk heb ik de Sudoku onderhand wel weer gezien en ik vraag me af of er nog mensen zijn bij die deze cijferpuzzeltjes niet de neusgaten uit komen. Het was leuk geweest wanneer men naast Sudoku's nog wat andere soorten puzzels had toegevoegd, er zijn er de laatste jaren meer dan genoeg geïntroduceerd. Dr. Kawashima zegt het zelf: steeds hetzelfde doen is slecht voor je brein, variatie houdt je hersens scherp. Het is jammer dat Meer Brain Training van de man die juist met dat advies komt, niet een beetje meer variatie biedt.