Marvel Ultimate Alliance 3 is zoals de films: puur vermaak

Eigenlijk is daarmee alles wel gezegd. Wat rest zijn overpeinzingen die vrijwel niets veranderen aan het feit dat Marvel Ultimate Alliance 3 een oerdegelijke game is.

Niet zo fantastische viertallen

Overpeinzingen zoals: waarom staat er bij de friendly-moeilijkheidsgraad dat het voor spelers is die niet bekend zijn met het actiegenre? Een opmerkelijke claim, want zelfs op die laagste moeilijkheidsgraad kan Marvel Ultimate Alliance 3 best uitdagend zijn. Helemaal als je een beetje wilt wisselen tussen de tientallen speelbare personages. Je kunt namelijk maar met vier helden tegelijk spelen; de rest zit op de reservebank en doet geen ervaringspunten op. Als je ze later toch besluit te gebruiken word je met flink onderontwikkelde personages opgescheept. Het is daarom slimmer om telkens een van je huidige teamleden met vervroegd pensioen te sturen zodra je een nieuwe held vrijspeelt. Zo blijf je niet de hele tijd bij hetzelfde viertal hangen.

Er is overigens wel een oplossing voor de levelverschillen tussen personages, maar die moet je buiten de verhalende modus zoeken. In de Infinity-modus kun je herhaaldelijk tegen hordes vijanden of bazen vechten om zo snel ervaringspunten te scoren. Het kan dus wel, maar zo’n bewuste keuze om te grinden staat nogal haaks op hét speerpunt van de game: dat je er niet te veel bij na hoeft te denken.

Dat zou zeker moeten gelden voor de laagste moeilijkheidsgraad. Die kan bij uitstek fungeren als een speeltuin voor jonge spelers, waarin zij vrij met alle Marvel-figuren kunnen experimenteren. Helaas is het spel daar niet bijzonder geschikt voor. En dat is zonde, want Marvel Ultimate Alliance is verder een droomgame voor kinderen die idolaat zijn van superhelden.

A most ambitious crossover

Er zijn weinig andere spellen op de markt die zoveel te bieden hebben voor jonge (en oude) Marvel-fans. Er zitten zoveel personages in dat je er letterlijk om de aantal minuten weer eentje vrijspeelt. Uiteraard zijn Avengers die in de Marvel-films verschijnen aanwezig, maar ook minder bekende personages als Ms. Marvel en Ghost Rider duiken op. Hoe al die verschillende stripfiguren toevallig allemaal op dezelfde plekken belanden gaan we hier niet vertellen, want dan pellen we de enige laag af van het dunne verhaal af. Laten we het er op houden dat de makers van Ultimate Alliance 3 dankbaar gebruikmaken van het werk dat Marvel met zijn Cinematic Universe heeft verzet.

De game is daardoor een feest van herkenning, niet van verwarring over waarom je onuitstaanbare oom Iron Fist in the middle of Knowhere opduikt. Iedereen die ook maar iets met Marvel heeft weet meteen wat de Infinity Stones zijn en waarom de Black Order zo belangrijk is dat ze het tot de subtitel van het de game hebben geschopt. Ultimate Alliance 3 hoeft verder weinig uit te leggen en dat houdt de vaart er lekker in. Nieuwe personages krijgen vaak niet veel meer dan een soort visitekaartje, waarin in één of twee zinnen staat waarvan we ze moeten kennen en wat hun belangrijkste karaktereigenschap is.

Superhelden-DNA

Die kaartjes zijn tekenend voor de stijl van het derde deel in de Ultimate Alliance-serie. Het is uiteraard cartoony en daardoor ook gelijk wat over de top. Het spel heeft die kenmerkende combinatie van luchtig en serieus; ja, het universum dreigt te vergaan, maar voor een goede grap is er altijd ruimte. Marvel Ultimate Alliance 3 mag dan niet baanbrekend zijn, er is wel degelijk veel liefde ingestopt. Dat zie je ook heel duidelijk terug in hoe alle personages bewegen en spelen. Star-Lord van Guardians of the Galaxy danst terwijl hij schiet (of is het andersom?) en Thor vliegt over het speelveld door zich aan zijn hamer Mjölnir vast te klampen. Zo heeft iedere held wel zijn of haar eigen trekjes. Effectief zijn er slechts een aantal hoofdklassen aan te wijzen – snelle vechters, zwaargewichten en dan nog alle personages die van veraf schieten – maar het voelt alsof iedereen totaal van elkaar verschilt.

Diezelfde aandacht gaat uit naar de baasgevechten. Dat is maar goed ook, want daar zijn er heel veel van. Het tempo van de game blijft hoog liggen, waardoor je nooit langer dan een halfuur alleen maar tegen gewone vijanden vecht. Green Goblin, Red Skull, Elektra, Venom: gedurende het hele spel worden er van links en rechts bekende slechteriken aangevoerd. Ieder gevecht heeft ook een leuke gimmick en dankzij goedgeplaatste checkpoints wordt het eigenlijk nooit frustrerend. Echt grote bazen maken bovendien leuk gebruik van de Infinity Stones. Zo kan Green Goblin de tijd stilzetten om de bommen die je naar hem toesmijt te ontwijken. Wanneer de tijd weer verder gaat, sta je zelf plotseling in een mijnenveld en moet je als de bliksem wegwezen.

Op die manier stuurt Ultimate Alliance 3 je langs allerlei locaties uit het Marvel-universum, met Wakanda als een van de uitschieters. Een ruimte vol vijanden hier, een baasgevecht daar en je kunt weer door naar het volgende level. Zo maken ze games tegenwoordig nauwelijks meer en ergens is dat jammer. Marvel’s Spider-Man bewees dat superheldengames veel meer kunnen zijn dan simpel vermaak. Met Marvel Ultimate Alliance 3: The Black Order laat Nintendo zien dat simpel vermaak soms genoeg is.

Marvel Ultimate Alliance 3: The Black Order is verkrijgbaar voor Nintendo Switch.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie

7

Goed

Conclusie

Marvel Ultimate Alliance 3: The Black Order is geen briljante game, maar dat hoeft ook helemaal niet. Het spel biedt vermaak voor iedere smaak, want er zijn zoveel Marvel-helden speelbaar dat ieders favoriet er waarschijnlijk wel tussen zit. Combineer dat met gevarieerde locaties en leuk gevonden baasgevechten en je hebt gewoon een goede game.

Plus- minpunten

Heerlijke no-nonsense game

prettige pacing dankzij talloze baasgevechten

speelstijl van personages matcht hun dna

Spel oogt en presteert slecht in handheldmodus

moeilijkheidsgraden niet helemaal lekker afgestemd

levelsysteem staat vrij switchen tussen personages in de weg