Afgebrande hutjes.Platgestampte Hobbits. Doodgeslagen boeren. En een grinnikende snoodaard meteen ijzeren troon. In The Rise of the Witch-King, de uitbreiding van destrategiegame Lord of the Rings: The Battle for Middle-Earth 2 zul je dood enverderf moeten zaaien met de Angmar-legers, om zo de provincie Arnor ondercontrole te krijgen.Als je de derde film van Lord of the Rings, The Returing ofthe King, hebt gezien, dan had je vast opgemerkt dat de Tovenaar-Koning daareen schlemielig bijrolletje in vertolkte. Hij kwam aan op zijn fell beast, werd neergemeptdoor een Hobbit en doodgemaakt door een vrouw, voordat hij de profetische zin“No man can kill me” had geuit. Deze uitbreiding speelt zich dan ook ver vóórde films af, waardoor het filmische LotR-gevoel, dat ook al een beetje afwezigwas bij Battle for Middle-Earth 2, er niet echt is. De campagne telt acht mi ies waarin je de opkomst enoverwinning van de Tovenaar-Koning speelt en een epiloog van één mi ie waarinje zijn rijk de genadeklap bezorgt. De campagne staat in het teken van deijzige afkomst van deze Tovenaar-Koning, wat tot uiting komt in bijvoorbeeld jefort en de speciale krachten (ijzig terrein, lawine, gigantische sneeuwwolf). Jezult niet al te lang bezig zijn met deze campagne, wat meteen een minpunt is.Een aantal mi ies heb je al na een half uurtje uitgespeeld, en over sommigezul je zo’n twee uur doen. De mi ies waarover je langer doet, bestaan echtervooral uit een grote basis met een solide verdediging opbouwen, eenheden pompenen een grootschalige aanval uitvoeren.De campagne is vermakelijk, maar kent een aantaltekortkomingen. Zo voelt de Angmar-factie niet wezenlijk verschillend vanandere facties: alle standaard eenheden zijn aanwezig en zelfs de specialekrachten differentiëren niet ten opzichte van de andere strijdende partijen. Dekunstmatige intelligentie is bij vlagen matig. Zo zul je op een gegeven momenteen grote basis met verschillende gedeeltes met de grond gelijk moeten maken.Als je de gehele linkerzijde vernietigt met je helden, katapulten en specialekrachten, zullen de vijandige eenheden die in groten getale in het midden staan,helemaal niets doen.Ook de manier waarop de epiloog uit te spelen is, isbeschamend: met een speldenprikje lok je de Tovenaar-Koning, waarna hij in zijneentje (ter verduidelijking: hij heeft tientallen eenheden ter beschikking)stil gaat staan tu en jouw drie helden, terwijl hij door Enten onder vuurwordt genomen. Zo zijn er nog tal van punten op het gebied van kunstmatigeintelligentie die de game geen goed doen. Het geheel voelt al met al erg onnatuurlijkaan. Er zijn genoeg momenten waarop de vijand je in principe meteen zou kunnenafmaken, maar pas met te kleine groepjes begint aan te vallen als jij je basishebt opgebouwd. Verder is het vaak voorgekomen dat een aanval uitvoeren op eenpoort simpelweg niet lukte, ondanks verwoed klikken. Ook de computergestuurdevijand liep soms maar een beetje rond voor mijn muren terwijl hij doodgemaaktwerd door torens. Tevens is het vaak zo dat eenheden ‘goed moeten gaan staan’voordat ze hun aanval kunnen uitvoeren. Dit zorgt voor enige irritatie.Hoewel dit alles zeer negatief klinkt, is The Rise of theWitch-King zeker geen slechte uitbreiding. Kwantitatief zijn er namelijk eenaantal leuke aanvullingen. Zo krijgen alle verschillende partijen er aardig wateenheden bij en zijn er verbeteringen in de ‘creëer-een-held’-optie en in ‘Warof the Ring’. Grafisch gezien kan The Rise of the Witch-King nog prima mee. Ophet visuele vlak voelt de game geenszins gedateerd aan, hoewel we metbijvoorbeeld Company of Heroes toch al veel grafisch RTS-geweld over ons heenhebben gekregen. En hoewel de campagne een paar tekortkomingen kent, is heteen leuke ervaring. Het zet de lijn voort die The Battle for Middle-Earth 2heeft ingezet: een solide RTS die beter is dan zijn voorganger en op geen enkelbelangrijk vlak tekort komt, maar ook nergens in uitblinkt. In zekere mate isde campagne een verslavende aangelegenheid: het spel verloopt uitermatevloeiend, de interface en de manier van besturen zijn laagdrempelig engebruiksvriendelijk, en er zit geen een mi ie in die zo tegenvalt dat je je erdoorheen moet worstelen. De helden zijn tamelijk cool (zoals bijvoorbeeld deoppertrol Rogash) en als je de ene na de andere superkracht uit je mouw schudt,speel je de game met een glimlach op je gezicht. Fans zullen de tekortkomingendan ook voor lief nemen en heel veel plezier beleven aan The Rise of theWitch-King, aangezien Electronic Arts op de belangrijkste punten geen stekenlaat vallen.Al met al is The Rise of the Witch-King simpelweg eenvermakelijk spelletje waarmee liefhebbers goed de tijd zullen doorkomen. Hoewelde game een aantal dingen niet zo goed doet, is het toch een aanrader voor fansvan The Battle for Middle-Earth 2. De game borduurt namelijk voort op deformule van dit spel, en voegt bovendien in kwantitatief opzicht een aantalgoede dingen toe.